Η ιστορία του βιβλίου εξελίσσεται διά μέσου των αιώνων με τρόπο θαυμαστό. Η προσπάθεια του άρθρου αυτού, είναι να ξαναθυμίσει σε όσους ξεχάσαμε ότι τα βιβλία, επειδή είναι επιλογή, είναι από τα μόνα ακίνδυνα δημιουργήματα του ανθρώπου. Είναι μόρφωση, διάδοση ιδεών, ταξίδι, όνειρο, σοφία, φίλος, συντροφιά. Οι εικόνες που αναπηδούν από ένα βιβλίο, αδυνατούν να τις αποδώσουν ακόμα και τα πιο σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα. Όσο και να ψάξει κανείς να βρει το καλλίτερο ηλιοβασίλεμα σε ψηφιακή μορφή, θα ωχριά μπροστά στην εικόνα που φτιάχνουμε οι ίδιοι και ξεπηδάει μέσα από την ανάγνωση. Γιατί είναι δικιά μας και μοναδική.
Το πρώτο βιβλίο που μου χαρίστηκε σαν δώρο σε ηλικία 11 ετών από την θεία την Αμαλία, ήταν το ΓΛΑΥΚΟ ΤΑΞΙΔΙ, που πρόσφατα με συγκίνηση διαπίστωσα ότι υπάρχει στην βιβλιοθήκη του Δήμου μας. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το ταξίδι που έκανα στην αρχαία Ελλάδα με το βιβλίο αυτό και δεν συγκρίνεται με κανένα από τα ταξίδια που έκανα στο μέλλον μεγαλώνοντας, με οποιοδήποτε άλλο μέσο σε ολόκληρο τον κόσμο.
Η απόκτηση των βιβλίων για σπουδές, ήταν ο μόνιμος πονοκέφαλος γονιών και παιδιών, την εποχή που τα βιβλία σπουδών δεν δίνονταν δωρεάν. Όσο πλησίαζε ο Σεπτέμβρης και τα χρήματα δεν υπήρχαν, ο εφιάλτης μεγάλωνε και άρχιζε η αναζήτηση μεταχειρισμένων από μαθητές μεγαλύτερους. Αν ήσουν τυχερός και τα έβρισκες χωρίς σκισμένες σελίδες και μουτζούρες καλώς, αλλιώς τον πρώτο καιρό πήγαινες στο σχολείο χωρίς βιβλία μέχρι να βρεθεί η λύση.
Υπήρξαν νέοι μαθητές και φοιτητές, που στερήθηκαν το φαγητό τους για να αγοράσουν ένα βιβλίο αλλά δεν πούλησαν ποτέ ένα βιβλίο για ένα κομμάτι ψωμί. Το ιδιαίτερο και θαυμαστό είναι ότι ακόμη και αν το διάβαζαν δε το αποχωρίζονταν ποτέ και παρέμενε στην βιβλιοθήκη τους να την κοσμεί όχι διακοσμητικά, αλλά μορφωτικά. Λες και συνέχιζε αυτό το βιβλίο να αναδύει την σοφία του στο σπίτι, ακόμα και από το ράφι της βιβλιοθήκης. Κάθε φορά που το ξανάβλεπαν, ήταν λες και ξαναζωντάνευε η γνώση του μέσα τους.
Σήμερα γράφονται πολλά βιβλία και υπάρχουν αξιόλογοι συγγραφείς. Οι δικές μας αναζητήσεις, οι προβληματισμοί μας, και οι ευαισθησίες μας μην νομίζετε ότι αφήνουν αδιάφορο ένα συγγραφέα. Αντίθετα τις αφουγκράζεται και εμπνέεται από αυτές και σε αυτή την αμφίδρομη σχέση διαμορφώνονται κουλτούρες στις κοινωνίες των λαών. Η αναγνωστική ανταπόκριση εντείνει το έργο του συγγραφέα και κάνει το ταλέντο να μην τεμπελιάζει.
Πρέπει να τους παρακινούμε κι εμείς λοιπόν, συνεχίζοντας το διάβασμα, την αναζήτηση, το ενδιαφέρον, αποκτώντας πληροφόρηση και επιλέγοντας, για να μην λείψει το καλό βιβλίο από την ζωή μας. Ακόμα και αυτή η τοπική εφημερίδα που εκδίδεται καθημερινά, ανεβαίνει και ψηφιακά. Αλλά πέστε μου το ίδιο είναι να την αγοράζεις με μια καλημέρα από το μαγαζί του γείτονα και να την κρατάς στο χέρι σου και να σου μιλούν οι σελίδες, ή να την διαβάζεις σε μια οθόνη. Και το ένα καλλίτερο και το άλλο καλό, διότι και η διαδικτυακή πληροφόρηση είναι ανεκτίμητη. Ας συνεχίσουμε δωρίζοντας ένα βιβλίο αυτές τις γιορτές, μιας και η κυβέρνηση θα ανοίξει τα βιβλιοπωλεία και ΚΑΛΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ.
Συγχαίρομε τὰ Χανιώτικα Νέα καὶ τὸν Μιχάλη Φραγάκη διὰ τὸ παρὸν εὐτυχὲς ἀνάγνωσμα περὶ τοῦ βιβλίου, ἀνάγνωσμα σύντομο τὸ ὁποῖο καὶ εἰκόνες δημιούργησε καὶ συνειρμοὺς ἔφερε. Ἂν θυμηθοῦμε ὅτι ἡ Θεόπνευστος ἁγία Γραφὴ ὀνομάζεται ΒΙΒΛΟΣ, ἤτοι, τὸ Βιβλίο, καὶ ἂν θυμηθοῦμε τὴν βιβλικὴ φράση “τὸ βιβλίον τῆς ζωῆς”, τότε τὸ βιβλίο δὲν ἀποτελεῖ μόνο ἕνα ὁλόκληρο κόσμο μέσα στὸν κόσμο, ἀλλὰ εἶναι καὶ ὑπερκόσμιο.
Ευχαριστω για το σχόλιό σας, εύχομαι καλά Χριστούγεννα