Απού τσι χρόνους τσι παλιούς απούχαμε ειρήνη
θέλαμε δρόμο πια καλός στον τόπο μας να γίνει.
Δρόμοι να γίνουνε σωστοί όπως εις την Ελλάδα
να βγαίνουμε στην εξοχή όντε θα ‘ναι λιακάδα.
Ήρθανε και αλλάξανε κάμποσες κυβερνήσεις
συχνά εδούδανε αυτές μεγάλες υποσχέσεις.
Όμως καμιά δεν μπόρεσε πράμα να εκτελέσει
τσι υποσχέσεις κεινεσάς αληθινές να δείξει.
Κάπου στη χώρα ζήσαμε τη χούντα τη σπουδαία
υπηρεσίες του στρατού δουλέψανε γενναία.
Μετά απ’ ό,τι γίνηκε, τόπος καλό δεν είδε
δρόμοι γενήκανε πολλοί πράμα κειανείς δεν είπε.
Επά σε τούτο το νησί γάμους και πανηγύρια
δεκάδες σκοτωθήκανε στσι δρόμους στα γεφύρια.
Μας ξαναήρθανε ξανά μεγάλες οι ελπίδες
σύντομα να γλυτώσουμε θανάτους και παγίδες.
Ο δρόμος να ‘ναι βολικός σαν ούλη την Ελλάδα
τουρίστες όντεν έρχονται να χαίρουντ’ ομορφάδα.
Ετοτεσάς θα χαίρουνται γέροντες και κοπέλια
θα βγαίνουν θα κυκλοφορούν κι ούλα θα είναι τέλεια.
Ποτές τση δεν υστέρησε η Κρήτη στσι αγώνες
ούλοι τήνε θαυμάζουνε σε ούλους τσι αιώνες.