Ξυλοδαρμό από τις αρχές της ΠΓΔΜ κατήγγειλε Αφγανός ο οποίος προσπάθησε, μαζί με την οικογένειά του, να μπει στη γειτονική χώρα, διασχίζοντας έναν χείμαρρο κοντά στο χωριό Χαμηλό. «Είχαμε ανάψει φωτιά μαζί με την οικογένειά μου και όταν μας πλησίασαν αστυνομικοί της ΠΓΔΜ ζητώντας μας να φύγουμε, με έκαψαν στο πρόσωπο με ένα ξύλο και με χτύπησαν», είπε χαρακτηριστικά.
Στο μεταξύ, η κατάσταση στον καταυλισμό είναι απελπιστική, με χιλιάδες πρόσφυγες να ζουν μέσα στις λάσπες και να προσπαθούν, με όποιο τρόπο μπορούν, να προστατευθούν από τη συνεχιζόμενη βροχόπτωση. Οι περισσότεροι συνεχίζουν να ελπίζουν ότι η ουδέτερη ζώνη Ελλάδας-ΠΓΔΜ θα ανοίξει, εναποθέτοντας τις ελπίδες τους στην επικείμενη Σύνοδο ΕΕ-Τουρκίας.
Ήδη, πάντως, εκατοντάδες στρέφονται στο πρόγραμμα μετεγκατάστασης, δηλώνοντας την πρόθεσή τους να ενταχθούν σ΄ αυτό ως τη μοναδική νόμιμη λύση για να μεταβούν σε ευρωπαϊκές χώρες.
Eπέστρεψαν στην Ειδομένη ορισμένοι από τους πρόσφυγες
Με την απογοήτευση χαραγμένη στο πρόσωπο επέστρεψαν στην Ειδομένη ορισμένοι απ’ αυτούς που πέρασαν χθες τον ορμητικό χείμαρρο κοντά στο ακριτικό χωριό Χαμηλό, με την ελπίδα να συνεχίσουν το ταξίδι αρχικά προς την ΠΓΔΜ και στη συνέχεια προς τη βόρεια Ευρώπη.
Ο 65χρονος Νουρ Εντίν, ο οποίος μετακινείται με αναπηρικό καρότσι εξαιτίας των σοβαρών προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζει, είναι ένας απ’ αυτούς που επέστρεψαν σήμερα το πρωί στον καταυλισμό της Ειδομένης, μαζί με την κόρη του και τον εγγονό του.
«Ταλαιπωρηθήκαμε άδικα. Ήταν τελικά αδιέξοδο όλο αυτό. Μείναμε έξω στο κρύο χθες και ο πατέρας μου δεν το άντεξε όλο αυτό. Είναι πολύ άρρωστος» εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κόρη του.
Χθες, περπατώντας μαζί με εκατοντάδες άλλους πρόσφυγες προς το Χαμηλό, η ίδια είχε πει πως ο πατέρας της επιχειρεί αυτό το δύσκολο ταξίδι επειδή δεν μπορεί να συνεχίσει να ζει μέσα στις λάσπες και θέλει να πάει να ζήσει με τα παιδιά του στη Γερμανία.
Τέσσερις νεαροί πρόσφυγες, μεταξύ αυτών και ο εγγονός του, κουβάλησαν στα χέρια τον Νουρ Εντίν με το αναπηρικό του καρότσι παρά τα ορμητικά νερά του χειμάρρου. Τότε, ο 65χρονος και η κόρη του δήλωναν αποφασισμένη να ολοκληρώσουν τη διαδρομή.
Τον χείμαρρο μπορεί να τον πέρασαν τελικά αλλά όχι και τα σύνορα με την ΠΓΔΜ και ύστερα από περίπου ένα 24ωρο απίστευτης ταλαιπωρίας, όπως λένε, επέστρεψαν στον καταυλισμό της Ειδομένης, απογοητευμένοι και μπερδεμένοι από όσα έζησαν.
Ένας άλλος Σύριος, ο 20χρονος Αμάρ, ήταν μεταξύ αυτών που έφτασαν ως τον χείμαρρο, ακολουθώντας, ωστόσο, όχι την πορεία αλλά δύο δημοσιογράφους, τους οποίους και βοηθούσε με τις γνώσεις της μητρικής του γλώσσας, της αραβικής.
«Δεν είμαι τρελός να μπω σε μια τέτοια περιπέτεια» έλεγε ενώ περπατούσε ανάμεσα στο πλήθος και εξηγούσε πως θα περιμένει τη σύνοδο κορυφής ΕΕ-Τουρκίας, στις 17-18 του μήνα, προκειμένου να αποφασίσει την επόμενη κίνησή του. «Θέλω να είμαι βέβαιος ότι έχω κάνει τα πάντα για να πάω στον προορισμό μου, προτού επιχειρήσω να κάνω αίτηση για το πρόγραμμα μετεγκατάστασης» εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο νεαρός από τη Δαμασκό.
Παρά το γεγονός ότι οι περισσότεροι πρόσφυγες εξακολουθούν να ελπίζουν πως η σύνοδος αυτής της εβδομάδας θα δώσει λύση στο πρόβλημά τους, αυξάνονται συνεχώς αυτοί που βλέπουν στο πρόγραμμα μετεγκατάστασης την τελευταία ελπίδα εξόδου προς την Ευρώπη.
Χθες, την Ειδομένη επισκέφθηκε ο εκπρόσωπος του Ευρωπαϊκού Γραφείου Στήριξης του ‘Ασυλου (European Asylum Support Office, EASO) Ζαν-Πιερ Σέμπρι (Jean-Pierre Shembri), ο οποίος σε δηλώσεις τους στους δημοσιογράφους τόνισε την ανάγκη να κατανοήσουν οι πρόσφυγες πως το πρόγραμμα μετεγκατάστασης είναι ο μόνος τρόπος για να πάνε στην Ευρώπη. «Δεν είναι επιλογή το να προσπαθήσουν να πάνε μέσω διακινητών. Προσπαθούμε να προωθήσουμε έναν υπεύθυνο και ασφαλή τρόπο (μέσω του προγράμματος μετεγκατάστασης) ώστε να υπάρξει δίκαιη κατανομή των προσφύγων στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Σημείωσε δε πως «υπάρχει μια αλλαγή στην προσέγγιση των προσφύγων σχετικά με το πού θέλουν να πάνε. Ενώ βλέπαμε αρχικά ότι υπήρχαν ένα ή δύο κράτη, στα οποία ήθελαν πραγματικά να πάνε, αυτό πλέον αλλάζει. Προφανώς επειδή και η κατάσταση στο πεδίο αλλάζει και η μετεγκατάσταση γίνεται πλέον η μόνη διέξοδος. Αυτό που χρειάζεται είναι να εκμεταλλευτούμε αυτή τη δυναμική και να διασφαλίσουμε ότι θα προχωρήσει με γοργούς ρυθμούς η καταγραφή».
«Απαντώντας» στους φόβους που έχουν εκφράσει ορισμένοι πρόσφυγες για το ενδεχόμενο να χωριστούν από τα συγγενικά τους πρόσωπα ή να μην φτάσουν στη χώρα, όπου βρίσκεται ήδη κάποιος συγγενής τους πρώτου βαθμού, ο εκπρόσωπος της EASO εξήγησε: «Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και θα πρέπει να εξετάζεται ανάλογα. Σε αυτή τη διαδικασία λαμβάνεται υπόψη η οικογενειακή κατάσταση, η γλώσσα και άλλα στοιχεία γιατί κάτι τέτοιο βοηθάει και στην ενσωμάτωση».
