Τουρκοποίηση “γκρίζων ζωνών”

Εξοργίζεται ο Ερντογάν μετά την επιχείρηση “Κλάδος Ελαίας” στο Αφρίν, που δεν πάει καλά. Φέρεται σαν “ταύρος εν υαλοπωλείο”. Απελπίζεται, όταν βλέπει, ότι οι ΗΠΑ επιμένουν, να δημιουργηθεί Κουρδικό Κράτος απ’ τους Κούρδους του Ιράκ και της Συρίας, διότι θα αφαιρεθούν εδάφη και από την επικράτειά του. Η Αφρίν είναι το δεύτερο “Βατερλώ” μετά την πρώτη αποτυχία εναντίον Κούρδων με τον κωδικό “Ασπίδα του Ευφράτη”, απ’ τον Αύγουστο 2016 ως τον Μάρτιο 2017.
Τώρα απειλεί τους Κούρδους της Ματζίμπλ της Συρίας, τους οποίους εξοπλίζουν οι Αμερικανοί, εκβιάζοντάς τους, ότι αν δεν πάψουν να ενδιαφέρονται για τη δημιουργία Κουρδικού Κράτους, θα δημιουργούν συνεχώς προβλήματα αποσταθεροποίησης στην περιοχή. Πρώτη έμπρακτη επιβεβαίωση της απειλής τους είναι ο αποκλεισμός της Κυπριακής ΑΟΖ νοτιοανατολικά της Μεγαλονήσου με αποτέλεσμα να μην γίνουν οι προγραμματισμένες γεωτρήσεις, δημιουργώντας “προηγούμενο”, παρά την παρουσία Ιταλικής φρεγάτας, η οποία επιτηρεί χωρίς να επεμβαίνει. Ως εδώ η Τουρκία έχει το πάνω χέρι. Θα κάνει το ίδιο με τις γεωτρήσεις μέσα στο 2018 της Γαλλικής “Total” και της Αμερικανικής “Exxon – Mobil”; Αν ναι, πως θα το υπολάβουν Ουάσιγκτον και Παρίσι;
Για να διευρύνει το επίπεδο των εντυπώσεων ο Ερντογάν και να διασκεδάσει την κοινή γνώμη στο εσωτερικό της χώρας του, στέλνει χωρίς μεγάλη δυσκολία μια – δυο φρεγάτες στο Αιγαίο, τρομοκρατεί και επιδιώκει θερμό επεισόδιο. Είτε καταλάβει κάποιο νησί, είτε όχι, σκοπεύει να μας αναγκάσει, να καθήσουμε σε τραπέζι διμερών διαπραγματεύσεων, πράγμα που δεν μας συμφέρει.
Δεν λαμβάνει υπ’ όψιν του, ούτε τις αντιδράσεις των Ευρωπαίων, όπως τις επεσήμανε η Επίτροπος Μογκερίνι. Είπε, ότι η Ε.Ε. ανησυχεί εκ νέου “σοβαρά”, καλώντας την Τουρκία «να αποφύγει κάθε είδους απειλή εναντίον κράτους μέλους, που βλάπτει ανεπανόρθωτα την ειρηνική επίλυση των διαφορών». Η προκλητικότητα της Τουρκίας έχει αναθεωρηθεί με προεκτάσεις εκτός απ’ το Αιγαίο και στη Θράκη.
Υστερα απ’ την πολιτικού χαρακτήρα συμφωνία “no men, no ships, no flags” (όχι άνθρωποι, όχι πλοία, όχι σημαίες) το 1966 μεταξύ ΥΠΕΞ ΗΠΑ Χολμπρουκ, Ελλάδος Παγκάλου και πρ/ργου Τουρκίας Τσιλέρ και την αναγνώριση στη Συνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ (Μαδρίτη Ιουλ. 1997) όπου, Σημίτης και Ντεμιρέλ καθ’ υπαγόρευση των ΗΠΑ διά της Μαντλίν Ολμπράϊτ, δέχθηκαν την υπαρξη “ζωτικών συμφέροντων στο Αιγαίο” για την Τουρκία, το ιδιοκτησιακό καθεστώς στο αρχιπέλαγος άλλαξε. Τούτο ήταν η αρχή δημιουργίας κεκτημένων απ’ όπου ξεκίνησε το επιχείρημα των “γκρίζων ζωνών”. Μετά τόσα χρόνια ακολούθησε η μή αποδοχή της ισχύος της Συνθήκης της Λωζάνης και τελικά η Τουρκία προχώρησε στην απευθείας αμφισβήτηση κυριαρχικών μας δικαιωμάτων διαστρεβλώνοντας την αλήθεια.
Η θεωρία λοιπόν, περί “γκρίζων ζωνών” μεταλλάσσεται σε τουρκοποίηση των ελληνικών βραχονησίδων και νησίδων, που μερικές κατοικούνται. Το αποκορύφωμα αυτής της προσπάθειας είναι η παραβίαση της συμφωνίας του 1966 με τον ισχυρισμό ότι τα Ιμια είναι Τουρκικά. Ενεφανίσθη και ο “θερμοκέφαλος” συμβουλος του Ερντογάν Γιγίτ Μπουλούτ πριν ένα 20ήμερο να πει ότι «η Τουρκία θα σπάσει τα πόδια όποιου θ’ ανέβει στα Ιμια» και ότι «Ελλάδα και ΗΠΑ απειλούν την Τουρκία». Επακόλουθο τούτων είναι η απόπειρα εμβολισμού της ακταιωρού “Γαύδος”.
Εμείς τι κάνουμε; Μέχρι να βρεθεί λύση μέσω Διεθνών οργανισμών να προσπαθήσουμε το πάγωμα της διεκδίκησης των “γκρίζων ζωνών”, τη συνέχιση της ψυχραιμίας για ν’ αποφευχθεί θερμό επεισόδιο και την εξασφάλιση συμμάχων στην περιοχή.