«Αρχιμενιά κι αρχιχρονιά κι αρχή που πρωτοβγήκε/ με τα ζυγάλετρα ο Χριστός να σπείρει να θερίσει/ και να συνάξει μάλαμα και να τρυγήσει μέλι./ Σπέρνει και με παραβολές, μοσκόβικο για τσ’ άρτους./ Στη στράταν όντε γύριζε αγρός και χιονισμένος,/ στο σπίτι, σας εκόνεψε το πλουσιοπορεμένο./ Θωρεί δεξιά τον αργαλειό, ζερβά θωρεί τ’ αμπάρι,/ θωρεί στη μέση του σπιτιού τη ντάβλα σας στρωμένη που ‘χε του κόσμου τα καλά τση χώρας τα λιξίδια./ Σε κάθε μπάντα στέκανε δώδεκα λυχνοστάτες/ κι έφεγγαν και δειπνούσανε δώδεκα καλεσμένα,/ τα δώδεκ’ αρχοντόπουλα τση Κρήτης το στολίδι/ κι ο Νικηφόρος ο Φωκάς στη μέση καβαλάρης/…» Γιώργος Γιακουμινάκης. Από το ποίημα “Τα κάλαντα του ζευγά” (εφ. “Φωνή των Φρεδιανών”).
«Να έρθουν κύματα σιγανά/ σε θάλασσα γαλάζια/ κι ένα ανθό της μυγδαλιάς να ανεβάσει ο χρόνος/ αντίκρυ σ’ όποια πνιγηρή μελαγχολία./ Να έρθουνε νέφη για καλό σκοπό/ να σιγοτραγουδήσουν οι πηγές και τα ποτάμια/ της δημιουργίας./ Να ‘ναι γερές οι πολιτείες, καθαρές/ με τις σημαίες τους να κυματίζουνε ειρήνη./ Ο κόσμος να πορεύεται ακμαίος/ ήρεμος προς την αυτογνωσία του/ ήσυχος προς το δειλινό του γήρατός του./ Γυρίζει πάλι ο ήλιος απ’ το χειμερινό απώτερό του/ ως του φωτός ξίφος/ στο νέο χρόνο που έρχεται να διώξει/ κάθε δασώδη και δυσώδη φαντασία./ Όμορφη μέρα με τα θέλγητρά της να ‘ναι/ ο νέος που έρχεται χρόνος/ η νέα στροφή της γης γύρω απ’ έναν Ήλιο». Το ποίημα “Ο νέος που έρχεται” του Γρηγόρη Γεωργουδάκη.
«Λεπτά και ώρες/ ημέρες και μήνες,/ εποχές και χρόνια./ Φορτώσαμε αλυσίδες το χρόνο,/ και φτιάξαμε τη φυλακή μας./ Ο κόσμος έχει το δικό του περπάτημα,/ τ’ όνειρο τη δική του ροή,/ κι εσύ ένα κρυφό μονοπάτι/ έξω απ’ τη γαλέρα του χρόνου./ Στα διάφανα ύδατα της πηγής σαν περιμένεις μια νεράιδα./ Στον βράχο της γαλήνιας θάλασσας/ σαν περιμένεις μια γοργόνα./ Στον έναστρο θόλο/ σαν περιμένεις ένα πεφταστέρι./ Σε δυο ζωντανές οθόνες/ σαν περιμένεις να δεις/ ό,τι δεν είδες μέχρι τώρα./ Εκεί και ο φάρος ο σηματωρός.// Πάρε το δικό σου αρμενάκι,/ που το λένε “αχρονία”/ κι αλίευε τα σπάνια ψήγματα, που ξεγλιστρούν από το χρόνιο δίχτυ». Το ποίημα “Χρόνιο δίχτυ” του Μανόλη Λεφάκη (από ανέκδοτη, χωρίς τίτλο ακόμη, ποιητική συλλογή).
