Η σημερινή μέρα, Τρίτη και 13, θεωρείται η πιο γρουσούζικη ημέρα στην Ελλάδα αλλά και στην Ισπανία. Πόσοι όμως γνωρίζουμε γιατί θεωρείται η μέρα της κακοτυχίας κι ο αριθμός που δεν θέλει κανείς;
Πολλοί είναι εκείνοι που παραδέχονται ότι αρνούνται να καθίσουν σε θέση με το 13 σε μέσα μεταφοράς, ενώ στα περισσότερα αεροπλάνα δεν υπάρχει καν η σειρά καθισμάτων «13», αλλά και ούτε αριθμός πτήσης 13. Όσον αφορά στις κάρτες ταρό, το νούμερο 13 αντιστοιχεί… στον θάνατο!
Κατά την ελληνική παράδοση λοιπόν, η Τρίτη θεωρείται γρουσούζικη, καθώς την ημέρα αυτή η Κωνσταντινούπολη έπεσε στα χέρια των Οθωμανών Τούρκων (Τρίτη 29 Μαΐου 1453). Όπως παρατηρεί ο “πατέρας” της ελληνικής λαογραφίας Νικόλαος Πολίτης (1852-1921), η ερμηνεία αυτή είναι υστερογενής, αφού και οι σύγχρονοι στην Άλωση απέδωσαν την εθνική εκείνη συμφορά στην ολέθρια επίδραση της ημέρας. Μαρτυρία για την πρόληψη αυτή υπάρχει ήδη από το 1164, σύμφωνα με το sansimera.
Η εξήγηση της δεισιδαιμονίας πρέπει να αναζητηθεί, κατά τον Νικόλαο Πολίτη, σε αστρολογικές προβλέψεις. Σύμφωνα με αυτές, την Τρίτη κυρίαρχος είναι ο πλανήτης Άρης, ενώ σε κάποια ώρα της ημέρας (η «κακιά ώρα») επικρατεί μαζί με τον πλανήτη Κρόνο. Γι’ αυτό η ώρα αυτή καθίσταται ιδιαίτερα επικίνδυνη. Επειδή, όμως, κανείς δεν μπορεί να την προσδιορίσει, ολόκληρη η Τρίτη αντιμετωπίζεται ως αποφράς ημέρα.
Οι Ισπανόφωνοι από την άλλη, εκφράζουν την ημέρα με την παροιμία «En martes, ni te cases ni te embarques» («Την Τρίτη, μη παντρεύεσαι και μη ξεκινάς ταξίδι»). Κάτι ανάλογο ισχύει και στα καθ’ ημάς, όταν οι προληπτικοί μέσα στην Τρίτη αποφεύγουν να αρχίσουν οποιαδήποτε εργασία, να επιχειρήσουν ταξίδι ή να τελέσουν αρραβώνα. Αντίθετα, η Τρίτη είναι η κατάλληλη για εκδηλώσεις μαγείας.
Αντίθετα πάντως με τους Έλληνες, οι Αγγλοσάξονες και οι Αμερικανοί θεωρούν την Παρασκευή και 13 ως “γκαντέμικη” ημέρα και δεν είναι λίγες κι οι ταινίες (τρόμου κυρίως) που το μαρτυρούν. Στην Ελλάδα πάλι, τη… γρουσούζικη ημέρα έχει τιμήσει και ο ελληνικός κινηματογράφος με την κωμική ταινία του 1963, «Τρίτη και 13», στην οποία πρωταγωνιστούσε ο «προληπτικός» Νίκος Σταυρίδης και το «γούρι του», ο Γιάννης Γκιωνάκης. Η ταινία είναι σε σενάριο των Γιώργου Λαζαρίδη-Γιώργου Ρούσσου και σε σκηνοθεσία του Ορέστη Λάσκου, μας παρουσιάζει την καθημερινότητα ενός προληπτικού πολιτικού μηχανικού, του Νίκου Σταυρίδη, που βρίσκει το «γούρι» του στο πρόσωπο ενός παλιού του συμμαθητή -τον ρόλο τον οποίο έχει ο Γιάννης Γκιωνάκης- πολύ φτωχού, αλλά και πολύ φιλόδοξου.
