“Των οικιών ημών εμπιπραμένων…”

Τις πολιτικές καταιγίδες μπορείς να τις προβλέπεις και να εκτιμάς τις επιπτώσεις πριν συντελεσθεί το κακό. Αν δεν έχεις όμως “τσαγανό” ν’ αντιληφθείς σε τι ατραπούς οδηγούν, υφίστασαι τους κινδύνους και βαδίζεις σε ναρκοπέδιο.
Η Ευρώπη μετά τη σοβαρή απόφαση των Αγγλων στο δημοψήφισμα υπέστη τον πρώτο της ακρωτηριασμό. Εισέρχεται εξασθενημένη και εν συγχύσει σε μια πρωτοφανή αναστάτωση, φοβούμενη μήπως το Brexit εξελιχθεί σε ντόμινο. Οι Ευρωπαίοι, σε κατάσταση συναγερμού στο Ευρωκοινοβούλιο, καθόλου δεν ενθουσιάστηκαν με το γεγονός. Επιθυμούν να ξεκινήσουν άμεσα οι διαδικασίες αποχώρησης. Δεν θέλουν να σέρνεται η υπόθεση για πολύ σε εκκρεμότητα. Και προτείνουν στους Αγγλους να φύγουν το ταχύτερο για να δοθεί τέλος στην αβεβαιότητα. Λέγουν ότι είχαν προβλέψει και σχεδιάσει πώς θ’ αντιμετώπιζαν κάθε ενδεχόμενο, αλλά φαίνονται απροετοίμαστοι, γιατί δείχνουν αμηχανία.
Ο Σόιμπλε επιμένει να επισπεύσουν οι Αγγλοι την ενεργοποίηση του άρθρου 50 της Συνθήκης της Λισαβόνας, διότι δεν έχουν χρόνο για χάσιμο, ενώ η μόνη που φαίνεται ψύχραιμη είναι η Μέρκελ, που αποφάνθηκε ότι δεν πρέπει να βιαζόμαστε. Η ισχυρή Ευρώπη, η “ενοποιημένη” δύναμη, που θέλει να ρυθμίζει τις αγορές και τις πολιτικές κατευθύνσεις των ανίσχυρων, ηττημένη πλέον απ’ το αγγλικό δημοψήφισμα, καλείται να υπερασπιστεί όσους πιστεύουν σ’ αυτήν. Δεν ξέρουμε αν υπάρχουν σενάρια να αποτραπούν οι κίνδυνοι.
Ο Κάμερον, προσπαθώντας να λύσει εσωκομματικά του προβλήματα, έγινε ο μοιραίος πρωθυπουργός που οδήγησε τη χώρα του σε συμφορά και τον εαυτό του σε αυτοεξευτελισμό. Οι φλεγματικοί Βρετανοί από 10ετίας βρίσκονταν με το ένα πόδι έξω απ’ την Ε.Ε., γι’ αυτό και δεν μπήκαν στο ευρώ, ούτε δέχθηκαν τη Συνθήκη Σένγκεν. Πολλοί έχουν επίγνωση των δυσκολιών της επόμενης μέρας και μέχρι οριστικοποιήσεων του “διαζυγίου” θα υποστούν τη βάσανο των αποσχίσεων Σκωτίας και Βορ. Ιρλανδίας, θα δουν εσωτερική υποτίμηση, μείωση των εισοδημάτων τους και άλλα απρόβλεπτα.
Το αντιευρωπαϊκό λόμπι ωραιοποιεί το εγχείρημα. Με την πτώση της λίρας έναντι του ευρώ και του δολαρίου, τα αγγλικά εμπορεύματα θα γίνουν ελκυστικότερα, παρά την προειδοποίηση του Ολάντ ότι θα στριμωχτούν στις ευρωπαϊκές αγορές. Υποστηρίζεται πάλι ότι θα ισοσκελισθεί το ισοζύγιο των εξωτερικών πληρωμών τους. Λένε ότι το αγγλικό χρέος στους Ευρωπαίους, που ανέρχεται σε 80 δισ. ευρώ περίπου, θα αποσβεστεί σε 7,5 χρόνια, αφού θα σταματήσει η Αγγλία να πληρώνει την ετήσια συνδρομή της ως μέλος της Ε.Ε. εκ 12 δισ. €. Επιπλέον θα επαναποκτήσουν την εθνική τους κυριαρχία και δεν θα εξαρτάται η χώρα τους από την ψήφο ενός Σλοβάκου.
Για τους Ευρωπαίους δεν υπάρχει προηγούμενο τέτοιας οπισθοδρόμησης. Γι’ αυτό θ’ ακουστούν θεωρίες περί Ε.Ε. δύο ταχυτήτων, περί έναρξης ξηλώματος του πουλόβερ και περί αύξησης της συνδρομής των υπολοίπων 27, οι οποίοι θα επιβαρυνθούν κατ’ αναλογία τα 12 δισ. € των αποχωρούντων Αγγλων. Κάθε χώρα που θα φεύγει, θα φορτώνει με οικονομικό βάρος τις απομένουσες, θα γίνεται ασήκωτο και η κατάρρευση θα ’ρθει όπως το ντόμινο.
Ο Θουκυδίδης, συνοψίζοντας τα της καταστροφής της Αθηναϊκής πολιτείας, για ν’ αντιληφθούν τι ακριβώς διεκυβεύετο και πώς ν’ αντιμετώπιζαν τις δυσκολίες, τούς υπενθύμισε τον Αισώπειο μύθο ανασκευάζοντάς τον. Κάπως έτσι συμβαίνει μ’ εμάς τώρα: «Των οικιών ημών εμπιπραμένων ημείς άδομεν» περί τον εκλογικόν νόμον!