ΟΣΟ κι αν είχαν «δίκαιο» παλαιότερα σε πολλά, τα λεγόμενα αντιμνημονιακά κόμματα που σήμερα μας κυβερνούν με βαρύτερα από ποτέ μνημόνια, συνετέλεσαν κι αυτά με την πολιτική που άσκησαν, στο να οδηγηθούμε ταχύτερα στην πτώχευση. ΣΤΗΝ ελληνική πολιτική κονίστρα ανέκαθεν ο αγώνας ήταν -και είναι- για την εξουσία και μόνο για την εξουσία: σφόδρα αντιμνημονιακός ο Σαμαράς στην αντιπολίτευση, υπερμνημονιακός στην κυβέρνηση και στη συγκυβέρνηση με Βενιζέλο! Το ίδιο δε συμβαίνει και σήμερα με τον ΣΥΡΙΖΑ;
ΕΤΣΙ, βλέπουμε, αντί να προτείνονται κάποιες εφικτές λύσεις εξόδου από την κρίση, με μια μίνιμουμ κοινή συναίνεση κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, δυστυχώς γινόμαστε μάρτυρες μιας αβεβαιότητας που διαχέεται σε ολοένα και μεγαλύτερα λαϊκά στρώματα. Η κατάσταση που ήδη κυριαρχεί στην κοινωνία δείχνει να επιδεινώνεται και να καθίσταται μη αναστρέψιμη. Υπάρχει άραγε συγκεκριμένο κυβερνητικό πρόγραμμα εξόδου από την κρίση; Έχουν τη δυνατότητα -αυτά τα αντιμνημονιακά κόμματα- μόνα τους να μας βγάλουν απ’ την κρίση; Ή, μας ετοιμάζουν για κάτι άλλο; …
ΓΙΑ τον Νίκο Οικονομίδη, καθηγητή των Οικονομικών στο Stern School of Business στο N.Y. University, τρία είναι τα απολύτως απαραίτητα που πρέπει να γίνουν στην Ελλάδα, ώστε να βγει αυτή από την κρίση: – Μείωση του δημόσιου τομέα που αποτελεί το μεγάλο βαρίδι της εν γένει οικονομίας της χώρας. Ας πάψει επιτέλους ο δημόσιος τομέας να αποτελεί την κολυμβήθρα ψηφοφόρων των κομμάτων εξουσίας, με αμέτρητους διορισμούς «ημετέρων». – Φορολογίας. Αυτή θα επιτευχθεί εφόσον γίνει δραστική μείωση των δαπανών του δημοσίου. Και τα δυο αυτά -μείωση δημοσίου και φορολογίας- για να έχουν αποτέλεσμα πρέπει να γίνουν κοινή συναινέσει κυβέρνησης και αντιπολίτευσης. – Σταθερή πολιτική κατάσταση ώστε να υπάρχει και ευνοϊκό επενδυτικό κλίμα. Για το τελευταίο μάλιστα απαιτείται και ταχύτατη εκδίκαση των δικαστικών υποθέσεων.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ κανένα από τα παραπάνω δεν έχει γίνει μέχρι τώρα σε βαθμό που να μας βεβαιώνει για την πραγματική πρόθεση των κυβερνώντων. Όσο διαρκεί η κρίση αυτό που βλέπουμε είναι να προστίθενται νόμοι: «νόμος Λοβέρδου», νόμος Κατρούγκαλου» κ.λπ. Δηλαδή εμβαλωματικές «λύσεις» που απλά διαιωνίζουν τα βασικά προβλήματα τα οποία και εμποδίζουν στο να πάει η χώρα μπροστά.