Την περασμένη εβδομάδα συναντήθηκαν στην Τεχεράνη με οικοδεσπότη τον Αλί Χαμενεΐ, Πούτιν και Ερντογάν και συζήτησαν μια σειρά από θέματα όπως οι εξελίξεις στη Συρία, η ειρήνευση στο Νότιο Καύκασο και η ενίσχυση των οικονομικών τους με νέους εμπορικούς δρόμους.
Μετά την απειλή από Ισραήλ και ΗΠΑ προς το Ιράν για το πυρηνικό πρόγραμμα, που αναπτύσσει, συζητήθηκε η δημιουργία μιας “Ευρασιατικής Συμμαχίας” με διεύρυνση του προτύπου των BRICS (Βραζιλία, Ρωσία Ινδία, Κίνα, Ν. Αφρική).
Ο Ερντογάν πήγε σ’ αυτή τη Σύνοδο των τριών, που μερικοί την παρουσίασαν σαν «Γιάλτα του νέου κόσμου»(!) Ο Τούρκος πρόεδρος δεν αφήνει ευκαιρία να μην την εκμεταλλευθεί. Θεωρεί τον εαυτό του προνομιούχο και ρισκάρει θέτοντας όρους. Πήγε με την πρόθεση να εκμαιεύσει την έγκριση των δύο υπέρ των θέσεών του. Να αποχωρήσουν οι “τρομοκράτες” απ’ τη Β. Συρία, αλλιώς θα επιτεθεί. Να προωθηθούν τουρκικά στρατεύματα στη Συρία σε μια ζώνη βάθους 2 χλμ. και μήκους 60 χλμ., που ελέγχουν οι Κούρδοι, τους οποίους θεωρεί τρομοκράτες και παρακλάδι του Ρ.Κ.Κ. Επιμένει σ’ αυτή του την θεώρηση, αδιαφορώντας για την ύπαρξη στα τουρκοσυριακά σύνορα μονάδας 600 Ρώσων στρατιωτών, όπου έχει αναπτυχθεί το αντιαεροπορικό σύστημα S-300, εδρεύουν δε ακόμα πολλά βαρέα πυροβόλα και βομβαρδιστικά Α/Φ.
Σημειωτέον ότι η ρωσική παρουσία στη Συρία υπάρχει προς υποστήριξη των Κούρδων που οι “φίλοι” τους Αμερικανοί τούς έχουν “πουλήσει” επανειλημμένως. Πάντως Πούτιν και Χαμενεΐ επισήμαναν με αυστηρότητα στον “Σουλτάνο” ότι κάθε κίνηση που σκέφτεται να κάνει κατά της Συρίας, θα τους βρει αντιμέτωπους.
Αλλά του Ερντογάν δεν ιδρώνει το αφτί του. Ζήτησε να συμπεριληφθεί και η Τουρκία στη συμμαχία των BRICS, στον προθάλαμο της οποίας βρίσκονται προς ένταξη του Ιράν, η Αργεντινή και πολλά άλλα κράτη. Κατάφερε όμως και κάτι καλό. Να υπογραφεί στην Κων/πολη από δύο εμπόλεμες χώρες Ρωσία και Ουκρανία με συμμετοχή του ΟΗΕ μια συμφωνία για την επίλυση της επισιτιστικής κρίσης. Πρόκειται για την απελευθέρωση των έμφορτων πλοίων με ουκρανικά σιτηρά 20 – 25 εκατομ. τόνων, να περάσουν από τον Βόσπορο. Άγνωστο πώς θα λειτουργήσει, διότι η Μαύρη Θάλασσα είναι ναρκοθετημένη.
Το Ιράν είναι προπομπός για τη Μόσχα που θέλει να ηγεμονεύσει στην περιοχή, χωρίς να ισχυροποιεί περαιτέρω τον τουρκικό επεκτατισμό στον Καύκασο. Λειτουργεί ως μοχλός εξισορρόπησης με το να επιζητά την εμπλοκή του Ιράν στην Αρμενία, όπου η Ρωσία δημιουργεί στρατιωτική βάση και επιζητά τη συμμαχία των Ιρανών που στάθηκαν δίπλα στην Αρμενία όταν παραβιάστηκε η ανακωχή από τους Αζέρους, απειλώντας αλλαγή συνόρων.
