Η ελληνοϊταλική συμφωνία οριοθέτησης ΑΟΖ στο Ιόνιο είναι το προοίμιο, να συνεχίσουν και να γίνουν πράξη οι συζητήσεις ελληνοαιγυπτιακής απόφασης για το μεταξύ των ίδιο θέμα.
Μ’ αυτή τη συμφωνία επιβεβαιώνεται ότι τα νησιά έχουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, αποδεικνύνεται ότι μεταξύ Ελλάδος και Ιταλίας τηρείται το Διεθνές Δίκαιο, ότι ακυρώνεται στην ουσία κάθε μονομερής ενέργεια κατάθεσης συντεταγμένων στον Ο.Η.Ε. χωρίς συνεννόηση των εμπλεκομένων κρατών, ισχυροποιείται η κοινή βούλησή των σε αμοιβαία συμφωνία, να προτείνουν στην Ε.Ε. τροποποίηση του Κανονισμού περί αλειευτικής πολιτικής, δηλαδή να επιτρέπεται το ψάρεμα μεταξύ 6 και 12 ν.μ. και γίνεται αποδεκτή η άποψη, ότι το Δίκαιο της Θαλάσσης γίνεται και με κάποια συμφωνία συμβιβασμών.
Οταν η συμφωνία έρθει στη βούλη, να ψηφιστεί και να αποσταλεί στον Ο.Η.Ε. για τα περαιτέρω, θα μάθουμε τις λεπτομέρειες. Εν προκειμένω ο κ. Κοτζιάς έλεγε, ότι το ’16-’17, όταν γίνονταν συζητήσεις με την Ιταλία «παραχωρούσαμε κυριαρχικά δικαιώματα στους Ιταλούς ψαράδες και δίναμε μικρότερη επήρεια στα νησιά, και αυτό ήταν ο λόγος, που δεν προχωρήσαμε τότε». Αυτά ανέφερε ο κ. Τσίπρας, ο οποίος τώρα δεν αντέδρασε για τη συμφωνία λέγοντας: «Είναι μια εξέλιξη την οποία θα μπροούσαμε να έχουμε από το 2016. Σήμερα τη χαιρετίζουμε παρότι εμείς δεν επιλέξαμε να την έχουμε το 2016». (ΕΦ.ΣΥΝ. 11/6/20). Δεν απαντήθηκε ικανοποιητικά, τι εμπόδισε την τότε κυβέρνηση και δεν έγινε η ελληνοϊταλική συμφωνία επί Κοτζιά, και ολοκληρώθηκε επί Δένδια, αφού περιλαμβάνει ακριβώς τους ίδιους όρους!».
Η επικείμενη επίσκεψη Δένδια στο Κάιρο προς συνάντηση με τον ομόλογό του Σάμεχ Σούκρι στις 18 Ιουνίου στοχεύει στην επιτάχυνση υπογραφής σύμβασης αμοιβαίας αποδοχής οριοθέτησης της μεταξύ μας ΑΟΖ νοτιοδυτικά της Κρήτης στη Μεσόγειο. Διπλωματικές πληροφορίες φέρουν το Κάιρο να ενθαρρύνεται, εγκαταλείποντας τη διστακτικότητά του και να θέλει να ‘ρθει σε συμφωνία με την Αθήνα, που να στηρίζεται στον αλληλοσεβασμό και στην αμοιβαιότητα, για δε την Αθήνα δεν δικαιολογείται χρονοτριβή.
Από δημοσιογραφικούς κύκλους αναφέρεται, ότι το Καστελόριζο μένει “απ’ έξω” διότι οι Αιγύπτιοι δεν θέλουν να πάρουν θέση στη διένεξη Ελλάδος-Τουρκίας. Η οριοθέτηση ΑΟΖ με βάση την Κρήτη, μπορεί να θεωρηθεί τμηματική, που δεν το επιτρέπει το Δίκαιο της θαλάσσης, θα τέμνει όμως την Τουρκολιβυκή. Στην πράξη θα την ακυρώνει και η Τουρκία θ’ αντιδράσει με τον τρόπο της. Το επόμενο στάδιο, αν δεν προκύψει κάτι άλλο, θα έιναι η προσφυγή στη Χάγη. Πάντως τα αντανακλαστικά της Αγκυρας εν όψει μιας ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας ενεργοποιούνται γι’ αυτό οι προκλήσεις κλιμακώνονται, στον Εβρο, στο Αιγαίο, στην Αγία Σοφία και στη Μεσόγειο στο Λιβυκό απειθαρχώντας στο σχέδιο “ΕΙΡΗΝΗ”.
Για την ελληνοαιγυπτική συμφωνία τεχνικά κλιμάκια της διπλωματίας των δύο χωρών είχαν αρχίσει επαφές απ’ τον Ιανουάριο. Οπως φαίνεται η στασιμότητα που υπήρχε στο θέμα οριοθέτησης ΑΟΖ υποχωρεί. Σειρά έχει η Αλβανία να αποδεχθεί την προηγηθείσα συμφωνία του 2009, που ναυάγησε λόγω τουρκικού δακτύλου.
Πάγια τακτική των κυβερνήσεων των Αθηνών είναι και δεν έχει διαψευσθεί η προθυμία ν’ αρχίσουν συνομιλίες και με την Τουρκία βάσει όμως των αρχών του Δικαίου της Θαλάσσης.