ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΑ ΜΑΥΡΟΜΑΤΑΚΗ – ΜΗΤΕΡΑ
Καλοί μου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
Για τα Τρυγοπατήματα στα ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΑ ΜΑΥΡΟΜΑΤΑΚΗ – ΜΗΤΕΡΑ, που λειτουργούν εδώ και 50 περίπου χρόνια στα Χανιά, ο λόγος στον σημερινό Παιδότοπο. Να ’ναι καλά ο διευθυντής του Δημοτικού τους Σχολείου, φίλος Κώστας Μανωλάκης.
Δική του υπόθεση η συγκέντρωση και αποστολή του σχετικού υλικού με κείμενα των παιδιών και φωτογραφίες, για «ένα βιωματικό μάθημα κάτω απ’ την κληματαριά της αυλής του σχολείου», κάνει ο ίδιος λόγο στο σημείωμά του. Τη φράση του Ντιούι «μανθάνειν διά του παίζειν», που τη συνάντησα για πρώτη φορά ως σπουδαστής στη Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία, θυμήθηκα.
Σαν παιχνίδι είδαν σ’ ένα πρώτο επίπεδο τα παιδιά των εν λόγω Εκπαιδευτηρίων τα τρυγοπατήματα…
Συγχαρητήρια και στην κυρία Μαριάννα, την ιδιοκτήτρια για την ιδέα της, και στους δασκάλους, και στα παιδιά…
Και του χρόνου με υγεία και… καλά κρασιά!
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης, δάσκαλος
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΑ ΜΑΥΡΟΜΑΤΑΚΗ – ΜΗΤΕΡΑ ΤΡΥΓΟΣ: ΕΝΑ ΒΙΩΜΑΤΙΚΟ ΜΑΘΗΜΑ
Κάποιες φορές ο αστικός τρόπος ζωής βάζει στο περιθώριο συνήθειες και παραδοσιακές ασχολίες που για τους μεγαλύτερους θεωρούνται αυτονόητες. Ωστόσο πολλά είναι τα παιδιά που δεν έχουν βιώσει την εμπειρία του τρύγου και του πατήματος των σταφυλιών. Γι’ αυτό η κ. Μαριάννα Μαυροματάκη, ιδιοκτήτρια των Εκπαιδευτηρίων, διοργάνωσε ένα βιωματικό μάθημα κάτω από την κληματαριά της αυλής του σχολείου στα τέλη Σεπτεμβρίου. Τα παιδιά μαζί με τους δασκάλους τους συμμετείχαν στο πάτημα των σταφυλιών σαν ένα πολύ διασκεδαστικό παιχνίδι και γνώρισαν με όλες τις αισθήσεις τα προϊόντα του σταφυλιού. Απολαύσαμε ιδιαίτερα τη μουσταλευριά από την κ. Σούλα Μοδιανάκη. Θερμές ευχαριστίες σε όλους.
Ο διευθυντής του Σχολείου
Κώστας Μανωλάκης
Μάθαμε ότι από το σταφύλι μπορούν να δημιουργηθούν πολλά προϊόντα. Το αμπέλι θέλει βέβαια σκληρή δουλειά όλο τον χρόνο. Τον Σεπτέμβρη γίνεται ο τρύγος και είναι κατά τη γνώμη μου το πιο ευχάριστο σημείο όλης της διαδικασίας. Η πιο γνωστή χρήση του σταφυλιού είναι η παραγωγή κρασιού. […]Από τα στράφυλα (στέμφυλα) βγάζουμε τσικουδιά. Το σταφύλι επειδή έχει πολλές χρήσεις πάντα το θεωρούσαν πολύ σημαντικό και γι’ αυτό είχε τον δικό του θεό, τον Διόνυσο, τον θεό του κρασιού και του γλεντιού. Τέλος, θα ήθελα να τονίσω πόσο δύσκολο είναι να γίνουν όλα αυτά που εμείς χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητά μας και τα θεωρούμε δεδομένα.
Παντελής Γκόγκας
Στο σχολείο μου πατήσαμε σταφύλια και μετά φτιάξαμε μουστοκούλουρα και μουσταλευριά. Δοκιμάσαμε και ήταν νόστιμα! Κάναμε ένα διαφορετικό μάθημα. Μετά πήγα στο σπίτι της γιαγιάς και μου διηγήθηκε ιστορίες του χωριού της: τι κάνανε και πώς περνούσαν στον τρύγο που δούλευαν και μετά γλεντούσαν.
