Τραπεζίτες – πολιτικοί

Εγιναν έλεγχοι απ’ την Εφορία στα κατατεθειμένα στις τράπεζες ποσά του 2009 που έφταναν τα 237 δισ. ευρώ. Ανακάλυψαν ότι μέχρι το 2014 έφυγαν στο εξωτερικό 120 δισ. ευρώ και ότι μέσα σε αυτές τις γκρίζες ζώνες της διαπλοκής του χρήματος εμπλέκεται και το όνομα του τέως υπουργού Οικονομικών της κυβέρνησης Σαμαρά κ. Χαρδούβελη.
Υποψίες προέκυψαν από τη διαπίστωση ότι ποσά που πιστώθηκαν το 2011 ήσαν δυσανάλογα με αυτά που ενεφανίσθησαν το 2012 στη δήλωση περιουσιακής καταστάσεως και τα οποία εστάλησαν στο εξωτερικό. Κατόπιν τούτου ο υπουργός Επικρατείας σε θέματα διαφθοράς κ. Νικολούδης ζήτησε απ’ την αρμόδια Επιτροπή της Βουλής τον έλεγχο του πόθεν έσχες του κ. Χαρδούβελη. Απ’ το έγγραφο του κ. Νικολούδη, όπως απεκάλυψε κυριακάτικη εφημερίδα, φαίνεται ότι ο κ. Χαρδούβελης μέσα σε 33 ημέρες, από 5 Μαΐου έως 17 Ιουνίου 2012, έκανε 56 μεταφορές εμβασμάτων ύψους 450.000 $ σε εξωχώριες εταιρείες. Οι εντολές αυτές έγιναν για να αποφευχθεί ο έλεγχος απ’ την Τράπεζα της Ελλάδος και μέσω ίντερνετ, καθ’ ον χρόνον ήταν οικονομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού Παπαδήμου.
Στον ανασχηματισμό που έκανε ο κ. Σαμαράς 9/6/14 τοποθετήθηκε ο κ. Χαρδούβελης υπουργός Οικονομικών σε αντικατάσταση του κ. Στουρνάρα. Μέσα στα άλλα καθήκοντά του σκεφτόταν πώς θα λύσει και το πρόβλημα των offshore με τον πλούτο της χώρας, που ξενιτευόταν, ενώ ο ίδιος είχε στείλει τα χρήματά του σ’ αυτές. Μετά τον σάλο που δημιουργήθηκε, ο κ. Χαρδούβελης δήλωσε ότι «φοβήθηκα κι εγώ όπως φοβήθηκε τότε όλη η Ελλάδα… μετέφερα κάποια απ’ τα χρήματά μου για να μπορώ να συντηρήσω τα παιδιά μου, φοβήθηκα πως μπορεί να καταρρεύσει η χώρα».
Οταν ένας οικονομικός σύμβουλος πρωθυπουργού φοβάται από φήμες (;) ότι επίκειται χρεωκοπία της χώρας, τα οικονομικά της οποίας διαχειρίζεται συμβουλευτικώς και ταυτόχρονα φυγαδεύει τα χρήματά του, δεν μπορεί να αποδέχεται θέση υψηλοτέρα και μάλιστα υπουργού Οικονομικών. Είχε ηθική υποχρέωση να προηγείται το καθήκον έναντι των ατομικών συμφερόντων, να είναι αυτός πρώτα συνεπής στις υποχρεώσεις του (που γνώριζε ότι δεν ήταν) και να μην κάνει αιχμηρές δηλώσεις, εισηγούμενος για τους πολίτες εξοντωτικές φορολογίες και πιστή εφαρμογή των νόμων.
Ως υπουργός να διαχειριστεί τα οικονομικά της χώρας, το μόνο που κατάφερε ήταν να ξεμείνει το τραπεζικό σύστημα από ρευστότητα και το μεγαλύτερο ποσοστό του δανείου των μνημονίων να πάει σε ανακεφαλαίωση των τραπεζών και να το χρεωθεί το Δημόσιο.
Για όποιον συμμετέχει στα κοινά, αν δεν υπάρχει εμπιστοσύνη στην ακεραιότητα του χαρακτήρα του, οι αποφάσεις του πάσχουν ηθικώς, όπως πάσχει και η αξιοπρέπειά του, για την οποία “ας δώσει ο ίδιος εξηγήσεις”, όπως του υπέδειξε η ΝΔ και η οποία, όταν τον διόριζε υπουργό, δεν ήξερε τίποτα!!
Κατηγορούνται οι πολιτικοί ότι καταντούν όργανα των τραπεζιτών. Λειτουργούν κατά τις επιθυμίες τους και γίνονται προέκταση του πολιτικού συστήματος. Τούτο αποδεικνύεται εκ του ότι τραπεζικοί τοποθετούνται σε πολιτικές θέσεις και πολιτικά πρόσωπα ως διευθύνοντες σύμβουλοι σε τράπεζες. Μήπως τραπεζίτες δεν ήσαν Κορυζής, Τσουδερός, Ζολώτας, Παπαδήμος, που διετέλεσαν πρωθυπουργοί; Οταν η χώρα βρισκόταν σε κινδύνους, σε κρίσεις χρέους ή στα πρόθυρα χρεωκοπίας, το χρηματοπιστωτικό κατεστημένο, ακόμα και σε πολέμους, τραπεζίτες προωθούσε, ως πρωθυπουργούς, να κάνουν τη δουλειά τους.
Στην προκειμένη περίπτωση εκτεθειμένος δεν είναι μόνο ο κ. Χαρδούβελης, αλλά και αυτοί, που τον διόρισαν να ρυθμίζει τα οικονομικά της χώρας εν μέσω κρίσεως με τους εταίρους και να υπερασπίζεται τα συμφέροντα των Ελλήνων πολιτών, ένας για τον οποίο υπάρχουν υπόνοιες ότι παρανομούσε.