Τρεις Χανιώτες ποιητές κάνουν “ποδαρικό” στη στήλη σήμερα. Προ κορωνοϊού γραμμένα τα ποιήματά τους. Με αρώματα άλλων εποχών… Καλή χρονιά! Με ό,τι αυτό σημαίνει, για όλους μας αλλά και για την καθεμιά και τον καθένα, φίλες και φίλοι! Πολλών λογιών οι κορωνοϊοί που θέλουν να μας κάνουν κακό.
Κορωνοϊκά… στα πεταχτά
«Τα βράδια ονειρεύομαι στην άδεια πόλη/ την πάχνη της αλμύρας στα πέτρινα τείχη/ τα φώτα που καθρεφτίζονται στα νερά/ τον παφλασμό ή βρυχηθμό των κυμάτων/ την πρόσκληση ή την απειλή/ τη θάλασσα που καταργεί το άσυλο της γαλήνης/ όταν η ώρα είναι δίχως μέλλον/ τον νυσταλέο γλόμπο στο παλιό διώροφο/ και τα φωτάκια που δειλά, αναβοσβήνουν/ πίσω από το θαμπό τζάμι./ Μια στήλη φωτός σαν ουράνιο σιρίτι/ αμήχανη και μονάχη στην προκυμαία/ προαναγγέλλει την Πρωτοχρονιά/ καθώς οι λιγοστοί διαβάτες αφήνουν/ λέξεις αιωρούμενες/ φράσεις ημιτελείς/ τις πιο αβέβαιες καληνύχτες./ Βλέπω τον ωκεανό των ψυχών στον ουράνιο θόλο/ και πέρα σε τόπο αθέατο/ γνωρίζω πως υπάρχει η Φάτνη/ που πάντοτε περιβάλλει με ζήλο/ το Φως». Το ποίημα “Πρωτοχρονιά 2021” της γνωστής ανά το πανελλήνιο γιατρού – ποιήτριας Πηνελόπης Ι. Ντουντουλάκη. Γραμμένο ειδικά για τη στήλη. Μια άλλη, εντελώς άλλη Πρωτοχρονιά η φετινή… Τίποτα, ωστόσο, δεν μπορεί να δολοφονήσει την ελπίδα!
Εμβολιαζόμαστε, θα εμβολιαστούμε, έχουμε εμβολιαστεί… Σε πρώτο πληθυντικό πρόσωπο το ρήμα. Μακρύς πάντως ο δρόμος για να φτάσουμε από τον Ενεστώτα και τον Μέλλοντα στον Παρακείμενο, καλόν Ιούνη, στην καλύτερη περίπτωση. Ωστόσο ο κορωνοϊός κάνει και θα κάνει τα δικά του. Όσο τον παίρνει, όπου τον παίρνει κι όπως τον παίρνει…
«Κανένας δεν έχει μια μεταφυσική ομπρέλα προστασίας απέναντι στον κορωνοϊό. Όλοι είμαστε εκτεθειμένοι και ευάλωτοι. Η μόνη ομπρέλα προστασίας είναι η χρήση μάσκας σε εξωτερικούς και εσωτερικούς χώρους, η αποφυγή συνωστισμών, η τήρηση αποστάσεων και το συχνό πλύσιμο των χεριών με αντισηπτικά. Όταν θα εμβολιαστούμε θα αποκτήσουμε και την προστατευτική ανοσία». Μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος σε συνέντευξή του στην εφ. ΤΑ ΝΕΑ -ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ (19 – 20 Δεκεμβρίου 2020).
«Ο νέος χρόνος που θα μπει να ‘ναι ευτυχισμένος/ από ιούς και κορωνιούς να ‘ναι απαλλαγμένος», μας λέει η Νεκταρία Θεοδωρογλάκη στην πρώτη σημερινή της μαντινάδα. «Παραμονή Πρωτοχρονιάς ο κόσμος έχει αλλάξει/ να πάρει και τον κορωνιό μακριά να τον πετάξει», μας λέει στη δεύτερη. Δίχως αναφορά στον καταραμένο ιό η τρίτη. «Γλυκιά σαν βασιλόπιτα να είναι η χρονιά σας/ ελπίδα και χαμόγελα, να ’χετε την υγειά σας», μας εύχεται.
