Με χαρά πληροφορηθήκαμε από τα “Χ.Ν.”, το ξεκίνημα από νεαρούς Χανιώτες της ανάδειξης του ποταμού Κοιλιάρη των Καλυβών και στο σπορ του ράφτινγκ, γιατί κάτι παρόμοιο επιδιώξαμε από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1990.
Οργανώσαμε για πρώτη φορά την κατάβαση του ποταμού αυτού με κανό, μιας και τότε δεν είχε αναπτυχθεί το ράφτινγκ και για χρόνια πραγματοποιούσαμε δημοσιεύσεις με προτροπή για δραστηριότητες, τουλάχιστον με κανό. Ένα διάστημα είχαν χρησιμοποιηθεί κανό από την Κυανή Ακτή με είσοδο στο ποτάμι που κι αυτό προσφέρει πολλές εμπειρίες και ομορφιά. Η αφετηρία ήταν κοντά στο Νιο Χωριό και η διαδρομή μάγεψε τους ποταμόπλοους, παρά τα εμπόδια από καλάμια.
Επίσης πραγματοποιήθηκε κατάβαση του ποταμού Κερίτη με τερματισμό στην ακτή Πλατανιά και αφετηρία, αν θυμάμαι, από κάποια μικρή σιδερένια γέφυρα. Αυτή η κατάβαση είναι πλέον ενδιαφέρουσα αλλά τα νερά έχουν μεγάλη ορμή και τώρα πληροφορήθηκα ότι υπάρχει μεγάλος κίνδυνος από μπάζα, σίδερα και άλλα που κατέβασαν οι βροχές. Κάποιες δυνατότητες, τουλάχιστον με κανό, υπάρχουν και στον Μπούτακα Βρυσών, ίσως στον Κλαδισό, στον Μουσέλα, που χωρίζει Χανιά – Ρέθυμνο και πιο πέρα στον Πετρέ.
Για την ιστορία, την κατάβαση των δυο ποταμών πραγματοποίησαν οι Ιούλιος Γλαμπεδάκης, Παναγιώτης Μπουρδελής και Σοφία Πλυμάκη.
Καλή επιτυχία φίλοι μας ποταμόπλοοι.
