ΚΑΘΕ χρόνο τέτοιες μέρες τον λόγο έχουν οι Θεολόγοι και οι Αστρονόμοι!
ΘΕΜΑ; Αν πράγματι υπήρξε το άστρο της Θείας Γέννησης ή είναι κι αυτό μια αναγκαία υπέρβαση, ώστε να ενισχυθεί η πίστη των ανθρώπων;
ΠΟΛΛΟΙ επιστήμονες προσπάθησαν να δώσουν μια αστρονομική εξήγηση: να ταυτίσουν δηλαδή, το “άστρο” της Βηθλεέμ με κάποιο δεδομένο αστρονομικό αντικείμενο ή φαινόμενο της εκείνης της εποχής.
ΑΛΛΑ, σώματα που έπεσαν από τον ουρανό έγιναν πολλές φορές αντικείμενο λατρείας.
ΕΝ ΠΑΣΗ περιπτώσει, στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον (B΄, 1-12 ) σχετικά με τη Θεία Γέννηση διαβάζουμε το εξής: «Tου δε Iησού γεννηθέντος εν Bηθλεέμ της Iουδαίας εν ημέραις Hρώδου του βασιλέως, ιδού μάγοι εξ ανατολών παρεγένοντο εις Iεροσόλυμα λέγοντες: πού εστιν ο τεχθείς βασιλεύς των Iουδαίων; είδομεν γαρ αυτού τον αστέρα εν τη ανατολή και ήλθομεν προσκυνήσαι αυτώ…». Η λέξη δε “αστήρ” αναφέρεται πολλές φορές παρακάτω.
ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ από τους Ορθόδοξους -και όχι μόνο- Θεολόγους, επικεντρωνόμενοι στην ουσία της ευαγγελικής αφήγησης σχετικά με τον αστέρα, διατυπώνουν την άποψη ότι ο ευαγγελιστής Mατθαίος θέλησε να παρουσιάσει ένα γεγονός απόλυτα θαυματουργό και υπερφυσικό, που δεν είναι δυνατόν να συνταυτιστεί με ένα φυσικό φαινόμενο.
ΕΠΙ ΠΛΕΟΝ κοινή είναι η διαπίστωση ότι κανείς δεν μπορεί εύκολα να ξεπεράσει την υπερβατικότητα του φερόμενου ως “άστρου” της Γέννησης εντάσσοντάς το στους καθορισμένους αστρονομικούς νόμους που διέπουν την εμφάνιση ενός ουρανίου φαινομένου ή σώματος, έστω και εξαιρετικά σπάνιου.
ΠΟΛΛΟΙ θα ισχυριστούν ότι “ο αστήρ” ανήκει στη σφαίρα του “αποκαλυπτικού χώρου” της θείας Oικονομίας και πιθανόν να μην έχουν άδικο. Βλέπετε, η γοητεία της θρησκευτικής πίστης βασίζεται στην “αποκάλυψη” καθώς και στον υπερβατό της χαρακτήρα.
