Μουσείο Τυπογραφίας Γιάννη & Ελένης Γαρεδάκη
Χανιώτικα Νέα
Εντυπωσιακό το εξώφυλλο. Ένας αντάρτης Kρητικός, κρατώντας την ελληνική σημαία και ζωσμένος τ’ άρματά του, προχωρεί μπροστά.
Σαν να μοιάζει του Θεοκλή. Μήπως Βαγγέλη περιέγραψες τα χαρακτηριστικά του παππού σου στον ζωγράφο; Πάντως τόσο το εξώφυλλο, όσο και τα σκίτσα για κάθε διήγημα, είναι υπέροχα.
Δεν θα μπορούσες να βρεις καλύτερο τίτλο, που να ταιριάζει στο κείμενο!
Βαγγέλη σε ευχαριστώ από καρδιάς για την αφιέρωση.
Εντυπωσιακό το νεοριζίτικο. Είναι δικό σου; Προσυπογράφω αυτά που αναγράφονται στον πρόλογο: «Δάσκαλος, δημοσιογράφος, ποιητής, λογοτέχνης· σ’όποιο μετερίζι κι αν στέκεται με την πένα, πάντα ξεχωρίζει.»
Ευχαριστήρια στους συντελεστές του βιβλίου στις Κρητικές Ρίζες και κατά πρώτον στον Εμπνευστή του Ινστιτούτου Επαρχιακού Τύπου, ιδρυτή των Χανιώτικων Νέων και του Μουσείου Τυπογραφίας, Γιάννη και Ελένης Γαρεδάκη, φίλο Γιάννη Γαρεδάκη, στον καλλιτέχνη Νίκο Μπλαζάκη για το εξώφυλλο και τα «ομιλητικά» σκίτσα του, και ακόμα σε μερικούς από τους βασικούς συντελεστές.
Όταν είδα το εξώφυλλο, και διάβασα τον τίτλο, κάπου πήγε το μυαλό μου. Είπα μέσα μου, ξυπνήσανε τα Καζαντζακικά του Βαγγέλη και συγκεκριμένα «Ο Καπετάν Μιχάλης», που όλοι, λίγο ως πολύ, έχουμε μέσα μας.
Πράγματι διαβάζοντας την “Καμπάνα” και τα υπόλοιπα διηγήματα του βιβλίου, διαπίστωσα πως προσπάθησες και παρουσίασες με εξαιρετικό τρόπο και έδωσες μία εικόνα από την τουρκοκρατούμενη Κρήτη, όπως σου τα διηγήθηκε η γιαγιά σου η Στελιανίτσα «δίπλα στην παραστιά τις χειμωνιάτικες νύχτες». Μου θύμισες τις διηγήσεις της γιαγιάς μου της Αριστέας, που οι παππούδες της ήταν Χαΐνηδες.
Εντυπωσιακά γλαφυρή η διήγηση για το χωριό που ετοιμάζεται να τουρκέψει και όλοι περίμεναν το θαύμα. Βέβαια το Θαύμα-Καμπάνα, ήταν χωσμένη στα βάθη της Εκκλησίας και μόνο ο παπάς ήξερε το μυστικό. Τελικά ξέθαψε την παλιά καμπάνα, την κρέμασε χωστά και μετά το Χριστός Ανέστη η καμπάνα κτύπησε σαν από θαύμα από τον Γιώργακα και έγινε το θαύμα και το χωριό δεν τούρκεψε!
Και τα επτά διηγήματα του Β.Κ. είναι θαυμάσια, στο τέλος στο «αντι επιλόγου» ο Βαγγέλης περιγράφει την δράση του παππού του Θεοκλή Ν. Κακατσάκη που «Η αιματοβαμμένη και διάτρητος από σφαίρες σημαία του δόθηκε από τον εγγονό του στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος”.
