Με ευλογίες τώρα του Αμερικανού αντιπροέδρου και όλων των διεθνών, υπό τον Ο.Η.Ε., μηχανισμών… Ομως η ανελευθερία της Κύπρου είχε “μεθοδευτεί” από ’56 – ’57. Τότε που υπογράφηκαν οι συμφωνίες τις Ζυρίχης και Λονδίνου και εκδηλώθηκαν οι ασυμφωνίες και οι άρον αιματηροί αγώνες του κυπριακού λαού.
Τώρα όμως, με διεθνείς νομιμότητες, μεθοδεύσεις και συναινετικές συμφεροντολογικές αναδεύσεις καταλύεται η από αρχαιοτάτων χρόνων πλειοψηφία (το 80%) της Κύπρου των Ελλήνων. Και όλα αυτά που έγιναν για την εισβολή και κατάληψη της Βόρειας Κύπρου πριν 40 χρόνια να έχουν γίνει τότε που Ελλάδα και Κύπρος βρισκότανε ημιθανείς…
Για να νομιμοποιείται τώρα πάλι, μήνα Ιούλιο, η ληξιαρχική πράξη της τουρκικής διακατοχής… Με πρόσχημα τα συμφέροντα των δύο κοινοτήτων εκ των οποίων η μία είναι η τουρκική, που έγινε κράτος εν κράτει με βίαια υφαρπαγή και τεχνητή εποικιστική πολιτική.
Όμως αυτή είναι η δικαιοσύνη του Ο.Η.Ε. και των άλλων συναφών παγκόσμιων μηχανισμών αδικίας και ανισότητας… που χρησιμοποιούνται από τις ισχυρές δυνάμεις κάθε εποχής. Με όργανα υπερκυβερνήτες, κυβερνήτες και παρακυβερνήτες ευφυούς εγκληματικότητας, όπως, ο “έξοχος” εκτελεστής των διεθνών σκοτεινών μηχανισμών κ. Χένρι Κίσινγκερ του οποίου τα μυστικά ΑΡΧΕΙΑ και η απόφαση για τη διχοτόμηση, όσο κι αν έντεχνα έχουν μεθοδευτεί και γραφτεί, αποκαλύπτουν στην ουσία τη για αιώνες συνεχιζόμενη τραγωδία της Κύπρου και των πραγμάτων του ελληνικού της λαού.
Το βιβλίο, “ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΟΥ ΚΙΣΙΝΓΚΕΡ – Η απόφαση για τη διχοτόμηση” , περιλαμβάνει εννέα κεφάλαια, τα εξής:
Πρόλογος, Εισαγωγή του Μάριου Ευρυβιάδη και:
Κεφ. 1: Τι προηγήθηκε του πραξικοπήματος
Κεφ. 2: Τα σενάρια των Η.Π.Α. για το πραξικόπημα
Κεφ. 3: Η αποστολή του Σίσκο, Εισβολή
Κεφ. 4: Οι επαφές με τον Σαμψών
Κεφ. 5: Δεύτερη φάση – Διάσκεψη Γενεύης
Κεφ. 6: Η επιστροφή του Μακάριου
Κεφ. 7: Προσπάθειες για λύση
Κεφ. 8: Η ευθύνη της CIA…
Κεφ. 9: Μπολ: Ο Μακάριος ήταν διαβολικός και δολοπλόκος.
Μα αν αυτός ως πνευματικός και πολιτικός ηγέτης ενός βασανισμένου λαού χαρακτηρίζεται έτσι, τότε, πώς πρέπει να χαρακτηριστούν οι μέγιστοι, δολοπλόκοι και αρχιδιαβόλοι, τύπου Κίσινγκερ, Μίσιγκερ κ.λπ.;
ΤΩΡΑ ΞΑΝΑ, ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΝ ΜΕ ΑΛΛΗ ΜΟΡΦΗ ΠΡΟΩΘΕΙΤΑΙ ΔΙΧΟΤΟΜΙΚΑ
Σταθερά και πολυμορφικά, με όλων των ειδών τις σκοτεινές μεθοδεύσεις και πιέσεις, η Τουρκία μεθοδεύει την ελληνική αποδυνάμωση και εκμετάλλευση σε βάρος της Ελλάδας. Ο Ο.Η.Ε. στο σύνολο του αιγαιακού χώρου, της Βόρειας Ηπείρου, της Δυτ. Θράκης, της σκοπιανής πρόκλησης και της Α.Ο.Ζ. Ιούλιος 1974 – Ιούλιος 2014: 40 χρόνια τραγικού δράματος που τώρα ολοκληρώνεται. Για να είμαστε πολλά χρόνια πίσω, σε μια συνεχή άσκηση πιέσεων της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδας, ακόμα και με το συστηματικό σχέδιο προώθησης Τούρκων μεταναστών ως προσφύγων στην Ελλάδα.
