Τρεις “Πυλώνες”

Σε τρεις άξονες κινείται η εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης μετά την επιλεγόμενη έξοδο απ’ το μνημόνιο. Αθήνα – Λευκωσία – Τελ Αβίβ, Αθήνα – Μόσχα, Αθήνα – Βελιγράδι. Στον πρώτο συζήτησαν, μεταξύ των άλλων, για τον μεγαλύτερο υποθαλάσσιο αγωγό μεταφοράς των υδρογονανθράκων της Ανατ. Μεσογείου, τον East Med μέσω Κρήτης – Πελοποννήσου – Ιταλίας. Στον δεύτερο επιχειρήθηκε η επανασύνδεση των σχέσεων των δύο χωρών, με επίκεντρο και ‘κει τον αγωγό Turkish Stream, να περάσουν τα πετρέλαια του Μπακού μέσω Ελλάδος στην Ευρώπη. Στον τρίτο επικεντρώθηκε το ενδιαφέρον στην ανάδειξη των Βαλκανίων σε περιοχή πρώτη και όχι “δεύτερης διαλογής” και σε θέματα συγκοινωνίας. Ούτως ή άλλως η κυβέρνηση Τσίπρα προσπαθεί στο τέλος της θητείας της να καταστήσει την Ελλάδα κομβικό πρωταγωνιστή και διαπραγματευτή στις γεωπολιτικές ανακατατάξεις της Ανατ. Μεσογείου και των Δυτικών Βαλκανίων.
Στο Ισραήλ η τριμερής διάσκεψη Τσίπρα – Αναστασιάδη και Νετανιάχου, με επίσημη υποστήριξη των ΗΠΑ, έστειλε μηνύματα προς κάθε κατεύθυνση, να συμμετάσχουν και άλλοι ενδιαφερόμενοι, που… “σέβονται τις ίδιες αξίες και αρχές”, σ’ αυτό το μεγάλο γεωπολιτικής και οικονομικής σημασίας έργο East Med, οι συμβάσεις του οποίου συνομολογήθηκαν να υπογραφούν τον επόμενο Φεβρουάριο στην Κνωσσό της Κρήτης. Πρόκειται για τα κοιτάσματα της “Λεβαντίνης” σε οικόπεδο της ΑΟΖ νότια της Κύπρου, που γειτνιάζει με το Ισραήλ και τα οποία υπελογίσθησαν σε 122 τρισ. κυβ. πόδια.
Στη Μόσχα έγινε προσπάθεια, στον απόηχο των γεγονότων με την Ουκρανία στην Αζοφική θάλασσα, να συγκληθούν οι σχέσεις των δύο χωρών μετά την απόκλησή των, λόγω των διπλωματικών απελάσεων του καλοκαιριού. Μέσα σε τρία χρόνια, τέσσερις φορές έχουν συναντηθεί Τσίπρας και Πούτιν. Συζητήθηκαν θέματα για την κατάσταση στα Βαλκάνια, για τα συμβαίνοντα στην Ανατ. Μεσόγειο και το Σκοπιανό θέμα, που η Μόσχα, αν και πιστεύει ότι επεβλήθη εκ των έξω και υπό πίεσιν, θέλει να τακτοποιηθεί, αλλά αντιδρά στην ένταξη της Π.Γ.Δ.Μ. στο ΝΑΤΟ. Ο κ. Τσίπρας, ο μοναδικός ηγέτης, που συναντά τους μεγάλους ηγέτες του Λευκού Οίκου, της Ντάουνινγκ Στριτ, του Βατικανού χωρίς γραβάτα, το ίδιο έκανε και πάλι στο Κρεμλίνο. Ερωτηθείς στην κοινή συνέντευξη τύπου για την γραβάτα, απάντησε ότι τη φόρεσε, αλλά την έβγαλε γιατί “μαζί με τη γραβάτα βγήκε και μια θηλιά από τον λαιμό των Ελλήνων”… (!) και “αν ο κ. Πούτιν θέλει να μού κάνει δώρο μια γραβάτα, θα είναι καλοδεχούμενη για το μέλλον”. Ο Πούτιν δεν γέλασε με το… “αστείο”, αρκέστηκε μόνο να βγάλει τ’ ακουστικά του.
Στο Βελιγράδι, σε τετραμερή διάσκεψη με τον πρόεδρο Βούτσιτς και τους ηγέτες Βουλγαρίας και Ρουμανίας, συζήτησαν για οικονομική συνεργασία, την ανάπτυξη νέας γεωπολιτικής στρατηγικής στην περιοχή, την σιδηροδρομική διασύνδεση Θεσ/νίκης – Βελιγραδίου και τη συμφωνία διεξαγωγής του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου από κοινού το 2030.
Αυτά βλέπουν στην Αγκυρα, την Ελλάδα να παίζει κυρίαρχο ρόλο στη διεθνή σκακιέρα της περιοχής και εντείνουν την επιθετικότητά τους στην Ανατ. Μεσόγειο και στο Αιγαίο.
Η χώρα μας διαδραματίζει ρόλο περιφερειακής δύναμης στα Βαλκάνια. Ας πραγματοποιήσει ο κ. Τσίπρας την πρόσκληση του Ερντογάν στην Κων/πολη. Το διακύβευμα θα είναι, μην του θέσει όλα τα προβλήματα επί τάπητος. Αν και έχουμε ένα “ακέφαλο” υπ. Εξωτερικών, υπάρχουν διπλωματικοί τρόποι ν’ αντιμετωπιστούν οι προβληματισμοί. Οι δίαυλοι είναι χρήσιμο να παραμένουν ανοιχτοί.