Αιώνιο στίγμα για την παπική Δύση που πρώτη κατέστρεψε την Πόλη το 1204 για να αλωθεί ουσιαστικά αβοήθητη από τις μανιώδεις ορδές του πορθητή για να καταρρεύσει η μεγαλύτερη και μακροβιότερη αυτοκρατορία που 1200 χρόνια κρατούσε ισορροπία ανάμεσα σε Δύση και Ανατολή.
Με αποτέλεσμα να ενσκλαβωθούν Ελλάδα, Βαλκάνια, Μεσόγειος κ.λπ. στο Σουλτανικό – Οθωμανικό ιμπέριουμ για να κινδυνεύσει από τη μανιώδη επιθετικότητά του ακόμα και η κεντρική Ευρώπη.
Τώρα με μια νεοτουρκική επιθετικότητα η αποδυναμωμένη οικονομικά Ελλάδα κινδυνεύει από νέες οθωμανικής πολιτικής προκλήσεις σε όλα τα επίπεδα…
Για να φτάσουν αυτές να ζητούν να γίνει τζαμί η Αγιά Σοφιά, εκεί που ο τελευταίος αυτοκράτορας έκαμε την τελευταία λειτουργία του εμψυχώνοντας τους τελευταίους προμάχους του βυζαντινού ιδεώδους λίγες ώρες πριν ο ίδιος προμαχώντας αποκεφαλίστηκε από τα στίφη του Μωάμεθ του Πορθητή.
Τώρα η Πόλη των πόλεων, με φυλακισμένο συνεχώς τον Πατριάρχη της, φυλάει τα πνευματικά δικαιώματα της Ορθόδοξης Θρησκευτικής υπεροχής της νέας Ρώμης, την οποία τώρα, περισσότερο από ποτέ την υποκαθιστά η πολυπληθής Ρωσική Ορθοδοξία ως τρίτη Ρώμη.
Ομως απαράδεκτα, για τα πολλαπλά της συμφέροντα η Ευρώπη ειδικά και η αντλαντική δύση γενικά, σιωπούν και αδιαφορούν εγκληματικά, όπως κάνανε και στην περίπτωση της Πόλης…
ΘΕΛΗΜΑ ΘΕΟΥ ή ΒΑΡΙΕΣ ΑΜΕΛΕΙΕΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ;
Θέλημα Θεού ή βαριές αμέλειες ανθρώπων, αρχόντων, εχθρών (ανατολικών και δυτικών) ετοιμόρροπων χιλιόχρονων τειχών ή υπερεξοπλισμού, με πυροβόλα, ισχυρά της οθωμανικής πλευράς είχαν σαν αποτέλεσμα την τόσο δραματική -για το Βυζάντιο- πτώση της Βασιλεύουσας την αποφράδα Τρίτη 29 του Μάη το 1453;
Αλήθεια, ήταν τυχαίο γεγονός η προδοσία κάποιων που ξεκλείδωσαν την κερκόπορτα για να εισβάλουν μέσα στην Πόλη την ιερή τα οθωμανικά στίφη να την αλώσουν;
241 χρόνια μετά την πρώτη άλωση των δυτικών σταυροφόρων που ρήμαξαν, κυριολεκτικά, την Πόλη, για να την αποδυναμώσουν τόσο καθοριστικά, αποχριστιανικά και εγκληματικά. Για να μην μπορέσει έκτοτε η χιλιόχρονη -και μοναδική στη διάρκειά της- Βυζαντινή Αυτοκρατορία της Βασιλεύουσας να ανακάμψει ως την τελική της άλωση.
ΜΕΓΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ: ΑΠΟ ΑΝΩΤΑΤΟΣ ΑΡΧΩΝ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟΛΥΤΑΡΧΗΣ
Βέβαια, έναν χρόνο πριν από την Αλωση η κατάσταση στην Πόλη ήταν απελπιστική. Ηδη, από το 1451 που ο Μωάμεθ Β’ διαδέχθηκε τον πατέρα του, ως νέος σουλτάνος απειλούσε την Πόλη με κατάληψη, χωρίς να υπάρχουν οι αντικειμενικές οικονομικές δυνατότητες του τότε αποδυναμωμένου εξοπλιστικά και ηθικά κράτους ν’ αντιμετωπίσει την άμετρη φιλοδοξία του νεαρού τότε σουλτάνου, το πλήθος του βάρβαρου στρατού του και την υπερ-εξοπλιστική του δύναμη βολής κατά των ετοιμόρροπων τειχών της Κωνσταντινούπολης. Αυτής της πόλης των πόλεων που την έκτισε ο Κωνσταντίνος, ο Μέγας μεταρρυθμιστής, ο οποίος μεταβλήθηκε από ανώτατος άρχοντας σε απόλυτη αρχή. Ως εκπρόσωπος θεού επί γης δεν είχε όμοιό του στην ιστορία κανενός άλλου εστεμμένου (όπως αναφέρει ο Βαγγέλης Παναγόπουλος στο εισαγωγικό του σημείωμα στο τεύχος 135 “Ιστορικά” της Ελευθεροτυπίας).
