H συχνότητα εμφάνισης ακραίων καιρικών φαινομένων οφείλεται στην παρέμβαση του ανθρώπου, στο περιβάλλον. Το γεγονός συντελεί στην ανισόρροπη αλλαγή της ατμόσφαιρας και το ανησυχητικό είναι ότι η κατάσταση θα συνεχισθεί με μεγαλύτερη ένταση, θα είναι δε αναστρέψιμη μόνο αν τα φαινόμενα από ασυνήθη παραμείνουν συνήθη.
Τι τρέχει στη Γροιλανδία και τι γίνεται στη Βραζιλία του Μπολσονάρου που καίγεται η ζούγκλα του Αμαζονίου; Και στις δύο αυτές περιοχές του κόσμου, ότι συντελείται, γίνεται από οικονομικά κίνητρα παγκοσμίων εταιρειών και δισεκατομμυριούχων επενδυτών. Ο Ντόναλντ Τραμπ σαν επιχειρηματίας που είναι και όχι πολιτικός, προτίθεται ν’ αγοράσει τη… Γροιλανδία.
Η Γροιλανδία στο 80% της έκτασής της καλύπτεται από πάγους, που το υψηλότερο σημείο τους φθάνει τα 2 μίλια. Κάτω απ’ αυτόν υπάρχει ουράνιο, πετρέλαιο και σπάνιες γαίες. Επειδή είναι απρόσιτη και πανάκριβη η εξόρυξη, σκέφτηκαν να εκμεταλλευτούν το νερό των πάγων, που λιώνουν, υπολογιζόμενο σε εκατοντάδες γιγατόνων το χρόνο, που χάνεται. Το νερό των πάγων από εξετάσεις έχει αποδειχθεί ότι είναι “σπανίας καθαρότητος”. Οι ντόπιοι το εμφιαλώνουν σε περίοπτα μπουκάλια και το διαθέτουν σε αριστοκρατικά γεύματα.
Στη Βραζιλία τα πράγματα κινούνται στον ίδιο παρονομαστή της εκμετάλλευσης από διεθνείς επιχειρηματίες, που παράγουν αδιακρίτως και διακινούν τεράστιες ποσότητες σιτηρών, σόγιας λιπασμάτων, προϊόντων βοοειδών και δέρματα, φοινικέλαιο, ξυλεία κ.ά. Το τροπικό δάσος όμως συνεχώς καίγεται σε προστατευόμενες περιοχές και αποψιλωμένες ζώνες παρά την αστυνόμευση και τις αυστηρές κυρώσεις. Γίνονται από σκοπιμότητα για κατασκευή δρόμων και φραγμάτων, για υλοτομία και καλλιέργειες αποκλειομένης της περιπτώσεως από κεραυνούς.
Το τροπικό δάσος του Αμαζονίου, του πρώτου ποταμιού στον κόσμο σε ποσότητα υδάτων, με 1100 παραπόταμους και δεύτερο σε μήκος μετά τον Νείλο, απορροφά τον άνθρακα παράγοντας το 20% του οξυγόνου στη γη. Η ζούγκλα λειτουργεί ως ψυγείο, η ύπαρξή της δε καταπολεμά την υπερθέρμανση του πλανήτη.
Η λεκάνη του Αμαζονίου απειλείται απ’ την αυξανόμενη ανάπτυξη. Οι επιστήμονες ανησυχούν μήπως η καταστροφή φθάσει σε σημείο μη αναστρέψιμο, οπότε το τροπικό δάσος καταντήσει σε μια ποώδη και μόνο βλάστηση.
Παλαιότερα πίστευαν, ότι αν καταστραφεί το 40% του δάσους, το οικοσύστημα θα έφτανε σε σημείο καταστροφής. Τώρα με τις συνεχιζόμενες πυρκαγιές το ποσοστό έπεσε στο 25%. Σε μια εποχή, που η γη χρειάζεται δισεκατομμύρια δένδρα, ν’ απορροφήσουν το CΟ2 να μην αυξηθεί η θερμοκρασία κατά 1,5 έως 2 βαθμούς Κελσίου και να διατηρηθεί το κλίμα στα σημερινά επίπεδα, καταστρέφεται το μεγαλύτερο τροπικό δάσος του Αμαζονίου.
Εκτός όμως απ’ τη μη απορρόφηση του άνθρακα, η καταστροφή των δασών επηρεάζει την ταχύτητα των ανέμων, τις βροχοπτώσεις και τη δημιουργία τυφώνων και ανεμοστρόβιλων.
* Πηγή πληροφοριών και απ’ την “ΕΦ.ΣΥΝ.”.
