Η Συμφωνία των… Λιμνών μια “συνθήκη θερμοκηπίων” επέφερε στην πολιτική ζωή του τόπου, ανεξάρτητα αν είναι επωφελής ή όχι για τα εθνικά συμφέροντα, διχαστικό κλίμα, που τορπιλίζει τη δημοκρατία. Εφερε στην επιφάνεια πολλά προβλήματα, που κρυβόντουσαν κάτω απ’ το χαλί και διέλυσε τα μικρά κόμματα, τους ΑΝΕΛ, το ΠΟΤΑΜΙ και το ΚΙΝΑΛ.
Οι Σκοπιανοί δούλευαν 4 μήνες μετά την υπογραφή της Συμφωνίας, να την ψηφίσουν. Εμείς γιατί τέτοια πρεμούρα, τέτοια ανυπομονησία; Κλήθηκαν οι 300 ν’ αποφασίσουν “εν ριπή οφθαλμού”! Πού ξανακούστηκε για ένα τέτοιας σημασίας εθνικό θέμα, να εξαντλούνται οι συζητήσεις σε δύο 24ωρα;
Το μείζον ζήτημα στην τρέχουσα περίοδο, από πολιτικής σκοπιάς γεννήθηκε με το “ΠΟΤΑΜΙ”. Η αλήθεια είναι, ότι το κόμμα συνέδραμε με αποφάσεις του επικεφαλής του την κυβέρνηση του Τσίπρα σε δύσκολες φάσεις και ας είχε στραφεί στον συντεχνιακό κρατισμό. Ηταν αναμενόμενο, διότι στους κόλπους του υπήρχαν υπολείμματα της Δημοκρατικής Αριστεράς. Δύο βουλευτές του ο κ. Αμυράς και Ψαριανός στο τελευταίο πολιτικό Συμβούλιο είχαν δηλώσει, ότι δεν θα ανεξαρτητοποιηθούν. Ωστόσο δεν ήσαν σύμφωνοι να αποχωρήσει το “ΠΟΤΑΜΙ” διευκολύνοντας την ψηφοφορία επικύρωσης της “Συμφωνίας των Πρεσπών”. Τελικώς κατέληξαν να δοθεί ψήφος κατά συνείδησιν. Εκεί ο κ. Θεοδωράκης, ο κ. Μαυρωτάς και ο κ. Λυκούδης αποφάσισαν να δώσουν θετική ψήφο.
Τελικώς οι δύο αμφισβητίες κ. Αμυράς και κ. Ψαριανός εξωτερικεύοντας τις αντίθετες απόψεις τους απ’ τα παραδεδεγμένα και κατά δήλωσή τους μέσω Facebook αποχωρούν απ’ το “ΠΟΤΑΜΙ” κατηγορώντας τον επικεφαλής του, ότι τηρώντας ίσες αποστάσεις συνέπλεε με τον κ. Τσίπρα.
Το “ΠΟΤΑΜΙ” ένα νέο κόμμα, που τον Ιανουάριο 2015 με 6,1% πήρε 17 έδρες και τον Σεπτέμβριο με 4,09% 11 έδρες, δυστυχώς κατάντησε να έχει τώρα κάτω από 5 βουλευτές, να προβληματίζεται η εκπροσώπευσή του στις κοινοβουλευτικές επιτροπές της βουλής, με αποτέλεσμα για να συμπληρωθεί ο αριθμός των βουλευτών στην Επιτροπή Εξωτερικών και Αμυνας για τη Συμφωνία των Πρεσπών, να γίνει κλήρωση και να κληρωθεί ο κ. Μαυρωτάς στη θέση του κ. Ψαριανού.
Βλέπουμε, ότι αναδιατάσσεται ο πολιτικός στίβος στη χώρα. Υπάρχουν βουλευτές που έχουν μεταπηδήσει από το ένα στο άλλο κόμμα, ξεχνώντας εκείνο με το οποίο ξεκίνησαν. Σύνηθες το φαινόμενο κάθε βουλευτής, που διαγράφεται, να ανεξαρτητοποιείται και να ιδρύει δικό του κόμμα. Ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης από τον Δραπανιά Κισσάμου Χανίων δεν υπάγεται σ’ αυτή την κατηγορία. Αναγνωρίσιμος δημοσιογράφος επινόησε τους “Πρωταγωνιστές” στο “Μega”, δημιούργησε και πρωταγωνίστησε στο “ΠΟΤΑΜΙ” που τελικώς “στέρευε” σιγά – σιγά και πάει να ξεραθεί παρά τις παρηγορητικές δηλώσεις του, ότι «μας λάβωσαν δεν μας σκότωσαν». Γιατί; Διότι ήταν κόμμα πρωτοποριακό μεν, αλλά με “ασαφές πολιτικό στίγμα” παρά τη φιλοευρωπαϊκή του κατεύθυνση. Δεν αρκούσε το δικό του “θέλω”. Ομως κανείς δεν μπορεί να τον επικρίνει για τη διακηρυγμένη στάση του. Δεν “παζάρεψε” καρέκλα, δεν εξαγοράστηκε, είχε ξεκάθαρη γνώμη, αλλά όχι την κατάλληλη γνώση των χειρισμών των επιτηδείων της πολιτικής. Τώρα, που η Συμφωνία των Πρεσπών επίσπευσε τη διάλυση του κόμματός του, είναι ζήτημα πώς θα “συνεχίσει” όπως λέει στο twitter όταν τα μικροκομματικά παιχνίδια μέσα στη βουλή δίνουν και παίρνουν!