Το βουλευτικό αφορολόγητο

Μετά 5ετή εφαρμογή των μνημονιακών υποχρεώσεων οι Ελληνες φορολογούμενοι μισθοσυντήρητοι και συνταξιούχοι έχασαν απ’ τις αποδοχές τους μέχρι και το 40%. Δεν ήταν μόνο αυτό. Καταργήθηκε το αφορολόγητο όριο, περιεκόπηκαν άλλες παροχές και επιδόματα, κανένα ευεργετικό προνόμιο δεν διατηρήθηκε, αυξήθηκε ο Φ.Π.Α. σε είδη διατροφής και υπηρεσίες, με αποτέλεσμα να αυξηθεί ο τιμάριθμος.
Μετά απ’ τη λαίλαπα ισοπέδωσης των πάντων, έμειναν στο απυρόβλητο οι αποδοχές και τα προνόμια του πολιτικού κατεστημένου, καθ’ όσον οι βουλευτές, οι γεν. γραμματείς Υπουργείων, το διοικητικό προσωπικό των ΔΕΚΟ, οι διευθύνοντες σύμβουλοι Ανεξάρτητων Αρχών και διοικητές Τραπεζών τυγχάνουν διαφορετικού φορολογικού καθεστώτος απ’ τους απλούς μισθοσυντήρητους, τους επαγγελματίες και λοιπούς Ελληνες. Με φορολογικά προστατευτικά “τερτίπια” απολαμβάνουν οι βουλευτές σημαντικές απαλλαγές με επιπτώσεις στα δημόσια έσοδα.
Ο πρωθυπουργός, βλέποντας αυτό το προνομιακό φορολογικό καθεστώς, έκανε μια πρόταση, που δεν ξέρουμε, αν, και πότε, γίνει απόφαση περιορισμού των απολαβών των τριακοσίων με την αιτιολόγηση ότι «ενώ διαπραγματευόμαστε την κατάργηση των εξαιρέσεων για τους αγρότες, δεν μπορεί να κάνουμε τους αδιάφορους για τις δικές μας φορολογικές εξαιρέσεις». Απ’ την ετήσια αποζημίωση του βουλευτή, που ανέρχεται στις 93.000 € τον χρόνο, το αφορολόγητο παραμένει στις 72.000 €. Φορολογείται για το υπόλοιπο των 21.000 € και πληρώνει φόρο 2.300 €, ενώ ένας απλός φορολογούμενος οικογενειάρχης με εισόδημα 93.000 € πληρώνει φόρο 35.000 €.
Ο κάθε βουλευτής, εκτός απ’ τη μηνιαία αποζημίωση των 5.700 €, επειδή κάνει “καλή δουλειά”, δικαιούται επίδομα οργάνωσης γραφείου, οικογενειακό επίδομα, έξοδα κίνησης, αμοιβή για συμμετοχή σε επιτροπές, έξοδα μίσθωσης ξενοδοχείου για όποιον προέρχεται εξ επαρχίας, δύο εισιτήρια ανά εβδομάδα για την ιδιαιτέρα του εκλογική περιφέρεια, δικαίωμα πρόσληψης δύο επιστημόνων συνεργατών και βουλευτικό αυτοκίνητο από εταιρεία leasing.
Το πολιτικό σύστημα στην τρέχουσα οικονομική περίοδο, όχι μόνο επιβάλλεται, αλλά υποχρεούται να μην εξαιρείται από τα μέτρα, που λαμβάνει για την υπόλοιπη κοινωνία. Η δήλωση του αναπληρωτή υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης κ. Βερναδάκη μετά τη σκέψη του πρωθυπουργού, επεσήμανε, ότι «πρέπει να δούμε μια συνολική μείωση των αποδοχών και των προνομίων, που απολαμβάνει το κεντρικό πολιτικό προσωπικό της χώρας και ότι θα κατατεθεί αντίστοιχο Ν/Σ, το οποίο θα προβλέπει όλες αυτές τις μειώσεις και τις ρυθμίσεις».
Μέχρι τώρα οι κυβερνήσεις όχι μόνο δεν εσκέπτοντο να μειώσουν τα βουλευτικά προνόμια, αλλά, κοντολογίς, προσέθεταν με διάφορες δικαιολογίες και κάτι παραπάνω. Ο κ. Τσίπρας κινείται προς την αντίθεση κατεύθυνση και ο υπουργός του καλείται να πραγματοποιήσει αυτή την πρωτοβουλία, που εκτός από οικονομικό όφελος για το κράτος, βρίσκεται μέσα στο πνεύμα της πολιτικής ηθικής. Δημιουργείται, όμως, αναστάτωση και προβληματισμός στους βουλευτές, οι οποίοι δεν ξέρουμε αν υποχωρήσουν και τον τρόπο αντίδρασής των. Αν δε αναλογισθούμε πώς αντιμετώπισαν την επίκληση του πρωθυπουργού τον Ιανουάριο για τον περιορισμό των αυτοκινήτων, βλέπουμε ότι αυτό θεωρήθηκε λαϊκισμός και ελαχίστη απήχηση είχε.
Μπορεί να μην υπάρξει ισοπέδωση στη φορολογική αντιμετώπιση των πατέρων του έθνους, αλλά θ’ αποτελέσει η όποια κίνηση έναν συμβολισμό, ότι εκείνοι προσαρμόζονται στην πραγματικότητα και αντιπαρατάσσονται στα ριζωμένα κεκτημένα!