Το πιο προκλητικό, όμως, θέμα απέναντι στον Ελληνισμό είναι η παραμονή (και επιβολή) του τουρκικού Αττίλα στη Βόρεια Κύπρο (με πολλές απειλές και πιέσεις, πρόσφατα) και για τη Νότια Κύπρο.
ΜΕΓΑΛΕΣ, ΚΥΡΙΩΣ, ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΑ
Ακόμα, όμως, μαζί και πέρα από αυτό το γεγονός η Ελλάδα και η Κύπρος -σε όλα τα επίπεδα της κυρίαρχης υπερατλαντικής και γενικά της δυτικής πολιτικής, αδικήθηκαν και αδικούνται και τώρα, σε σύγκριση με την Τουρκία. Χωρίς, όμως να μπορεί να ενισχυθεί, ουσιαστικά από τις ανατολικές και άπω ανατολικές δυνάμεις και υπερδυνάμεις, όπως η Ρωσία και η Κίνα. Οι οποίες, αν ενεργήσουν, κάπως υποστηρικτικά, τούτο το πράττουν μόνο για τα δικά τους γεωστρατηγικά και γεωοικονομικά συμφέροντα.
ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΠΙΒΟΥΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ
Με αυτό το πνεύμα και μέσα σε αυτό το κλίμα της συνεχούς επιβούλευσης και αποδυνάμωσης της Ελληνικής οντότητας, όπως και της Κυπριακής, πέρασαν από την εποχή της Χούντας ως τη Μεταπολίτευση. Και στη συνέχεια ως την αλλαγή, τη μεταλλαγή και μετά από αυτή την παραλλαγή, τόσο Κύπρος όσο και η Ελλάδα, σύρθηκαν μέσα από διάφορες χρονικές φάσεις και αντιφάσεις, σε ατέλειωτες ελληνοτουρκικές συνομιλίες, για μέτρα οικοδόμησης, εμπιστοσύνης, τα οποία, στην πραγματικότητα παρήγαγαν… μη εμπιστοσύνη, από την ελληνική πλευρά, για τα ελληνικά συμφέροντα.
Έτσι και τώρα, πάλι, διεξάγονται με Κυπριακή, Ελληνική, Τουρκική, Αμερικανική (κάτω από την αιγίδα του ΟΗΕ) εκπροσώπηση και διαμεσολαβητές, νέες συνομιλίες και διαβουλεύσεις για μέτρα “οικοδόμησης εμπιστοσύνης”, τα οποία, τελικά θα επιβάλλουν τα επιδιωκόμενα.
ΜΙΑ ΚΥΠΡΟΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ
Με καταναγκασμό Κύπρου – Ελλάδας να συμμετέχουν δημιουργικά και δεσμευτικά σ’ αυτές τις συνομιλίες, οι οποίες, όμως, επιβάλλουν, το σχέδιο του ΟΗΕ για δυο ανεξάρτητα κράτη. Τα οποία, όμως θα συνεργάζονται ως ενιαίο κράτος, για τα κοινά τους συμφέροντα, αφού, βέβαια, η Κύπρος ως ανεξάρτητο κράτος του ΟΗΕ και ως μέλος της ΕΕ θα έχει ουσιαστικά μεταλλαχθεί, με πολλών μορφών αλχημείες που θα νομιμοποιήσουν τη βία της εισβολής, την παρανομία της συνεχούς στρατιωτικής κατοχής και την ανεξέλεγκτη μεταφορά εποίκων από την Τουρκία για να αυξηθεί το ποσοστό της τουρκοκυπριακής μειονότητας στη Βόρεια καταληφθείσα περιοχή.
Όλα αυτά, όμως, παραβλέφθηκαν από τους μεγάλους και μικρούς συμμάχους μας, στην ουσία. Για να επανέλθει τώρα το σχέδιο του ΟΗΕ που απορρίφθηκε με το δημοψήφισμα που έκαμε ο αείμνηστος πρόεδρος Τάσσος Παπαδόπουλος γιατί κατέλυε το ανεξάρτητο κράτος – μέλος του ΟΗΕ, την “Κυπριακή Δημοκρατία”.
