Η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί είναι μια τυφλή κίνηση που απέχει πολύ από το να είναι ένας θρησκευτικός σωβινισμός.
Οπως μεταφράζουμε την πραγματικότητα, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις περνούν μια έντονη περίοδο, ενώ ορισμένοι αναλυτές εκτιμούν ότι βρίσκονται στο “κόκκινο”.
Η Ελλάδα πρέπει τώρα να πάρει τις αποφάσεις της για τι πολιτική θέλει να κάνει και να σταματήσει τις μεταπτώσεις και την αστάθεια.
Είτε επιζητούμε τον διάλογο, είτε επιλέγουμε τις κυρώσεις· αυτά τα δύο δεν πάνε μαζί.
Στην παρούσα συγκυρία δεν βλέπω καν τον λόγο (γιατί δεν είμαι ειδικός) να υπάρχουν κανάλια επικοινωνίας, αφού την τελευταία φορά που το επιχειρήσαμε, μας “έβγαλε στη σέντρα” ο Τσαβούσογλου.
Δεν ξέρω καν τι ωφέλιμο ρόλο έχουν οι υπηρεσιακοί παράγοντες και οι συναντήσεις εργασίας στο Βερολίνο.
Μεγαλύτερη εμπιστοσύνη θα ένιωθα, αν η συνάντηση γινόταν στο Παρίσι…
Εν πάση περιπτώσει ο Ελληνας πρωθυπουργός επεξεργάζεται ένα σοβαρό σχέδιο, ο κ. Δένδιας έχει αντιληφθεί πολύ καλά τι θα παιχτεί, γι’ αυτό στις τελευταίες του δηλώσεις είναι πολύ αυστηρός.
Αν θέλει ν’ αστειευτεί ο Ερντογάν να αστειευτεί με τον πρόεδρο Σίσι της Αιγύπτου.
Ο Ερντογάν αλλά και όλη η Τουρκία πορώνεται με τις μάχες του 13ου, 14ου, 15ου αιώνα μ.Χ.
Τσακώνονται οι Τούρκοι αναμεταξύ τους για ποια μάχη είναι η πιο ηρωική και ποιος την έδωσε;
Η ρακή να ‘ναι καλά…
Τουρκικός σωβινισμός
2 Comments
Αφήστε ένα σχόλιο
Εντός εκτός και επί τα αυτά
Μικρές αγγελίες
Μόνιμες στήλες
Αξιότιμε κύριε,επιτρέψτε μου στο πολύ ενδιαφέρον άρθρο σας να αναφέρω κάτι για την χρησιμότητα των καναλιών επικοινωνίας. Πρέπει να υπάρχουν δεν είναι όμως απολύτως απαραίτητο να είναι υπηρεσιακού-επίσημου χαρακτήρα.Χάρις σε ένα τέτοιο δίαυλο επικοινωνίας ο πλανήτης γλύτωσε από μια ενδεχόμενη πυρηνική σύγκρουση στην κρίση της Κούβας.Τό επιτελείο του Κένενντυ έχοντας αντιληφθεί ότι ο Κρουτσώφ έψαχνε διόδους απεμπλοκής, αναζητούσε απεγνωσμένα μια εξωυπηρεσιακή επαφή θέλοντας η πρώτη κίνηση να μήν έχει “επίσημο” χαρακτήρα ώστε να υπάρχει πίεση στην άλλη πλευρά ,η οποία με το τρόπο αυτό μπορούσε να διατηρήσει το πρόσωπο της στην παγκόσμια κοινωνία.Τελικά η λύση βρέθηκε στο πρόσωπο ενός αμερικανού επιχειρηματία ,ο οποίος βρισκόταν εκείνο το καιρό στη Μόσχα ,ο οποίος διαμήνυσε στους Σοβιετικούς ότι και οι ΗΠΑ ήθελαν συμβιβασμό.Από και και πέρα το έργο του Ου Θάντ,ενός ικανού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών,ήταν εύκολο…Με εκτίμηση
Πρέπει κάποιος να του κόψει τον “τσαμπουκά” με τον “καλό” ή με τον “κακό” τρόπο. Και επειδή ΔΕΝ παίρνει και ΔΕΝ συμφαίρει ΚΑΝΕΝΑΝ από τους δύο ο δεύτερος τρόπος, πρέπει κατεπείγοντος να βρεθεί λύση μέσω διπλωματικών οδών για να σταματήσει αυτός ο “διασειρμός” της αξιοπρέπειας της χώρας μας από αυτόν τον απαράδεκτο “τραμπούκο” που μας κουνάει και το δάκτυλο, που με μια ιστορία περίπου πέντε αιώνων έχει αξιώσεις σε μια θάλασσα που μέσα της αντηχούν οι φωνές και οι κραυγές των Ελλήνων από τα ΒΑΘΥ των αιώνων. Για ποια γαλάζια πατρίδα μας λέει, αυτή του κατακτητή που έκαιγε πόλεις και χωριά, που κατέσφαζε αδιακρίτως γυναικόπαιδα όλων των ηλικιών. ΔΕΝ έχει ΚΑΜΙΑ “δουλειά” στις θάλασσες των προγόνων μας. Ούτε για “βόλτα”, πόσο μάλλον για διάφορες “επιχειρήσεις”.