«Το τραγούδι είναι ένα επικίνδυνο ταξίδι στην ομορφιά»

Στα Χανιά θα βρίσκεται σήμερα και αύριο ο Φοίβος Δεληβοριάς με τους συνεργάτες του, οι οποίοι θα εμφανιστούν στο “Βυρσοδεψείο” (Ταμπακαριά) στις 10 μ.μ..  Με την ευκαιρία αυτή, ο Φοίβος Δεληβοριάς μίλησε στα “Χανιώτικα Νέα” για τα “πρώτα του βήματα” και τα άμεσα σχέδιά του.
«Ηθελα να γίνω σκηνοθέτης του σινεμά και ζητούσα με πάθος να μου αγοράσουν μία κάμερα. Δεν είχαμε λεφτά όμως και μου πήραν μια κιθάρα. Από τότε κάνω ταινιάκια μικρού μήκους σε μορφή τραγουδιού. Με επηρέασαν λοιπόν οι μουσικοί αφηγητές: ο Σαββόπουλος, ο Νικολαΐδης, οι Κατσιμιχαίοι, ο Κηλαηδόνης, ο Γουέιτς, ο Κοέν, ο Μπρασένς», τονίζει ο Φοίβος Δεληβοριάς, ο οποίος στην ερώτησή μας, «αν υπάρχει κάποιο κομβικό σημείο το οποίο θα λέγατε ότι σημάδεψε την μουσική σας περιπλάνηση» απαντά: «Η πρώτη φορά που είδα το δωμάτιο του Χατζιδάκι με το πιάνο. Εκεί αισθάνθηκα πως το τραγούδι είναι ένα επικίνδυνο ταξίδι στην ομορφιά, μέσα από ένα δωμάτιο».
Τον Φοίβο Δεληβοριά χαρακτηρίζει η διάθεση για κάτι καινούργιο. «Μου αρέσει να επανεφευρίσκω την πραγματικότητά μου. Δεν έχω επαναληφθεί ποτέ ούτε στους δίσκους, ούτε στις σειρές των παραστάσεών μου. Θεωρώ δυστυχία τη σκλαβιά στον ίδιο σου τον εαυτό. Όσο θα είμαι γόνιμος, θα αγωνιώ , θα έχω τρακ, θα παίρνω τα ρίσκα μου», μας επισημαίνει, ενώ στην ερώτησή μας «αν υπάρχει κάποια συνεργασία που θέλει να πραγματοποιήσει, μας απαντά ότι «σκέφτομαι διάφορα-και δεν θέλω να τα λέω για να γίνουν!».
Αναφερόμενος στα επόμενα σχέδιά του, γνωστοποιεί: «θα κυκλοφορήσω τα Χριστούγεννα ένα βιβλίο-δίσκο με όλα τα παιδικά μου τραγούδια. Επίσης θα κάνω ένα cd βασισμένο στις καλύτερες στιγμές της “Ταράτσας” μου. Την οποία, παρεμπιπτόντως, θα ξαναλειτουργήσω και δεύτερη χρονιά».
«Η γενικότερη κρίση πόσο έχει επηρεάσει το μουσικό γίγνεσθαι αλλά και την προσέλευση του κόσμου στις εμφανίσεις σας;», ρωτάμε τέλος τον Φοίβο Δεληβιοριά, ο οποίος μας απαντά: «Έχει επηρεάσει τη ζωή. Αυταπάτες διαλύθηκαν, άνθρωποι καταστράφηκαν, μια αγωνία για έλλειψη κεντρικού στόχου και για απουσία δικαιοσύνης μας έχει όλους βαρύνει. Το περίεργο είναι πως η προσέλευση και η ενότητα, καθώς και η λαχτάρα του κοινού για κάτι καινούργιο όχι μόνο δεν μας εγκαταλείπουν, αλλά μας καθοδηγούν. Θα γίνουν καινούργια πράγματα και από απόψεως έργου και από απόψεως μέσων επικοινωνίας».