Λένε ότι άμα θέλεις κάτι με την ψυχή σου θα το πετύχεις. Η περίπτωση των αποφοίτων του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας Χανίων το επιβεβαιώνει. Ατομα πολύ διαφορετικά μεταξύ τους μοιράστηκαν, με πολλές και σοβαρές δυσκολίες, δύο χρόνια σχολικής ζωής με έναν κοινό στόχο, να συνεχίσουν τις γυμνασιακές σπουδές που χρόνια πριν άφησαν πίσω τους. Το τέλος της φοίτησης γλυκόπικρο καθώς κλείνουν ένα σημαντικό κεφάλαιο της ενήλικης ζωής τους με ανάμικτα συναισθήματα: χαρά και περηφάνια για το απολυτήριο του Γυμνασίου που έχουν στα χέρια τους αλλά και λύπη για το όμορφο ταξίδι που τέλειωσε και, βέβαια, περίσσια συγκίνηση για την επιβράβευση του κόπου τους.
Για την επιστροφή τους στα θρανία, σε ώριμη ηλικία αλλά με διάθεση εφηβική, δύο φετινές απόφοιτες εξομολογούνται:
Δύο χρόνια πριν πήρα μια πολύ σημαντική απόφαση για τη ζωή μου που δεν περίμενα ότι θα εξελιχθεί σε κάτι τόσο ξεχωριστό και όμορφο. Αποφάσισα να γραφτώ ξανά στο σχολείο. Έμαθα ότι υπάρχει το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας για ανθρώπους σαν εμένα που σε μικρότερη ηλικία δεν κατάφεραν ή δεν μπόρεσαν να συνεχίσουν. Κι έτσι κι έγινε.
Από παλιά θυμάμαι μου άρεσε να μαθαίνω καινούρια πράγματα. Να μαθαίνω καινούριες πληροφορίες για τη γλώσσα μας, την ιστορία, τον πολιτισμό μας, ακόμα και για τα μαθηματικά. Μου αρέσει να μαθαίνω νέες ιδέες, νέες απόψεις και να γνωρίζω νέους ανθρώπους. Ανθρώπους σαν εμένα, από τον ίδιο τόπο μα τόσο διαφορετικοί με έναν κοινό στόχο: να θέλουν να συνεχίσουν το σχολείο. Να μαθαίνουν όχι μόνο σχολικές πληροφορίες και γνώσεις αλλά και ανθρώπινες σχέσεις.
Στην αρχή όλα μου φαίνονταν τόσο δύσκολα, τόσο διαφορετικά και τόσο απλησίαστα! Δεν το κρύβω, στην αρχή ήμουν πολύ φοβισμένη, δεν ήξερα τι θα αντιμετώπιζα. Τόσες πληροφορίες, τόσες νέες γνώσεις, τόσοι νέοι άνθρωποι! Καθώς περνούσε ο καιρός όμως, όλα άρχιζαν να αλλάζουν, άρχισα να γίνομαι ένα με το σχολείο. Δέθηκα με τους καθηγητές μου, δέθηκα με τους συμμαθητές μου κι έτσι άρχισε το ταξίδι μου προς τη μάθηση.
Μέσα κι έξω από το σχολείο μάθαμε τόσα πολλά, κάναμε τόσα πολλά και κυρίως όλοι μαζί. Μαθηματικά, γλώσσα, υπολογιστές, ψυχολογία, αγγλικά, καλλιτεχνικά αλλά και μουσεία, πινακοθήκη, ταινίες, ξεναγήσεις είναι λίγα από τα πολλά που κάναμε όλοι μαζί. Βοηθούσαμε ο ένας τον άλλο, νοιαζόμασταν ο ένας τον άλλο, ρωτούσαμε συνέχεια, απαντούσαμε και κάθε μέρα μαθαίναμε κάτι καινούριο.
Δε θα πω ότι έμαθα 100% τα πάντα στην ιστορία, στα μαθηματικά ή στη γλώσσα. Θα πω όμως με σιγουριά ότι γνώρισα καθηγητές -ανθρώπους αξιόλογους που πάντα ήταν εκεί για εμένα ό,τι μα ό,τι κι αν χρειαζόμουν. Επίσης θα πω ότι γνώρισα συμμαθητές-φίλους που με έκαναν να γελάω, να ξεχνιέμαι και να περνάει ο χρόνος όσο πιο ευχάριστα γινόταν μέσα κι έξω από την αίθουσα.
Τέλος θα πω ότι ο χρόνος στο Σ.Δ.Ε. πέρασε τόσο μα τόσο γρήγορα που ειλικρινά τώρα πια δε θέλω να τελειώσει αυτό το ταξίδι. Κρατάω μόνο όμορφες αναμνήσεις, όμορφες στιγμές και όμορφα πρόσωπα που δε θα ξεχάσω ποτέ. Ευχαριστώ!
Τσουχλαράκη Αναστασία
’Τόλμησε το, μπορείς’’. Αυτή η φράση ήταν που άναψε την σπίθα μέσα μου για να ξεκινήσω το ταξίδι της μάθησης.
