Αγνωστο παραμένει ακόμη, αν πραγματοποιηθεί το άνοιγμα της Ολομέλειας της Βουλής μετά το μείζον θέμα που δημιουργήθηκε με τη “Μικρή ΔΕΗ”, για να συζητηθεί το σχετικό δημοψήφισμα ύστερα από πρόταση της αντιπολίτευσης. Συνήθως τέτοια θέματα εξαντλούνται μετά από ανερμάτιστες ανακοινώσεις, αντεγκλήσεις, αοριστολογίες και νομικιστικές δικαιολογίες, ώστε κανείς να μην μπορεί να διακρίνει πού είναι η αλήθεια και πού η κοροϊδία.
Για να συμβεί αυτό, πρέπει να συντρέχουν τρεις παράγοντες. Να προταθεί από 120 βουλευτές, να έχει ψηφισθεί το Ν/Σ, για το οποίο ζητείται το δημοψήφισμα, χωρίς να έχει αρχίσει η εφαρμογή του. Εκτός και βιάζονται τόσο πολύ, γιατί έχει βρεθεί υποψήφιος αγοραστής, ώστε την επομένη της δημοσιεύσεως του νόμου να αρχίσει η διαδικασία πώλησης. Τέλος, να λειτουργεί η ολομέλεια της Βουλής και να ψηφισθεί από 180 βουλευτές. Η πρώτη περίπτωση παρουσιάζει δυσκολίες. Ο ΣΥΡΙΖΑ, που έχει 71 βουλευτές, θα χρειαστεί τη συμφωνία και των άλλων κομμάτων. Των ΑΝ.ΕΛ. με 13, της ΔΗΜ.ΑΡ. με 9, του ΚΚΕ με 12 και των Ανεξαρτήτων βουλευτών, που αριθμούν τους 15, χωρίς να ληφθούν υπ’ όψιν οι 16 της Χ.Α. Οι ανωτέρω μπορεί να συμφωνούν στην ουσία, αλλά επιθυμούν να κάνουν ο καθ’ ένας διαφορετική πρόταση. Πρόκειται για σύνθετη κοινοβουλευτική διαδικασία, που η λύση της μπορεί να φθάσει σε οριακά σημεία ρήξης καλοκαιριάτικα!
Στον γρίφο μπήκε σφήνα ο κ. Μεϊμαράκης. Είπε: “πιστεύω ότι αν συγκεντρωθούν 120 βουλευτές, η Βουλή πρέπει να ανοίξει τώρα, να γίνει η συζήτηση και όχι να σερνόμαστε μέχρι τον Οκτώβριο. Σαν Βαγγέλης σας λέω, ότι δεν θέλω να έχω εκκρεμότητες γύρω από τη ΔΕΗ…”. Η κυβέρνηση δεν δέχεται ότι οι προτάσεις των κομμάτων μπορεί να θεωρηθούν ομοειδείς και να συναθροισθούν, παρά τις αιτιάσεις της Κουμουνδούρου ότι έχουν κοινό σημείο το δημοψήφισμα.
Η κα Βούλτεψη απεφάνθη ότι θέμα αθροίσεως των απόψεων δεν υφίσταται και περαιτέρω συζήτηση δεν έχει νόημα. Εμμέσως διαμηνύει στον κ. Μεϊμαράκη να σταματήσει ως εδώ, πράγμα για το οποίο κατηγορείται ότι δεν έχει δικαίωμα να κρίνει τόσο υψηλά ιστάμενο πρόσωπο από απόψεως πολιτειακής θέσεως. Ο πρόεδρος της Βουλής επανήλθε λέγοντας: “Έχω την άποψή μου τη λέω, την ξαναλέω και δεν παίρνω τίποτα πίσω απ’ όσα είπα χθες. Δεν θεωρώ ότι με άδειασε κανείς, ούτε ότι πρέπει να ανασκευάσω κάτι”.
Οι απόψεις Μεϊμαράκη, που προβληματίζουν την κυβέρνηση, δεν μπορεί να εκφράστηκαν χωρίς τη συμβουλή του επιστημονικού τμήματος της Βουλής, αν οι μεμονωμένες αιτήσεις είναι ομοειδείς και υπάρχει κοινός παρονομαστής “το διά ταύτα”. Ο κ. Βενιζέλος επιχειρεί δική του ερμηνεία, αντίθετη με το πνεύμα Μεϊμαράκη. Λέγει: “εάν υπάρχει πράγματι ενιαία πρόταση 120 βουλευτών, θα το δούμε. Ενιαία και ταυτόσημη του συνταγματικού τόξου, θέλω να ελπίζω, χωρίς να υπολογίζεται η Χ.Α. Θα υπάρξει άμεση απάντηση σύμφωνα με το Σ/μα… Πρέπει να αποσυνδέσουμε για λόγους θεσμικής σοβαρότητας και εθνικού συμφέροντος αυτή την προσπάθεια από την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας”.
Η κυβέρνηση θεωρεί λάθος την εξαγγελία του κ. Μεϊμαράκη στο θέμα της ΔΕΗ. Ας άφηνε να εξελιχθεί η υπόθεση και θα εξεταζόταν ο φάκελος τότε. Μα ο μόνος που ρυθμίζει θέματα της Βουλής, όταν προτάσσονται από κόμματα, είναι ο πρόεδρός της και αποφασίζει με το νομικό τμήμα, ανεξάρτητα αν βολεύεται ή όχι η κυβέρνηση. Ο κ. Μεϊμαράκης είπε αυτό που δεν ήθελε ν’ ακούσει η κυβέρνηση.
Φημολογείται ότι ο κ. πρόεδρος έχει καταλάβει ότι εξαντλείται ο χρόνος τη κυβέρνησης και θέλει να διαφυλάξει την υστεροφημία του. Το θέμα είναι σοβαρό, που δικαιολογεί την ευκαιρία για ηρωική έξοδο, όπως έγινε με τον Καραμανλή. Η διαφορά είναι ότι εκείνη η κυβέρνηση δεν είχε καμιά υποχρέωση, ενώ η τωρινή είναι δεσμευμένη και δύσκολα θα την αφήσουν να πέσει.
