To βιβλίο του Πολυχρόνη Κουτσάκη: “Κάτι σαν αγάπη”

Ήταν να µην αρχίσω να διαβάζω το βιβλίο του γνωστού, ανά το πανελλήνιο, αλλά και διεθνώς, καταξιωµένου Χανιώτη συγγραφέα Πολυχρόνη Κουτσάκη, που είναι τώρα καθηγητής στο Πανεπιστήµιο του Περθ της Αυστραλίας. Για το µυθιστόρηµά του “Κάτι σαν αγάπη”, το τέταρτο βιβλίο τού “επισήµως πια ιδιωτικού ντετέκτιβ Γιώργου ∆άντη”, µετά τη βραβευµένη µε Κρατικό Βραβείο Τριλογία της Κρήτης (“Καιρός για ήρωες”. “Μια ανάσα µόνο”, ∆εν είσαι εδώ”) που κυκλοφορήθηκε πρόσφατα από τις εκδόσεις ΠΑΤΑΚΗ, ο λόγος.
∆εν θα το κρύψω ότι διαβάζοντάς το ανυποµονούσα για τη συνέχεια και το τέλος, όσο προχωρούσα, τόσο ανυποµονούσα περισσότερο. Ωστόσο, προχωρούσα µε… βήµα σηµειωτόν, έχοντας πάντα το µολυβάκι στο χέρι, καθώς ένιωθα την ανάγκη να γράψω τούτο, το άλλο και το παράλλο. Και βέβαια απολαµβάνοντας τα παράλληλα προϊόντα της γραφής του, όπως το χιούµορ του, την φιλοσοφική του διάθεση, την αγάπη και τις γνώσεις του για την πατρική γη, για παράδειγµα.
Είναι φανερό ότι ο Πολυχρόνης Κουτσάκης, που µας “αποφανίζει” ως Χανιώτες, γράφει πρώτα απ’ όλα για δική του ευχαρίστηση. Και βέβαια ότι ξέρει να χρησιµοποιεί συγκινησιακά τη γλώσσα σε βαθµό υπέρτατο, όντας σ’ ένα συνεχή διάλογο µε τον αναγνώστη του, λειτουργώντας, ωστόσο και σαν δάσκαλος λογοτεχνικής γραφής.
Καλοτάξιδο το “Κάτι σαν αγάπη” σου. Πολυχρόνη! Και στο επόµενο βιβλίο σου µε το καλό! Να συνεχίσεις να “αποφανίζεις” και µε την γραφή σου, τα Χανιά, την Κρήτη και την Ελλάδα, η ευχή µου.