Φαίνεται πως διαλύεται η αντιευρωπαϊκή εικόνα του κ. Τσίπρα. Επιδιώκει και γίνεται συνομιλητής με όσο περισσότερους Ευρωπαίους ηγέτες, όχι μόνο στον οικονομικό, αλλά και στον διπλωματικό τομέα. Δόθηκε το έναυσμα με τη θεσμική συνάντησή του προ καιρού με τον Γιοάχιμ Γκάουκ, τον Γερμανό, που ζήτησε “συγγνώμη στο όνομα του έθνους του” στις Λυγκιάδες, όπου αποσαφηνίστηκε με τις δηλώσεις των κ. Σταθάκη και Μηλιού η χάραξη της οικονομικής πολιτικής, ότι θέμα μνημονίου δεν τίθεται, αλλά δανειακής σύμβασης, που χρήζει αναδιαπραγμάτευσης.
Για τις διπλωματικές πρωτοβουλίες πείσθηκε ο κ. Τσίπρας να κάνει μια κίνηση μεγάλου ρίσκου προς την πλευρά της Μόσχας τώρα, που είναι ευκαιρία, εν όσω το ουκρανικό βρίσκεται σε αστάθεια, μαίνονται οι διαμάχες και οι σχέσεις Ρωσίας με την Ε.Ε. είναι τεταμένες. Εκανε το άνοιγμα προς το Κρεμλίνο, αφού τον προέτρεψαν και τον έπεισαν οι διπλωματικοί του σύμβουλοι, εξ ων ο κ. Αϋφαντής, στους οποίους τελευταίως προσετέθη, όπως ακούγεται, και ο κ. Βασ. Μαρκεζίνης, ένας σχεδιαστής μιας νέας εξωτερικής πολιτικής για τη χώρα μας.
Το ότι ο κ. Τσίπρας είναι υποψήφιος για την προεδρία της Κομισιόν και το ότι δύο εβδομάδες πριν τις ευρωεκλογές ρισκάρισε αυτή την επίσκεψη στη Μόσχα προβληματίζει τους Ευρωπαίους ηγέτες και μπαίνουν στη σκέψη να ερευνήσουν τι ακριβώς συμβολίζει αυτή η κίνηση, καθ’ όσον στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ έχουν εκφράσει αμφισβητήσεις για πολλά πράγματα που συμβαίνουν στην Ευρώπη. Το ερώτημα τίθεται γιατί κρίθηκε σκόπιμη η επίσκεψη σ’ αυτή τη συγκυρία, όταν έχει βαρύ πρόγραμμα, λόγω εκλογών και οι σχέσεις Ε.Ε. με τη Ρωσία είναι σε ένταση. Ο καθ’ ένας ας βγάλει τα συμπεράσματά του.
Οι Ρώσοι, αν και έχουν πείρα, ότι μετά τον Κ. Καραμανλή οι Ελληνες πρωθυπουργοί δεν ήταν συνεπείς στον λόγο τους, εν τούτοις συνομιλούν με τους αρχηγούς της αξ/κης αντιπολίτευσης, όταν βλέπουν ότι δρομολογείται η πρωθυπουργοποίησή τους. Τρία χρόνια πριν γίνει πρ/ργος ο κ. Σαμαράς, είχε συναντηθεί με τον κ. Πούτιν, στον οποίον έδωσε την υπόσχεση ότι θέματα που είχαν παγώσει επί Γ. Παπανδρέου, όπως εξοπλιστικά και οι αγωγοί Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη και Σάουθ Στρημ θα μπορούσαν να επανεκκινηθούν. Μπορεί ο κ. Τσίπρας να μην συναντήθηκε με τους κορυφαίους της ρωσικής κυβέρνησης Πούτιν, Μεντβέντεφ και Λαβρώφ, με πρωτοβουλία του οποίου προσκλήθηκε στη Μόσχα. Μίλησε όμως με τον αναπληρωτή ΥΠ.ΕΞ. και την πρόεδρο της Άνω Βουλής βουλευτίνα Ματβιένκο. Σύμφωνα με τα Μ.Μ.Ε. ο κ. Τσίπρας ανέφερε ότι οι χώρες μας συνδέονται “με παράδοση κοινών αγώνων, θρησκευτικών πεποιθήσεων”, η δε κα Ματβιένκο υποστήριξε την ανάγκη δημιουργίας διμερών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών, “ανεξαρτήτως κομματικών τοποθετήσεων”.
Μεταξύ των όσων συνεζητήθησαν, εθίγη το ανεπίτρεπτο “πισωγυρίσματος στην εποχή του ψυχρού πολέμου” από τον κ. Τσίπρα, που τάχθηκε υπέρ μιας όχι εμφυλιοπολεμικής λύσεως για το ουκρανικό, “ώστε η Ουκρανία να γίνει γέφυρα μεταξύ Ε.Ε. και Ρωσίας”. Έδειξε να μην συμφωνεί για την επιβολή κυρώσεων στη Ρωσία απ’ τη Δύση, διαφοροποιηθείς απ’ τη γραμμή των Βρυξελλών και τον τρόπο με τον οποίο πάνε ν’ αντιμετωπίσουν τη μεταβατική ουκρανική κυβέρνηση. Το είπε στους Ρώσους, να τ’ ακούσουν οι Ευρωπαίοι, ότι “ο μόνος αρμόδιος ν’ αποφασίσει το μέλλον του είναι ο ουκρανικός λαός είτε με εκλογές είτε με δημοψηφίσματα”. Αυτά όμως που είπε και οι κινήσεις των Ρώσων στην Κριμαία τουλάχιστον γίνονται άλλοθι για τους Τούρκους στην Κύπρο και στη Θράκη. Πάντως άγνωστο παραμένει, αν υπήρξε κάποιο πρόγραμμα ωφέλιμο για την Ελλάδα ή πρόκειται για ευκαιριακή και επικοινωνιακή επίσκεψη.
Οι Μοσχοβίτες προσπαθούσαν να πείσουν τους Ελληνες επισκέπτες ότι δεν έχουν ανάμειξη στις εξελίξεις του ουκρανικού και τους πλαγιοσκόπησαν να μάθουν πώς θα τοποθετηθεί ο κ. Τσίπρας στα γεγονότα της Ουκρανίας στο ντιμπέιτ που θα παραβρεθεί απόψε (χθες Πέμπτη) με τους συνυποψηφίους του για την προεδρία της Κομισιόν. Αύριο (σήμερα Παρασκευή) θα ξέρουμε, τι είπε, αν καλώς έκανε, πού πήγε και αν ενίσχυσε ή έβλαψε την πολιτική και ηγετική του προσωπικότητα.