Λυδία Σαράντου
Στου θεού Διόνυσου τον τρύγο
Μαζεύτηκε όλη η παρέα τριγύρω
Να πιούνε, να γλεντήσουνε
Και σπίτι μη γυρίσουνε
Χαρές και χοροί.
Να μοιραστούν σ’ όλη τη γη
Με τα σταφύλια που πατάνε
Εμείς όλο γλεντάμε
Ελάτε μεγάλοι και μικροί
Στου τρύγου τη γιορτή
Να φάτε και να πιείτε
Και ποτέ μην κοιμηθείτε!
Ιωάννα Μαρία Μαρκέτου
Εμένα μου φαίνεται πως το αμπέλι είναι αρκετά χρήσιμο, γιατί μπορούμε να πάρουμε πολλά πράγματα από αυτό. Όπως είδαμε και στο βιβλίο Ελληνική Λαϊκή Σοφία του Γ. Αποστολάκη θέλει πολλή δουλειά. Πρώτα μαζεύουν τα σταφύλια και μετά ανάλογα την ποικιλία ή τα τρώνε ή τα απλώνουν να γίνει σταφίδα ή τα μεταφέρουν στο πατητήρι για να κάνουν κρασί. Επίσης οι νοικοκυρές μαζεύουν αμπελόφυλλα για να κάνουν ντολμαδάκια. Ακόμη μπορούν να φτιάξουν γλυκά από τον μούστο. Από τα κρασί γίνεται ξίδι, αν μείνει εκτεθειμένο στον αέρα.
Αλεξάνδρα Μαρκαντωνάκη
Πήγα στο πάτημα των σταφυλιών με τους συμμαθητές μου και τις άλλες τάξεις. Μαζευτήκαμε χωριστά εξαιτίας του κορονοϊού. Εγώ δεν πάτησα τα σταφύλια επειδή με ανατριχιάζει η επαφή με τις ρώγες και το ζουμί των σταφυλιών. Ένιωσα ωραία που έβλεπα τους φίλους μου που πατούσαν τα σταφύλια.
Αλέξανδρος Χλωράκης
We walked over the field and I had no idea what was going on. All I could see was a picnic table with food (mostly desserts). After a few minutes the other classes started arriving. Then the teacher dragged a big tub of grapes over and Mr Kostas started talking about how the wine was made. Then he asked us if we wanted to STEP ON THE GRAPES! At first I wasn’t really sure if I wanted to do it but then I actually wanted to. So I took my shoes off and socks. I washed my feet off, and stepped in the grapes and started stamping on them. It was so squishy and sloppy. After all that I put my socks and shoes back on. Then they opened the desserts and I found out that all of them were made from freshly crushed grape juice (must). I tried one of the grape juice cookies. It was so much fun!
Sean Fairfield.
Δεύτερη εβδομάδα στα θρανία και το σχολείο μας μόλις διοργάνωσε μια απίθανη δράση με θέμα τα Τρυγοπατήματα. Πιστεύουμε πως αυτή η ιδέα ήταν φανταστική, γιατί δοκιμάσαμε νέες γεύσεις και νιώσαμε όπως οι άνθρωποι που τρυγούν τα σταφύλια. Δοκιμάσαμε νόστιμα γλυκά με λαχταριστή γεύση. Τα μάτια μας έλαμψαν, όταν αντικρίσαμε αυτό το υπέροχο τραπέζι με κάθε λογής καλούδια όπως σταφίδες, μουστοκούλουρα, μουσταλευριά και γλυκό του κουταλιού σταφύλι. Το καλύτερο από όλα ήταν που πατήσαμε τα σταφύλια σ’ ένα μικρό πατητήρι και έβγαινε ο μούστος. Βγάλαμε τα παπούτσια μας και πλύναμε τα πόδια μας πριν μπούμε στο πατητήρι. Η αίσθηση που νιώσαμε ήταν απερίγραπτη και πρωτόγνωρη!
Σταυρούλα Αναστασοπούλου και Αλεξάνδρα Ρετουνιώτη
Τα σταφύλια της αυλής
Πατιούνται στη στιγμή
Δίχως το μάτι της αυγής
Εμπόδιο να σταθεί!
Φραντζέσκα Παινεσάκη και Αλεξάνδρα Παπαδογιωργάκη
