Εφορίες εναντίον ακινήτων
Η “εσωτερική υποτίμηση” στην οποία βασίστηκαν τα μνημόνια συνεχίζει να λειτουργεί εις βάρος της ομαλής λειτουργίας της αγοράς. Οι βιομηχανίες, οι πολυεθνικές, τα σούπερ μάρκετ εξακολουθούν να αυξάνουν τις τιμές παρά τον κατήφορο της ύφεσης και τη συρρίκνωση του οικογενειακού προϋπολογισμού, λόγω των επανειλημμένων μειώσεων μισθών και συντάξεων και της αύξησης της φορολογίας.
Απόρροια των αυξήσεων και της ανεργίας ήταν να πέφτει ο δείκτης αγορών στο λιανικό εμπόριο συνεχώς από χρόνο σε χρόνο αρχής γενομένης από το 2011 8 έως 10%, το δε 2013 η πτώση εμφανίστηκε με την ίδια ένταση ανά τρίμηνο και σε υψηλότερα επίπεδα. Οι καταναλωτές είναι μουδιασμένοι την ώρα που βλέπουν ότι τα χρήματα δεν φθάνουν. Τούτο αυξάνει την απαισιοδοξία τους, διότι η κατάσταση εξελίσσεται προς το χειρότερο.
Το εντυπωσιακό είναι ότι παράλληλα με την πτώση στο λιανικό εμπόριο υπάρχει τεράστια επιδείνωση στις συνθήκες συναλλαγών με τα ακίνητα. Εδώ επιβεβαιώνεται ο νόμος της προσφοράς και ζήτησης. Ξενοικιάστηκαν καταστήματα και κατοικίες, απαξιώθηκε η ακίνητη περιουσία, μειώθηκαν οι εμπορικές αξίες, ενώ οι αντικειμενικές, όχι μόνον παρέμειναν εκεί που ήταν, αλλά αναπροσαρμόστηκαν σε πολλές περιοχές προς τα πάνω. Αποτέλεσμα ήταν η αλυσιδωτή αντίδραση των ενοικιαστών να ζητούν μείωση των ενοικίων και να γίνονται κακοπληρωτές.
Οι ιδιοκτήτες, όσοι ενοικιάζουν και όσοι έχουν για ιδιόχρηση σε επαγγελματική δραστηριότητα ή ιδιοκατοίκηση τα ακίνητά τους, ανησυχούν κατά πόσο θα ανταποκριθούν στις φορολογικές επιβαρύνσεις. Το κράτος επειδή οι εισπράξεις από την ακίνητη περιουσία υστερούν έναντι αυτών που προβλέπονται στον Π/Υ ετοιμάζει κατόπιν απαιτήσεως της τρόικας να αυξήσει τη φορολογία παρά την άσχημη φοροδοτική αντοχή των πολιτών και το μαράζωμα της αγοράς.
Να βάλουν π.χ. 4 δισ. φόρους για να είναι σίγουροι ότι θα εισπράξουν τα 2,5 δισ.!
Η αβάστακτη φορολογική πίεση επιδεινώνει έτι περαιτέρω την κατάσταση των νομοταγών φορολογουμένων. Οσοι έχουν δάνεια στο κόκκινο φοβούνται τους μαζικούς πλειστηριασμούς. Μετά τις φημολογίες ότι ετοιμάζονται διατάξεις που να προβλέπουν την είσπραξη των φόρων από αναγκαστική πώληση των ακινήτων επιταχύνεται η πτώση των τιμών και δημιουργείται ένα νέο απόθεμα απώλητων ακινήτων, τα οποία θα μείνουν αζήτητα με αποτέλεσμα την ακόμη απαξίωσή τους. Μαζί με την πτώση της αξίας των θα καταρρεύσουν τα ενοίκια και ο ιδιωτικός τομέας θα δοκιμαστεί σε σημείο απαξιωτικό με τάσεις κατάθλιψης των ιδιοκτητών.
Στην περίπτωση κατασχέσεων απ’ το Δημόσιο η ακίνητη περιουσία του θα αυξάνεται. Επειδή δε η εμπορική αξία υπολείπεται της αντικειμενικής και επειδή το κράτος υστερεί στο να διαχειρίζεται τη δική του περιουσία θα την ξεπουλήσει πάμφθηνα. Τότε μπορούμε να ισχυριστούμε ότι η κατάρρευση της αγοράς ακινήτων θα προκαλέσει διεύρυνση της περαιτέρω ανεργίας και καθυστέρηση εξόδου από την κρίση.
Τούτων δοθέντων θα εκτραχύνεται και ο εφιάλτης των εισπρακτικών εταιρειών με τα ενοχλητικά τηλεφωνήματα στους δανειολήπτες ανεξόφλητων στεγαστικών δανείων ή πιστωτικών καρτών. Το πλέον ανησυχητικό είναι οι διεργασίες στο τραπεζικό σύστημα να διαχωριστεί κάθε τράπεζα σε “καλή” και “κακή”. Αυτό θα διευκολύνει την πώληση της “κακής” σε πρόθυμους αγοραστές απ’ το δόκανο των οποίων δεν θα μπορέσουν να ξεφύγουν οι δανειολήπτες.
Αν η κυβέρνηση δεν προβεί σε νομοθετική ρύθμιση της διαφαινόμενης τραπεζικής πρακτικής και για τον λυσιτελή τρόπο είσπραξης των δικών της φόρων χωρίς το ξεσπίτωμα των ιδιοκτητών απ’ τον πλειστηριασμό της πρώτης κατοικίας, θα επέλθουν τεράστια και μη αναστρέψιμα κοινωνικά προβλήματα.