Ποίημα είν’ αληθινό
τ’ ανθρώπινο το σώμα,
κίτρινο ή μελαχρινό
ή όποιο άλλο χρώμα.
Υπάρχουν άνθρωποι λευκοί,
υπάρχουνε και μαύροι,
που κατοικούν στην Αφρική,
μα ζούνε και στη… Χάβρη.
Σ’ όλο τον κόσμο απλώθηκαν
και κατοικούνε τώρα,
αφ’ απελευθερώθηκαν
απ’ της σκλαβιάς τη μπόρα.
Που δέσμιους τους κράτησε
για χρόνια και αιώνες,
μέχρι που επεκράτησε
η λύτρωση μ’ αγώνες.
Ολοι μας δικαιώματα
θα πρέπει να ’χουμ’ ίσια,
όσο και αν τα χρώματα
διαφέρουμε περίσσια.
Τα χρώματα δεν παίζουνε
καμία σημασία
κι αν κάποιοι δεν το βλέπουνε
φταίει η… φαιά ουσία.
