Σε άλλα κράτη, όταν αποδεικνύεται επικίνδυνη οδήγηση, παράσυρση πεζών ή εγκατάλειψη, επιβάλλεται μακροχρόνια κράτηση, υποχρεωτική κοινωφελής εργασία, πρόστιμα και μεγάλες αποζημιώσεις σε θύματα ή στέρηση άδειας οδήγησης για πολλά χρόνια ή και ισοβίως.
Εμείς υποβαθμίζουμε τις αποζημιώσεις, εφαρμόζουμε έναν τιμοκατάλογο, όσον αφορά στις συγκρούσεις και τους τραυματίες. Μετά, όμως, την τραγωδία των Τεμπών, τροποποιήθηκε ο ποινικός κώδικας περί επικίνδυνης οδήγησης, όπου η πρόκληση θανατηφόρου τροχαίου θεωρείται ως κακούργημα. Ύστερα από τον θρήνο για τους νεκρούς επακολουθεί διαδικασία των δικαστηρίων, εφιαλτική και πολύχρονη, που εξαρτάται από τα παζάρια με τους ασφαλιστές και καταλήγει σε ατιμωρησία.
Σε κάθε τροχαίο οι περαστικοί “χαζεύουν” για λίγο από περιέργεια και κατόπιν συνεχίζουν τις δουλειές τους μουρμουρίζοντας την “κακιά ώρα” και την “κατάρα” για εκείνον που κρατάει το τιμόνι με το ’να χέρι, προέκταση της εξουσίας του με πολύ “μαγκιά” υπό την επήρεια μέθης, δίχως ζώνη και με το άλλο παίζει και μιλάει στο κινητό ή έχει στο διαπασών τα μεγάφωνα, πατώντας το γκάζι, ο “έξυπνος”!
Δεν είναι μόνο υπαίτιοι των τροχαίων οι οδηγοί, οι δικυκλιστές χωρίς κράνος, οι ποδηλάτες και τελευταίως τα ηλεκτρονικά πατίνια. Είναι και οι κακοί δρόμοι, στους οποίους η Τροχαία καταχωρίζει εκατοντάδες νεκρούς κάθε χρόνο και βαριά τραυματίες που σοκάρουν. Απ’ το 2019 ως το 2022 είχαμε 2417 νεκρούς και 2151 βαριά τραυματίες. Αψευδείς μάρτυρες τα αμέτρητα εικονοστάσια στους δρόμους εις μνήμην προσώπων που χάθηκαν σ’ εκείνα τα σημεία.
Όμως στα τροχαία δυστυχήματα συμβάλλουν και θανατηφόρες διαφημιστικές πινακίδες που κρίθηκε ότι παραβιάζεται η Διεθνής Σύμβαση για την οδική σήμανση. Επανεμφανίστηκαν στους δρόμους, παρά την απαγόρευσή τους βάσει νόμου από το 2010, το ξεκάρφωμά τους και την απομάκρυνση τους ως παράνομες. Αυτές οι κερδοφόρες πινακίδες, κάθετες προς το ρεύμα κυκλοφορίας αποσπούν την προσοχή των οδηγών με απρόβλεπτες συνέπειες, έχουν δε κριθεί παράνομες με την 909/2007 απόφαση του Σ.τ. Επικρατείας.
Όλοι θεωρούμε ότι η κυκλοφοριακή αγωγή πρέπει να διδάσκεται με σοβαρότητα στα σχολεία, να εμπεδώσουν οι νέοι ότι δεν είναι μόνο ο θάνατος που πονάει, αλλά οι βαριά τραυματίες με ανήκεστο βλάβη που κοστίζουν όχι μόνο στην οικογένεια αλλά και στην εθνική οικονομία.