Ο ΚΙΣΙΝΓΚΕΡ “ΑΡΧΙΕΡΕΑΣ” ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ
Όμως, πάνω σε αυτό, το διζωνικό σχέδιο, περιέχονται σημαντικά κείμενα – ντοκουμέντα στο βιβλίο: “ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΑΡΧΕΙΑ ΤΟΥ ΚΙΣΙΝΓΚΕΡ – Η απόφαση για τη διχοτόμηση” (συγγραφείς Κώστας Βενιζέλος, Μιχάλης Ιγνατίου, εκδ. Λιβάνης, έτος 2002).
Ο Κίσινγκερ υπήρξε ο διαμορφωτής και καθοδηγητής της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής στην κυβέρνηση Νίξον (ως την παραίτησή του για το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ), αλλά και κατά τη διάρκεια της προεδρίας Τζέραλντ Φορντ. Ηταν σε αυτή την εποχή τόσο ο σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας όσο και ο υπουργός των Εξωτερικών των Η.Π.Α.
Από τον Οκτώβρη του 1973 και μετά άρχισε να ελέγχει τα γεγονότα στη Μέση Ανατολή. Με αποκορύφωμα τις συμφωνίες απεμπλοκής Αράβων και Ισραηλινών ως την περίοδο της δεύτερης τουρκικής εισβολής στην Κύπρο (Αύγουστος). Η πρώτη εισβολή έγινε 15 Ιουλίου.
ΕΝΤΟΝΗ Η ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΣΤΟΥΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΕΣ
Πολλές είναι οι ιστορικές λεπτομέρειες για επιμέρους θέματα που παρατίθενται, όπως το παρασκήνιο της επιστροφής του Μακάριου στην Κύπρο, η αγαστή συνεργασία Τούρκων και Αμερικανών και η καθοδήγηση του Κίσινγκερ προς τον Ετζεβίτ και τον Ντενκτάς και προς τον τρόπο με τον οποίο θα εξασφαλίσουν και θα νομιμοποιήσουν αυτά που άρπαξαν. Ακόμα, αποκαλύπτεται και επισημοποιείται (στη σελ. 29 του βιβλίου) η υποστήριξη του Λευκού Οίκου, του Πενταγώνου και της CIA, προς τους Έλληνες δικτάτορες και η απροθυμία των Αμερικανών για οποιαδήποτε ενέργεια που θα έθιγε τη Χούντα του Ιωαννίδη.
Επίσης, αναφέρεται (σελ. 39) ο ρόλος που διαδραμάτισε το Πεντάγωνο στις κρίσεις του 1967 (Χούντα), το 1987 και 1996, στην Ελλάδα για εκτόνωσή τους.
Χωρίς πια να είναι ο ρόλος αυτός παντελώς άγνωστος, όπως είναι και στην κρίση του 1974.
ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΘΕΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΧΟΥΝΤΑ ΗΤΑΝ Η ΕΝΩΣΗ ΚΥΠΡΟΥ ΜΕ ΕΛΛΑΔΑ
Βέβαια, τόσο το πραξικόπημα εναντίον του Μακαρίου από Ιωαννίδη κ.λπ., αιτιολογήθηκε ότι αποσκοπούσε στην Ένωση Κύπρου με την Ελλάδα. Ενώ, όπως σημειώνεται στην πρώτη παράγραφο (της σελίδας 31) “η Ενωση ήταν τότε το τελευταίο πράγμα που απασχολούσε τη Χούντα και τα όργανά της στην Κύπρο”.
Για να τονιστεί στη συνέχεια αυτής της παραγράφου ότι: “Εξάλλου, η πολιτική της Ένωσης ενταφιάστηκε μεν επίσημα με τις συμφωνίας Ζυρίχης – Λονδίνου, το 1959, ενώ και πολιτικά, το θέμα της Ένωσης είχε εγκαταλειφθεί από την Αθήνα, αν όχι από το 1956, σίγουρα από το 1957. Με την αναφορά στην Ένωση από το 1964 και μετά να αφορά ουσιαστικά τον διαμελισμό της Κύπρου και την κατάλυση της Κυπριακής ανεξαρτησίας”.
“ΔΙΠΛΗ ΕΝΩΣΗ” ΟΝΟΜΑΣΘΗΚΕ Η ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗ
Με αυτή, μάλιστα, την έννοια από το 1964 και μετά οι Αμερικανοί έχοντας πλήρη επίγνωση της αδυναμίας των Ελλήνων να δίνουν σημασία στην επίφαση παρά στην ουσία των πραγμάτων, ονόμασαν τα διχοτομικά σχέδια τύπου Άτσεσον, Αμερικανού υπουργού των εξωτερικών, ως “ΔΙΠΛΗ ΕΝΩΣΗ” και όχι διχοτόμηση. Από την εποχή εκείνη όμως έχει παραχθεί ένας μύθος, που παρουσιάζει το σχέδιο Άτσεσον ως ΧΑΜΕΝΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ… Με τους Έλληνες να το απορρίπτουν και τους Τούρκους να το αποδέχονται, ενώ συνέβη ακριβώς το αντίθετο!
ΠΟΙΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΘΑ ΑΠΟΤΟΛΜΟΥΣΑΝ ΕΙΣΒΟΛΗ ΧΩΡΙΣ ΤΗ ΜΕΘΟΔΕΥΣΗ ΚΙΣΙΝΓΚΕΡ;
Όσον αφορά, πάντως, την πολιτική του Κίσινγκερ, είναι από τους “ηθικούς”, δημοκρατικούς, Αμερικανούς διπλωμάτες, που είχε σημαντικό ρόλο στην Κύπρο και έκανε το 1992 στο σώμα των συνταξιούχων διπλωματών στην Ουάσιγκτον, ήταν ο διπλωμάτης Μπόγιατ που είχε δηλώσει, μη κρύβοντας ποια την αντιπάθειά του για τον προϊστάμενό του και την πολιτική του (αφήνοντας όμως ανοιχτό το παράθυρο της “αθωότητας” και της καθαρής ενοχής του για την τραγωδία της Κύπρου) δήλωσε τα εξής: “Ήταν αλαζόνας, υπερόπτης και δε δεχόταν συμβουλές”. Αλλά τα μεγάλα μυστικά για ελληνοτουρκικό πόλεμο, που αποφεύχθηκε την τελευταία στιγμή ή για τον κίνδυνο τότε να μπει “σφήνα”, στη Νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ η Σοβιετική Ένωση στην τότε κρίση τον Ιούλιο, αποτέλεσαν το μυστικό μιας επέμβασης του Μπόγιατ, που στάθηκε στο γραφείο του Κίσινγκερ τον Μάη του 1974 και αποτέλεσε τη μεγάλη προειδοποίηση…
ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΜΑΚΑΡΙΟΥ ΧΩΡΙΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΓΙΑ ΑΜΕΡΙΚΗ
Ο Μπόγιατ δεν πήρε απάντηση. Μπήκε στη μαύρη λίστα του προϊσταμένου του. Για να πει ο μέγας Κίσινγκερ σε έμπιστο συνεργάτη του ότι: “Η ανάλυση του Μπόγιατ περιείχε αυτό ακριβώς που επιδίωκε: την εξόντωση του Μακάριου, χωρίς μάλιστα να κατηγορηθεί η Αμερική”.
Ένα βιβλίο που έχει πάρα πολλά στοιχεία – αποκαλύψεις για όλα αυτά τα δραματικά γεγονότα. Όμως, εγώ που συνομίλησα σε παλιότερες μέρες στο προεδρικό Μέγαρο για δυο ολόκληρες ώρες με τον Μακαριστό Μακάριο τετ- α – τετ και τον είχα πάρει όταν άρχιζε ο αγώνας για το Κυπριακό γύρω στο 1953, μου παραχώρησε μια αποκλειστική συνέντευξη στην Αθήνα -νεαρός τότε συντάκτης στην “Αθηναϊκή”- θεωρώ ότι παρά την εντιμότητα του Αμερικανού διπλωμάτη και υπεύθυνου για το Κυπριακό, του Μπόγιατ, αποκρύπτονται έντεχνα οι μεγάλες αλήθειες.
ΤΩΡΑ ΠΑΛΙ, ΔΙΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ Η ΑΜΕΡΙΚΗ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ
Με προσπάθεια να διαχυθούν οι αιτίες σε άλλα πρωταγωνιστικά πρόσωπα του δράματος και όχι στον Κίσινγκερ ή και σε πολλούς φορείς που ενεργοποίησαν το χουντικό καθεστώς για την εισβολή στην Κύπρο και τη διατήρηση της στρατιωτικής τουρκικής κυριαρχίας εκεί. Τώρα, 40 χρόνια περασμένα, πάλι με μεθοδεύσεις και φανερές ή αφανείς απειλές η Τουρκία επιβάλλει (διά της Αμερικής και μάλιστα του ίδιου του αντιπροέδρου της που επισκέφθηκε πρόσφατα τη μαρτυρική Κύπρο) το παλιό σχέδιο Ανάν, σε άλλο περιτύλιγμα, αλλά την ίδια πραγμάτωση, του αμερικανικού υπερμηχανισμού και του τουρκικού κυριαρχισμού, την τουρκική διχοτόμηση της Κύπρου. Με ημάς και αλλήλους να αλληλοευθυνόμεθα ιστορικά, ως ελληνισμός για τα συντελούμενα.