Αυτός έθεσε τέρμα στις διώξεις και τα μαρτύρια των Χριστιανών το 313 για να επιβάλει την ανεξιθρησκεία πριν να επιβάλει περιορισμούς στους εθνικούς.
Ο Μ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ
Ενώ, το 324, μέσα σε μεγάλη κρίση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας έκτισε την Κωνσταντινούπολη, τη Νέα Ρώμη (με 7 λόφους όπως κι εκείνη) για να γίνει η πόλη (πρωτεύουσα λάμψης) της Βυζαντινής αυτοκρατορίας.
Με τον Μέγα Κωνσταντίνο να έχει αντιληφθεί από τότε ότι η Δύση ήταν καταδικασμένη να υποκύψει αργά ή γρήγορα στα γερμανικά φύλα. Για να φθάσει ο Μ. Κωνσταντίνος να μην ενδιαφέρεται (στρατιωτικά, οικονομικά, διοικητικά) για τη δύση όσο για την ανατολή. Με τα σπουδαιότερα έργα του που τον καθιέρωσαν πολιτειακά ως μέγα, να είναι τα μέτρα στον χώρο και της οικονομίας. Για να κάνει το ρωμαϊκό νομισματικό σύστημα με χρυσά και αργυρά νομίσματα που η νομισματική αξία τους μεταβαλλότανε ανάλογα με τους νόμους της.
Το εξαιρετικά όμως σημαντικό μέτρο του στην Κωνσταντίνεια δημοσιονομική πολιτική ήταν η προσπάθειά του με μέτρα που απέβλεπαν να ανακοπεί η έξοδος των αγροτικών πληθυσμών προς τα αστικά κέντρα όπως έχει γίνει σήμερα με μέτρα που έκαναν πιο ελκυστική την ύπαιθρο από τις πόλεις.
Η ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΚΡΑΤΗΣΕ ΔΩΔΕΚΑ ΑΙΩΝΕΣ
Βυζαντινή αυτοκρατορία, η μοναδική αυτοκρατορία δυτικού – ανατολικού κόσμου που κράτησε 12 ολόκληρους αιώνες με φωτεινό επίκεντρο την πόλη των πόλεων τη νέα Ρώμη, την Κωνσταντινούπολη.
Ομως, τότε, μέσα από την αντιπαλότητα του σχίσματος δεν στάθηκε πραγματικά και αποφασιστικά αλληλέγγυος ο Παπισμός βασικά και γενικά η Δύση. Για ν’ αναγκαστεί ο ΙΑ’ αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ο Παλαιολόγος να ζητήσει από τους πλούσιους της Πόλης να ενισχύσουν το άδειο ταμείο του Βυζαντινού κράτους. Για να καλυφθούν άμεσα ανάγκες για επιδιόρθωση των τειχών (στην πολιορκημένη πόλη) για αγορά μπαρουτιού και τροφίμων.
Ομως αυτοί δεν έδωσαν.
Επαρακάλαε με τα δάκρυα στα μάτια να του δανείσουν φλουριά διά να δώση, να μαζώξη πολεμιστάδες ανθρώπους, να βοηθήσωνε και να πολεμήσωνε λεξόντάς τους ή αρνιέστε μεθ’ όρκου πως δεν έχετε και είστε πτωχοί!
ΟΙ ΑΝΘΕΝΩΤΙΚΟΙ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ ΒΟΗΘΕΙΑ, ΟΙ ΕΝΩΤΙΚΟΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑΝ
Ετσι, μου τους διχασμένους Ρωμιούς της πολιορκούμενης πόλης οι μισοί βλέπουνε ότι η μόνη βοήθεια μπορούσε να φτάσει από τη Δύση, ενώ, οι άλλοι μισοί οι “ανθενωτικοί” δεν τη θέλανε.
