ΣΤΗΝ Τουρκία του άλλοτε πανίσχυρου Ερντογάν όλα δείχνουν, μετά τις εκλογές, να μην είναι ίδια.
ΕΤΣΙ, η επόμενη μέρα, βρίσκει τον “Σουλτάνο” μας σοβαρά πληγωμένο, με τις απώλειες Αγκυρας, Σμύρνης και Κωνσταντινούπολης. Είτε το θέλει είτε όχι, το καθεστώς του Ερντογάν, μπαίνει εφεξής σε ένα κύκλο αρνητικών εξελίξεων.
Ο ΑΛΛΟΤΕ πανίσχυρος, αδιαφιλονίκητος ηγέτης έχει να αντιμετωπίσει μια ξεκάθαρη πραγματικότητα: Το “ισλαμικό θαύμα” της ευμάρειας και του τετραπλασιασμού του τουρκικού ΑΕΠ μέσα σε μια δεκαετία, πάνω στο οποίο έχτισε την ηγεμονία του (εδώ και 17 χρόνια) κατέρρευσε. Οσο για το νεο-αναθεωρητισμό που επιστράτευσε για να ισοσταθμίσει το τέλος του τουρκικού οικονομικού “θαύματος”, δεν απέδωσε προεκλογικά. Ακόμη και οι διακηρύξεις του για “γαλάζιες πατρίδες” (μέχρι Γαύδο και Σούδα!), ή για το ότι «θα κάνει τζαμί την Αγία Σοφιά», δεν απέδωσαν!
Η ΑΠΩΛΕΙΑ ειδικά της Κωνσταντινούπολης αποκτά ξεχωριστή σημασία γι’ αυτόν: πρώτα επειδή ο Ερντογάν ξεκίνησε από εδώ την πολιτική του καριέρα, έπειτα γιατί η μεγαλούπολη των 15 εκατομμυρίων κατοίκων παραμένει ο μεγαλύτερος οικονομικός και επιχειρηματικός κόμβος της χώρας.
ΗΤΑΝ αναμενόμενη η κάμψη; Ναι, με δεδομένη την οικονομική ασφυξία κυρίως στις μεγάλες πόλεις. Η οικονομία αποτελεί ουσιαστική παράμετρο στην έκβαση των εκλογών κάθε χώρας. Η τουρκική λίρα πέρσι έχασε ένα 30% (έναντι του δολαρίου), από τις αρχές δε του 2019 έχει χάσει άλλο ένα 7%, η ανεργία έχει ανέβει στο 13,5% (με ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά στη νεολαία), ο πληθωρισμός τρέχει με 20% και οι καταθέσεις σε ξένο νόμισμα έσπασαν όλα τα ρεκόρ φθάνοντας μόνο το τελευταίο εξάμηνο στα 28 δισ. δολάρια!
ΜΙΑ ΑΛΛΗ παράμετρος της πτώσης του Ερντογάν είναι το δικτατορικό καθεστώς που επέβαλε: Σκεφθείτε μόνο ότι τα τελευταία τρία χρόνια η κυβέρνηση έχει βάλει λουκέτο σε 45 εφημερίδες, έχει φυλακίσει εκατοντάδες δημοσιογράφους, έχει κλείσει 16 τηλεοπτικούς σταθμούς, άλλους τόσους ραδιοφωνικούς και τέσσερα ειδησεογραφικά πρακτορεία. Σκεφθείτε επίσης πόσους στρατιωτικούς κυνήγησε μετά το «πραξικόπημα», πόσοι δημοσιογράφοι και δημόσιοι υπάλληλοι έχουν απολυθεί ως «ανεπιθύμητοι» του καθεστώτος, αλλά και πόσοι έχουν υποχρεωθεί να εκπατριστούν για να γλυτώσουν…
