Οι καιροί αλλάζουν πάντα. Ενα από τα γνωστά τραγούδια του Bob Dylan ήταν το “The Times They are A Changing”! Ζούμε σήμερα σε μια διαφορετική οικονομία και κοινωνία από αυτή που γνωρίζαμε πριν 1/4 του αιώνα μας: μια παγκόσμια κοινωνία όπου οι ιδέες και οι γνώσεις εξαπλώνονται με τρομερές ταχύτητες και όπου η αύξηση των συναλλαγών και των χρηματοπιστωτικών περιουσιακών στοιχείων στον κόσμο είναι 300 φορές υψηλότερη από ό,τι το 1970. Μόνο η Ευρώπη μένει προσκολλημένη στις γερμανικές εμμονές του πληθωρισμού και των παραμέτρων της Συνθήκης του Maastricht της περιόδου 1991 – 1992. Παρά το ότι η ύφεση έχει απογυμνώσει τις εμμονές του 3% του ελλείμματος/ΑΕΠ. Γιατί, όπως παρατηρεί τελευταία ο καθηγητής και πρώην επίτροπος Ρομάνο Πρόντι, το 3% έχει έννοια σε ορισμένες περιόδους, ενώ σε άλλες θα ήταν σωστό το μηδέν ή σε άλλες ακόμα θα ήταν σωστό το 4% ή το 5%. Γιατί χωρίς αμφιβολία οι καιροί αλλάζουν πάντα. Αρα και οι κανόνες θα οφείλουν να είναι περισσότερο ελαστικοί και διαφανείς για να γίνεται σεβαστή η λειτουργία τους. Σήμερα είναι πασιφανές ότι απαιτείται μεγαλύτερη ευελιξία όσον αφορά τους κανόνες της Συνθήκης, όμως αντιμετωπίζεται το τοίχος της αδιαλλαξίας και των εμμονών της Γερμανίας, κατάλοιπα της περιόδου της Βαϊμάρης.
Προσφορά – Ζήτηση. Το πρόβλημα για την Ευρωζώνη όντως είναι η ζήτηση. Οχι όμως για την Ελλάδα που είναι η προσφορά. Αυτό δεν είναι ανάγκη να είναι κάποιος οικονομολόγος για να το καταλάβει. Από την αρχή της κρίσης πολλοί υποστηρίζαμε σε αντίθεση με τους οικονομολόγους του ΣΥΡΙΖΑ ότι σε σχέση με την Ιταλία το δικό μας πρόβλημα ήταν το αναπτυξιακό έλλειμμα της χώρας. Αντίθετα η γειτονική χώρα ήταν μετά τη Γερμανία η δεύτερη μεγαλύτερη δύναμη στον τομέα της Μεταποίησης στην Ευρώπη. Η διαφορά αυτή εκφράζεται εδώ και χρόνια στα διαρθρωτικά ελλείμματα της χώρας όπως είναι το Εμπορικό Ισοζύγιο και Συναλλαγών.
Εμείς ή Αυτοί. Το βασικό στρατηγικό πλεονέκτημα που προσπαθεί να αναδείξει ο ΣΥΡΙΖΑ στο «εμείς ή αυτοί» που σήμερα προσπαθεί στα πλαίσια της στροφής στη “μετριοπάθεια” να αμβλύνει είναι: ότι εμείς θα διαπραγματευτούμε, ενώ η κυβέρνηση όχι. Δεν αιτιολογεί όμως ούτε τεκμηριώνει τους λόγους. Οταν το επιχειρεί πέφτει στον χυδαίο λαϊκισμό και του χαλάει η σούπα της μετριοπάθειας. Να δούμε πώς θα “ωριμάσει” και αν θα ενηλικιωθεί από τις παιδικές αρρώστιες και αντιφάσεις του;
Μετριοπαθείς. Πόσο “φιλικό στον χρήστη” μπορεί να γίνει κάτι το οποίο είναι βαθιά συντηρητικό; Αν εξαιρέσουμε ορισμένες φωνές “μετριοπαθών” που και γι’ αυτές έχω τις επιφυλάξεις μου, παρά το γεγονός ότι υπάρχει η πρόκληση της εξουσίας; Ο Μακιαβέλι υποστήριζε ότι η πολιτική είναι ο θάνατος της Αλήθειας! Θα επαληθευτεί στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ;
Γραφικότητες. Για όσους δεν καταλαβαίνουν τις γραφικότητες του δημάρχου Χαλανδρίου να γίνει η παρέλαση υπό τους ήχους του ύμνου του ΕΑΜ (παραλλαγή από ρώσικο τραγούδι, δεν είναι αυτός ο αληθινός ύμνος του). Είναι για να προβάλει ότι και σήμερα ο Αγώνας είναι Εθνικοαπελευθερωτικός ενάντια στους ξένους κατακτητές.
Διαπραγματεύσεις – Συμβιβασμοί. Τελικά Συμβιβασμός μεταξύ των κυβερνήσεων Ρέντσι – Ολάντ και της Επιτροπής. Ναι μεν μείωσαν τα δημοσιονομικά τους ελλείμματα στους προϋπολογισμούς του 2015 όχι όμως στο αρχικό ύψος που πρότεινε η Επιτροπή. Έτσι φτάσαμε στο να «προστατευτεί η αξιοπιστία της ως θεματοφύλακα των Συνθηκών» από τη μία και να υπάρξει μεγαλύτερη ευελιξία στο Σύμφωνο Σταθερότητας από την άλλη. Δεν ξέρω μέχρι πού μπορεί να φτάσουμε σε τεντωμένο σχοινί, με δεδομένη την άσχημη σημερινή οικονομική συγκυρία στην Ευρωζώνη της μηδενικής ανάπτυξης. Χρειάζονται πολιτικές πρωτοβουλίες και άμεσος επαναπροσδιορισμός των κανόνων στην Ευρωζώνη υπερβαίνοντας τις γερμανικές ψυχώσεις;
Η τραγωδία στους δρόμους μας. Ποιο είναι πρώτο; Το προστατευτικό διαχωριστικό Διάζωμα στον Β.Ο.Α.Κ. ή οι Έξυπνες Κάμερες; Είναι ακριβώς η ίδια συζήτηση αν πρώτο είναι το αβγό ή η κότα; Τελικά κανείς θα μιλήσει για την ύψιστη σημασία που έχει αυτό το ζώο που λέγεται Άνθρωπος να Οδηγεί ΣΕΒΟΜΕΝΟΣ ΤΟΝ ΚΩΔΙΚΑ ΟΔΙΚΗΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ! ΟΛΑ τα άλλα έπονται.
*artemakism@ameksa.gr