Έτσι και εγώ σαν άλλος Οδυσσέας σήκωσα πανιά και χάραξα ρότα με προορισμό να φτάσω στη δική μου Ιθάκη. Με τη φράση του Ομήρου στα αυτιά μου που είχα διαβάσει κάποτε ‘’Ο θαρραλέος άνθρωπος υπερτερεί σε όλα’’ ξεκίνησα αυτό το ταξίδι που διήρκησε δύο υπέροχα χρόνια. Συνταξιδιώτες σε όλη αυτήν την προσπάθεια ήταν οι καθηγητές μου, που με υπομονή, αγάπη και πίστη σε εμένα με έβαλαν στον υπέροχο κόσμο της μάθησης.
Τα εμπόδια που συνάντησα στην καθημερινότητα μου ήταν πολλά, αλλά παρέα με τους συνεκπαιδευμένους μου και συνοδοιπόρους στην προσπάθεια αυτή, μπορέσαμε να τα ξεπεράσουμε και να πάμε παρακάτω.
Δεν έχω συνειδητοποιήσει ακόμα ότι έχω φτάσει στην γραμμή τερματισμού και ομολογώ ότι έχει αρχίσει όλο αυτό να μου λείπει πριν ακόμα τελειώσει. Μου φαίνεται τόσο λίγο. Μπορεί κάποιοι από εσάς όταν θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές να αναρωτιέστε πώς πέρασαν αυτά τα δύο χρόνια και αν θα άλλαζα τίποτα. Θα σας έλεγα ότι όχι μόνο δεν θα άλλαζα αλλά θα πρόσθετα όσα περισσότερα μπορούσα.
Θα πρόσθετα ώρες μαθημάτων για να πάρω όσο το δυνατόν περισσότερες γνώσεις και δεν θα άλλαζα με τίποτα τους υπέροχους καθηγητές μου που με αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή. Θα ήθελα να έχω τους ίδιους συμμαθητές, με τα γέλια, τις φωνές, που όταν δεν είχαμε όρεξη για μάθημα βρίσκαμε διάφορες χαζές, αστείες προφάσεις σαν μικρά παιδιά. Ακόμα και οι διαφωνίες που είχαμε κάποιες φορές είχαν και αυτές τη γλύκα τους. Ούτε θα άλλαζα τις εκδρομές, τις ξεναγήσεις, τα εικαστικά δρώμενα, τα πάρτι που κάναμε όταν βρίσκαμε ευκαιρία και όλοι μαζί γινόμασταν μια παρέα.
Για αυτά και άλλα πολλά που είναι δύσκολο να σας τα μεταφέρω με λόγια, σας λέω τα εξής: Όσοι από εσάς που διαβάζετε αυτές τι λίγες γραμμές και για κάποιο λόγο δεν μπορέσατε να τελειώσετε το σχολείο να το κάνετε χωρίς δεύτερη σκέψη. Οι δυσκολίες που υπάρχουν μπορούν να ξεπεραστούν με υπομονή και θέληση. Ο Οδυσσέας, ο ήρωάς μου, είχε πει ‘’Η δουλειά που θα προχωρήσει είναι εκείνη στην οποία θα επιμείνεις’’.
Μην αφήσετε λοιπόν για αύριο αυτό που μπορείτε να κάνετε σήμερα, ποτέ δεν είναι αργά για να κυνηγήσετε τα όνειρα σας, να κάνετε κάτι για εσάς ώστε, όταν θα φτάσετε στο τέλος αυτού του όμορφου ταξιδιού, να πείτε «Ναι! Τα κατάφερα.».
Και εγώ θα σας απαντήσω με τη σειρά μου «Ναι! Τα καταφέραμε!».
Πύργα Βιργινία
Ναι, οι απόφοιτοι του Σ.Δ.Ε. Χανίων, της έδρας και των παραρτημάτων σε Καστέλι και Αλικιανό, σχολικό έτος 2019-20, τα κατάφεραν: έδωσαν στον εαυτό τους μια δεύτερη ευκαιρία και κέρδισαν το στοίχημα της μάθησης! Με τόλμη και φιλότιμη προσπάθεια πάτησαν το ‘’πρώτο σκαλί’’ και αποφασιστικά συνεχίζουν για τον επόμενο στόχο τους, το απολυτήριο του Λυκείου, ΄΄έχοντας καταλάβει οι Ιθάκες τι σημαίνουν’’.
Το. Σ.Δ.Ε Χανίων λειτουργεί απογευματινές ώρες στο κτήριο του 1ου Γυμνασίου Χανίων. Πληροφορίες στο τηλέφωνο 28210 52132 και στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://sde-chanion.chan.sch.gr/. Αιτήσεις εγγραφής για το σχολικό έτος 2020-21 κάθε Πέμπτη απόγευμα (18.00-21.00) για τους μήνες Ιούλιο-Αύγουστο.
