Τα ακούσαμε και επίσημα. Δεν τα ξέραμε. Φαίνεται πως και αυτοί που μας τα ’παν δεν τα γνώριζαν. Οτι “η Ελλάδα πριν από την κρίση είχε απόλυτη ανάγκη μεταρρυθμίσεων, αλλά δεν μπορούσε να τις αποτολμήσει. Ηταν παγιδευμένη σε αγκυλώσεις, στρεβλώσεις, ιδεοληψίες και εμμονές… ήτανε μια εντελώς ιδιόρρυθμη περίπτωση… στον χώρο των ελεύθερων οικονομιών… βαθύτατα ποτισμένη με κρατισμό… ήταν σαν η τελευταία Σοβιετική οικονομία, αν και δεν ανήκε στο Σοβιετικό μπλοκ… παρέμενε κολλημένη στις δοξασίες ενός ξεπερασμένου προτύπου…”.
Λόγια του κ. Σαμαρά στο Συνέδριο του Economist, που όποιος τα ’κουσε θα διερωτήθη, αν ο ομιλητής απουσίαζε και μόλις κατέφθασε από άλλον πλανήτη, διεπίστωσε το τι συμβαίνει στη χώρα και τα λέει. Σε ποιους; Στους ξένους για να τ’ ακούσουμε εμείς ή σ’ εμάς για ν’ ακούσουν οι ξένοι ότι “είμαστε μια χώρα Τζουράσικ Παρκ της Ευρώπης…”. Πού ήταν τότε που μοιάζαμε με “μια χώρα Δον Κιχώτη” του Θερβάντες που “οι συντεχνίες λυμαίνονται τον πλούτο της και εν τάξει πάντα θα κυκλοφορούν κάποιοι γραφικοί Σάντσο Πάντσο ανάμεσά μας”!!! Τα ίδια είχε πει και ο συμμαθητής του πρώην πρωθυπουργού απ’ το Καστελλόριζο. Ποια η διαφορά!!
Και τι έκανε ο “παρών – απών” από τότε που έγινε πρωθυπουργός; Μόνο δημόσιες σχέσεις με ισχυρούς για να “ενισχύει το ίματζ του”. Δεν πατάει στη Βουλή, δεν λειτουργεί το Υπουργικό Συμβούλιο, πηγαινοέρχεται στις Βρυξέλλες και ταξιδεύει σε τρίτες χώρες. Μπαινοβγαίνουν στο Μ. Μαξίμου επενδυτές, αλλά επενδύσεις δεν έρχονται. Η παραγωγική κατάσταση δεν άλλαξε. Οι ελληνικές εταιρείες κλείνουν ή φεύγουν και μεις αρκούμεθα στα οικ. Συνέδρια, που πάμε από τους πρώτους!
Ποιος επενδυτής θα ’ρθει, όταν δεν ξέρει τι φόρο θα πληρώνει, όταν ξέρει ότι οι νόμοι αλλάζουν κάθε 6μηνο, ότι πρέπει να κρατούν λαδωτήρι για να λαδώνουν τα γρανάζια της Δημόσιας Διοίκησης. Οταν ακούει θεωρίες ότι η χώρα “ανακάμπτει”, αλλά έργα δεν υπάρχουν πουθενά! Ανάπτυξη είναι η πώληση της “Μικρής ΔΕΗ”; Η απελευθέρωση της ενέργειας είναι εκ του πονηρού. Όπου έγινε οι τιμές αυξήθηκαν. Έκλεισε η Χαλυβουργική και την επομένη έγινε εισαγωγή μπετόβεργες μη πιστοποιημένης ποιότητας. Το κράτος έχει κλειστές τις πόρτες του για επενδύσεις. Κανείς δεν συναλλάσσεται μαζί του, ούτε με ΔΕΚΟ, ούτε με ΟΤΑ, εκτός από τους επιτήδειους, τους πονηρούς και τα λαμόγια.
Εγινε ο κ. Στουρνάρας δ/τής της Τ.τ.Ε. και είπε ότι πρέπει να καθίσουμε με τον πρ/ργο να βρούμε λύσεις για τα οικ/κα. Μα όταν ήταν υπουργός δεν ήξερε την κατάσταση; Τώρα θα ψάξει να την μάθει; Εβαλαν τον κ. Χαρδούβελη στο ΥΠ.ΟΙΚ., λες και είναι φτιαγμένος από άλλη ύλη, ν’ απορροφά ό,τι αιωρούμενα “σκουπίδια” βρεθούν μπροστά του. Και στο Μ. Μαξίμου το χαίρονται. Σκέπτονται ότι θα ξεμπερδέψουν με τα προαπαιτούμενα, αλλά και με άλλες υποχρεώσεις, που τις εντάσσουν στα προαπαιτούμενα.
Πάντως “η δημοκρατία ενίκησε”!! Από μπέρδεμα, σύγχυση, αμηχανία και σκοπιμότητα η νομιμοποίηση που θα ’δινε ένα δημοψήφισμα για τη “Μικρή ΔΕΗ” απορρίφθηκε μετά πολλών επαίνων απ’ την κυβερνητική παράταξη παμψηφεί!
Εν τω μεταξύ ο Μάριο Ντράγκι της Ε.Κ.Τ., που βρισκόταν στην Αθήνα, επισκέφθηκε το Μ. Μαξίμου με… ταξί! Δεν μπορεί να μην διέθεσαν λιμουζίνα για ένα τόσο σημαντικό πρόσωπο! Εκτιμώ ότι δεν θα τη δέχθηκε για να τους δείξει πως, όταν κάποιος παρακαλεί για δανεικά, πρέπει να μην ζει στη χλιδή. Θα είδε τον στόλο των υπουργικών σε κάποια σύναξη.
Ας τελειώνουμε, λοιπόν, να φθάσουμε ως τον Οκτώβριο και βλέπουμε. Να χειριστούμε τον χρόνο ως τη νέα σεζόν. Το ερώτημα παραμένει, αν θα ’ναι το τέλος αυτής της πρωθυπουργικής σεζόν ή η αρχή μιας άλλης.
Τα Χανιώτικα Νέα συμμετέχουν στην Πρωτοβουλία Journalism Trust Initiative (JTI) των Δημοσιογράφων Χωρίς Σύνορα, έχοντας συμπληρώσει και δημοσιεύσει την Αναφορά Διαφάνειας. Η Πρωτοβουλία JTI είναι ένα διεθνές πρότυπο για την και έχει ως στόχο την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης του κοινού στα ΜΜΕ μέσω της ανάδειξης και προώθησης της αξιόπιστης δημοσιογραφίας,
Συμμετέχοντας στην πρωτοβουλία αυτή, αναλαμβάνουμε την ευθύνη να συμβάλλουμε στην καταπολέμηση της παραπληροφόρησης και να προάγουμε την αξιοπιστία και την ηθική στη δημοσιογραφία. Με αυτόν τον τρόπο, στηρίζουμε τις βασικές αρχές της ελευθερίας του τύπου και της δημοκρατίας, προσφέροντας στους πολίτες έναν αξιόπιστο πυλώνα πληροφόρησης.