Ι.-ΣΤΗ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ είναι υψίστη τέχνη να ξέρεις πότε να ελίσσεσαι: Η Τουρκία, με τα όσα έχει πράξει στη Ανατολική Μεσόγειο όλο το 2020, έχει προκαλεσει τόσο τις ΗΠΑ (ιδιαίτερα με την αγορά και δοκιμή ρωσικών πυραύλων), όσο και την Ε.Ε., με τις θαλάσσιες προκλήσεις εις βάρος δυο κρατών-μελών της (Ελλάδα-Κύπρος).
ΕΧΟΝΤΑΣ, λοιπόν, στις πλάτες της δύο απειλές/κυρώσεις, προσπαθεί τώρα δήθεν να “τα μαζέψει” δεχόμενη έναν προσχηματικό διάλογο με την Ελλάδα και μεταθέτοντας ταυτόχρονα τις ευθύνες της έντασης στη χώρα μας!
ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ έτσι, ώστε να δείξει στους “καλοθελητές” Ευρωπαίους που την υποστηρίζουν, ότι αυτή “προσπαθεί” να επιλύσει τα προβλήματα (που η ίδια δημιουργεί), αλλά οι “άλλοι” (Ελλάδα-Κύπρος) δεν θέλουν!
ΙΙ.-ΤΟ ΟΤΙ η διεθνής διπλωματία είναι “πόρνη”, το είχε πει τόσο ο Ρέιγκαν, όσο και η Θάτσερ. Η τελευταία μάλιστα είχε επισημάνει εμφατικά: «δεν έχουμε φίλους, δεν έχουμε εχθρούς, έχουμε μόνο συμφέροντα». Το ίδιο δεν κάνει κι η Γερμανία της Μέρκελ, βοηθούμενη κι από ορισμένους άλλους συμφεροντολόγους της Ε.Ε.;
Η ΤΟΥΡΚΙΑ έχει πολύ μεγαλύτερη παράδοση στη διεθνή διπλωματία από εμάς. Και πρώτοι διδάξαντες αυτήν, υπήρξαν οι Έλληνες διπλωμάτες που χρησιμοποιόυσε η Οθωμανική Αυτοκρατορία: οι Φαναριώτες. Εμείς δυστυχώς, ούτε σχεδιάζουμε σε βάθος χρόνου, ούτε καλλιεργούμε βασικές συμμαχίες (πλην τελευταία), ούτε έχουμε αμυντική θωράκιση ικανή για κάθε ενδεχόμενο.
ΕΤΣΙ, νομίζουμε ότι σήμερα που “αφήνουμε τις κουμπάρες” (Μητσοτάκης) και μπαίνουμε στην ουσία του πράγματος, η ελληνική διπλωματία πρέπει να τα δώσει όλα, ώστε να μη μας τουμπάρει η Τουρκία, με τα “τσαλίμια” της. Τα “παιχνίδια” όμως τέλειωσαν.
ΙΙΙ.- ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ιδιαίτερη προσοχή από μας καθώς υπάρχει ο κίνδυνος, κάθε συνάντηση υψηλού επιπέδου να δώσει την εντύπωση σε Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες ότι με την Άγκυρα η κατάσταση μπαίνει σε μια διπλωματική “κανονικότητα” και πως επίκειται επίλυση των διαφορών! Στην ουσία, από πλευράς Τουρκίας δεν υπάρχει καμία αλλαγή στάσης: δέχεται μεν “διαλογο”, αλλά ταυτόχρονα απειλεί την Ε.Ε. ότι, αν επέμβει υπέρ των δικαίων της Ελλάδας, αυτή θα επαναλάβει τις παραβιάσεις της με το Ορούτς Ρέις στη Μεσόγειο!
ΜΕ ΕΝΑΝ τέτοιο “συνομιλητή”, αλήθεια, τι “διερευνητικές επαφές” να αρχίσεις, όταν πριν καν αρχίσουν αυτές, θέτει όχι μόνο δικούς του όρους “διαπραγμάτευσης”, αλλά εξαπολύει και συνεχείς απειλές;
