Kύριε διευθυντά,
“κουκολογόντας” από διάφορα δημοσιεύματα του καθημερινού Τύπου, που τώρα αρχίζει και το “λιομάζωμα” σήμερα θα γράψω για τρία επίκαιρα θέματα, που όλα έχουν το ενδιαφέρον τους και την βαρύτητά τους, αλλά και το “χάζι” τους, που θα έλεγε και η Αριάνθη όπως είχε βαφτίσει η γειτονιά την Αριάδνη η οποία για όλα είχε άποψη, με το αφοπλιστικό «αφού σου το λέω εγώ».
Όλοι γνωρίζουμε, ότι οι Ισπανοί είναι ξύπνιος αλλά και ανήσυχος λαός. Αφήνω πίσω τους Podemos γιατί σήμερα έχουν ξεθωριάσει, και το παλληκάρι τους ο Ιγγλέσιας δεν αξιώθηκε με αξίωμα, όπως το παλληκάρι που είχε για πρότυπό του. Σήμερα οι Καταλανοί είναι στα επάνω τους, έχουν άλλωστε τον Πικέ και την “Μπαρτσελόνα” με το μέρος τους, και θέλουν να αποσχιστούν από την πατρίδα Ισπανία. Μέχρι και δημοψήφισμα έκαναν και το κέρδισαν, αλλά. Πάντα για μια μεγάλη απόφαση, υπάρχει ένα… αλλά. Εδώ, μπροστά σ’ αυτό το… αλλά, “κόμπιασαν” και πώς να γυρίσουν πίσω; Η λέξη υποχώρηση έστω και αν είναι ταιριαστή με την Ισπανική υποχώρηση δεν τους έβγαινε. Εψαξαν να βρουν την πιο κατάλληλη λέξη γι’ αυτήν την περίπτωση, και το μόνο που κατάφεραν ήταν η πολύ μεγάλης κυκλοφορίας εγκυρότητας καθημερινή εφημερίδα EL PAIS να εμπλουτίσει το Ισπανικό λεξιλόγιο με μια νέα γι’ αυτούς λέξη, πολύ γνωστή σε εμάς σαν πολιτικό άθλημα με το οποίο τελευταία συχνά αθλούμαστε. Ανακάλυψε λοιπόν και κατέγραψε για την μεταστροφή των Καταλανών την λέξη KOLOTUMBA. Στο δικό τους αλφάβητο δεν υπάρχει το γράμμα… ωμέγα. Εν πάσει περιπτώσει, άλλη μια ελληνική λέξη αποκτά διεθνή και παγκόσμια χρήση και προβολή, όπως τόσες άλλες. Φεύγουμε από την “KOLOTUMBA” για να μεταφερθούμε στις συχνά, τον τελευταίο καιρό, ανακυκλώσιμες δηλώσεις από υπεύθυνα χείλη, για τις Γερμανικές αποζημιώσεις. Πέρα όμως από αυτές τις διαπιστώσεις, ούτε “ζάλο” δεν κάνουν για νομική διεκδίκηση.
‘Η μας χρωστούν και τα γυρεύουμε, όπως μας γυρεύουν τα χρέη μας, ή μουρμού και άχνα, και να μην γίνεται παιχνίδι με ανύπαρκτες και ανεκπλήρωτες απαιτήσεις και ελπίδες, ούτε για τις εντυπώσεις, και να μη ξεχνιόμαστε από άλλα σημαντικά προβλήματα που μας βασανίζουν. Και τώρα το τελευταίο. Τελευταία είμαστε μάρτυρες η Χανιώτικη κυρίως κοινωνία, μιας ομιχλώδους κατάστασης η οποία επικρατεί στο ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ. με τον καλλιτεχνικό αποκεφαλισμό του, από τον άξιο Μιχάλη Αεράκη, έναν αποκεφαλισμό για τον οποίο και το Υπουργείο Πολιτισμού έχει τις ευθύνες του, με διάφορες αντικρουόμενες χρονικά οδηγίες και έγγραφα. Μα για ποιο Υπουργείο Πολιτισμού μιλάμε όταν είναι ακέφαλο για πάρα πολύ καιρό, και αυτό, από την ηγεσία του, γιατί θυμήθηκε την παλιά της τέχνη η υπουργός και αλωνίζει Ασία και Ευρώπη δίδοντας παραστάσεις από σκηνής.
Ο λαός μας ο θυμόσοφος, συχνά-πυκνά, σε αντίστοιχες καταστάσεις λέει «Ή παπάς – παπάς ή ζευγάς – ζευγάς», και στην προκειμένη περίπτωση «ή υπουργός ή θεατρίνος» που είναι ο ρόλος που μπορεί να παίξει σαφώς με απόλυτη επιτυχία. Και μην μας διαφεύγει και το άλλο που πάλι ο λαός μας το λέει «όσοι βαστουνε τ’ άρματα κατένε και τα κεdούνε” και στη γλώσσα μας δεν υπάρχει το D.
Αυτά και καλή φώτιση για όλα σε όλους τους εμπλεκόμενους.
Σας ευχαριστώ
Γιάννης Χατζηδάκης
π. δήμαρχος Βάμου
