Το ζητούμενο για τα Χανιά

» Εκείνο που λείπει από τα Χανιά δεν είναι τόσο η ακάματη προσπάθεια των αιρετών όσο το βάθος μιας στρατηγικής που να οραματίζεται την πόλη κάτω από ένα διαφορετικό πρίσμα. Τα σημερινά Χανιά μοιάζουν μονότονα με τα Χανιά προ δεκαετίας. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μεσολάβησαν δράσεις τα χρόνια αυτά, αλλά κάτι που να αποτελέσει παρέμβαση – τομή δεν υπήρξε και η φυσιογνωμία της πόλης δεν επανακαθορίστηκε. Αν γεράσουν οι ιδέες για τα Χανιά, θα γεράσει μαζί τους και η πόλη. Η συζήτηση που γίνεται στο Δημοτικό Συμβούλιο είναι μια συζήτηση ρουτίνας, διαχείρισης, επίλυσης καθημερινών προβλημάτων. Λίγο η έλλειψη πόρων, λίγο η απουσία τολμηρών ιδεών, λίγο η πεπατημένη στον τρόπο που κάνουμε πολιτική, αγκυλώνουν τα Χανιά εν μέσω τετριμμένων διαχειριστικών διεκπεραιώσεων. Ετσι όμως η πόλη περνά από την πραγματικότητα στη μυθοπλασία είτε ονειρικών επιδιώξεων είτε ουτοπικών και ανεδαφικών μοντέλων που ουδέποτε υλοποιούνται. Διότι αυτό γεννά πρωτίστως η διαχείριση. Γεννά συνηθισμένους υπολογισμούς και εκρηκτικές ανεδαφικότητες. Μέση λύση ανάπλασης και ζωογόνησης εκεί δεν υπάρχει. Αν υστερούν κάπου τα Χανιά, υστερούν σε μια, δυο, τρεις μεγάλες στοχεύσεις που να είναι εφαρμόσιμες μέσα στο εσωτερικό περιβάλλον. Αυτό ας αλλάξει…