Ομως, παρ’ όλα αυτά ο τελευταίος αυτοκράτορας Κων/νος ο Παλαιολόγος ζήτησε βοήθεια κι ο πάπας Νικόλαος Ε’ του έστειλε βάζοντας κι όρο την ένωση των εκκλησιών. Η βοήθεια ήταν: α) ένας καρδινάλιος με 250 πολεμιστές και τον Νοέμβριο του 1452 και β) τον Γενάρη του 1453, έφτασαν με δύο γενουάτικα πλοία εφτακόσιοι πολεμιστές.
Τότε, οι Τούρκοι μεταφέρανε τα κανόνια από την Ανδριανούπολη, μαζί με τη μεγάλη μπομπάρδα την αποκαλούμενη Βασιλικιά, πίσω από τα τείχη υπήρχαν 5.000 Βυζαντινοί στρατιώτες και 2.000 Γενουάτες. Στις 21 του Μάη του 1453 ο Μωάμεθ ζήτησε την παράδοση της Πόλης με την υπόσχεση ότι θα χάριζε τη ζωή και τις περιουσίες των μαχομένων, μέσα από τα τείχη…, αλλά, τότε, ο τραγικός αυτοκράτορας απάντησε: «Το δε την πόλιν σοι δούναι ούτ’ εμόν ούτ’ άλλου των κατοικούντων εν αυτή· κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών».
Ο ΘΡΥΛΙΚΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ ΑΠΟΚΕΦΑΛΙΣΤΗΚΕ
Ετσι, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ο τελευταίος μαχητής και ομιλητής υπερχιλιετίας αυτοκρατορίας, με υψωμένο το σπαθί της προμάχησης έδωσε την τελευταία μαρτυρία της Βυζαντινής και ελληνικής γενναίας ψυχής πέφτοντας μαχόμενος, μαζί με το Βυζαντινό ιδεώδες. Για να μην μπορεί να πει κανένας Γενίτσαρος με ποιον τρόπο πέθανε…
Ομως, αυτή η τόσο ηρωική (και τόσο θρυλική μορφή), αφού την τελευταία βραδιά πριν την 29η Μαΐου του 1453 παραστάθηκε στην τελευταία λειτουργία της Αγιάς Σοφιάς ενθάρρυνε τους στρατιώτες του ανήμερα στις 29 που έπεφτε αποκεφαλισμένος από τα τουρκικά γιαταγάνια, για να δοθεί σαν Μέγα λάφυρο το κεφάλι του στον Σουλτάνο Μωάμεθ.
561 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΖΗΤΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΖΑΜΙ Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ
Τώρα, 561 χρόνια μετά την άλωση η αποκομμένη κεφαλή του ελληνισμού (και του θρύλου) ξαναεναποτίθεται στα χέρια της Δύσης και στα σκοτεινά σχέδια του Νεο-οθωμανισμού, μέσα από τις πολυτάλαντες και στρατηγικές σκοπιμότητες της Ευρώπης της σάπιας καρδιάς και του ονείρου.
Μιας καρδιάς ενός ονείρου συντριμμένου, που προσπαθούν να το εκμεταλλευτούν ακροδεξιές σωτηρίες. Αλλά και μονωδίες επικυριαρχίας του σύγχρονου μονοδιάστατου τεχνοολοκληρωτισμού. Σε μια Ευρώπη που τώρα, πάλι, είναι σε κατάπτωση αλλά και σε μεγάλη ηθική κρίση όπως όταν η Κωνσταντινούπολη αλώθηκε.
Μια άλωση που έφερε την οθωμανική σκλαβιά της Ελλάδας.
Η ΤΡΙΤΗ ΡΩΜΗ ΚΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΖΑΜΙ Η ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ
Δεν “έκλαψε” ούτε η Δύση αλλά ούτε η πολιτική δεν έσκυψε όμως και πονά ακόμα για αυτή ο ελληνισμός στην Ελλάδα και στον κόσμο. Παρά τη συμβατικότητα εορτασμού αυτών των επετείων.
Υπάρχουν όμως και οι “ευχαριστημένοι” γι’ αυτό το γεγονός όπως οι Ορθόδοξοι Ρώσοι. Οι οποίοι από τότε θεωρούν την τρίτη Ρώμη τη Μόσχα.
Η οποία, ιδιαίτερα, μετά την πτώση του κομμουνισμού ενεργοποιείται δυναμικά για να αποτελέσει το ισχυρό νέο κέντρο της ορθοδοξίας και της παγκόσμιας ομοδοξίας. Με συμβολικό φύλακα πια το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Πάντως, στη φετινή επέτειο τουρκικά πολεμικά σκάφη προκλητικά έφτασαν σε ελληνικά νησιά.
