Δεν αρκούσε το βιβλίο, που κυκλοφόρησε στο εξωτερικό “Adults in the Room” (Ενήλικοι στην Αίθουσα) και στην Ελλάδα “Ανίκητοι Ηττημένοι” ο κ. Βαρουφάκης, έπρεπε να μη λείπει απ’ την επικαιρότητα, λόγω της φονικής πυρκαγιάς στο Μάτι και ως επικεφαλής της κίνησής του “ΜΕΡΑ 25”, (Μέτωπο Ευρωπαϊκής Ρεαλιστικής Ανυπακοής) να πει αρθρογραφώντας: «Καλούμε την κοινωνία να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, συλλογικά και παράλληλα να στρέψουμε την πλάτη στα κροκοδείλια δάκρυα της ολιγαρχίας, είτε αυτή εκφράζεται απ’ το ελληνικό κατεστημένο είτε από τις Βρυξέλλες…»
Οικονομολόγος, καθηγητής, συγγραφέας, ψυχολόγος, πολιτικός; Τι του πάει περισσότερο; Λίγο απ’ όλα και στην ουσία τίποτα!
Γνωστό τοις πάσι, ότι ο Γιάν(ν)ης Βαρουφάκης είναι σπουδαγμένος, αλλά ένας αιθεροβάμων, που με κάθε τίμημα θέλει να βρίσκεται πάντα στην επικαιρότητα. Ο ίδιος, όμως, δεν κρύβει το συναίσθημα του φόβου, που τον διακατέχει, τον οποίο μάλιστα χρησιμοποιεί ως μηχανισμό προστασίας, μεταβιβάζοντάς τον με αμφιλεγόμενη επιδεξιότητα στους άλλους.
Στο βιβλίο προσπαθεί τη διήγηση, να την παρουσιάσει σαν ένα είδος μυστηρίου με διάθεση ηρωοποίησης του εαυτού του, περισσότερο από την πρόθεσή του να αποκαλύψει μυστικά κατά τη διάρκεια της εξάμηνης υπουργίας του στο Οικονομικών. Παρουσιάζει καταστάσεις της διαδρομής του ως υπουργός Οικονομικών διαχωρίζοντας τη θέση του, μήπως καταφέρει ν’ αποφύγει κατηγορίες απ’ τους ιστορικούς ως υπαίτιος για άστοχες τυχοδιωκτικές ή και ηθελημένες παραλείψεις, που έβλαψαν τη χώρα στη διάρκεια της πρώτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Για έξι (6) μήνες κράτησε στα χέρια του την οικονομία μιας χώρας στο σοβαρότερο σημείο της κρίσης και επιχειρεί τώρα να ενοχοποιήσει τους επώνυμους επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, στοχεύοντας ν’ αποφύγει, να γίνει εξιλαστήριο θύμα.
Χαρακτηρίζει τον πρωθυπουργό του “ευχάριστο τύπο, που δεν έχει προσόντα”, εντύπωση που ως φαίνεται αποκόμισε, όταν βρέθηκαν μαζί στο “Πετροκάραβο”, μια νησίδα στο Σαρωνικό κοντά στον Πόρο.
Αποκαλεί δε “Πολεμικό Συμβούλιο” και πρωταγωνιστές της ελληνικής τραγωδίας, το στενό κύκλο και τους ανταγωνισμούς με “μύχιους πόθους” και “ίντριγκες” γύρω και μέσα στο Μαξίμου.
Γράφει: “Καθώς πλησίαζε η ημέρα των εκλογών και εξαπλωνόταν η φήμη, ότι θα γινόμουν υπουργός Οικονομικών, σχοινοβατούσα… (!) Έλεγε στον ΑΝΤ1: «Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι διατεθειμένος, να αντιμετωπίσει την απειλή της Ε.Κ.Τ. για το κλείσιμο των Α.Τ.Μ. … που δεν προβλέπεται από ευρωπαϊκή συνθήκη, ούτε και από το καταστατικό της Ε.Κ.Τ., τότε δεν έχει λόγο να εκλεγεί…».
Έγιναν εκλογές, τις κέρδισε ο ΣΥΡΙΖΑ, ο ίδιος εξελέγη βουλευτής Β’ Αθηνών, κατόπιν επιμόνων απαιτήσεών του, έγινε υπουργός Οικονομικών και έκλεισε τα Α.Τ.Μ., αφού είχε τηλεφωνήσει στη Δανάη λέγοντας: «Αγάπη μου έκλεισα τις τράπεζες». Δεν είχε συνειδητοποιήσει τι είχε κάνει.
Διεδόθη, ότι τούτο το είχε συστήσει ο Σόιμπλε, όπως και την έκδοση παράλληλου νομίσματος.
Το δεύτερο το απέρριψε. Φαίνεται ότι είχε συνεννοηθεί με τον καλοπληρωμένο Αμερικανοκορεάτη σύμβουλό του Γκλεν Κιμ και συνταχθεί με τις αναποτελεσματικές και ασυνάρτητες ενέργειες της κυβέρνησης.
Η γελοιοποίησή του και το υποβάθμιση του κύρους του υπουργού Οικονομικών επισφραγίστηκαν με το “Ουάουου” προς τον Ντάισελμπλουμ, όταν εκείνος φεύγοντας απ’ το ΥΠΟΙΚ άπρακτος του ανέφερε: «Αυτή τη στιγμή κατέστρεψες τη χώρα σου».
Μέχρι τώρα το Μέγαρο Μαξίμου για το βιβλίο δεν έχει αντιδράσει. Τηρεί σιγή ιχθύος ή διότι οι καταγγελίες είναι τεκμηριωμένες, που δεν μπορεί ν’ αντικρούσει ή δεν ασχολείται για να υποβαθμίσει τα πράγματα.
Αν από την ανάγνωση είτε του adults είτε της αντίστοιχης ελληνικής έκδοσης αποκομίσατε τα συμπεράσματα που αναφέρατε, έ, τότε πάω πάσο! Μάλλον ο υπόλοιπος πλανήτης κατάλαβε εντελώς διαφορετικά πράγματα.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα: Ο Βαρουφάκης πίεσε τον Τσίπρα για να αναλάβει το υπουργείο Οικονομικών!
Η κριτική είναι απαραίτητο συστατικό της Δημοκρατίας. Όμως πρέπει να γίνεται σωστά, με σοβαρή επιχειρηματολογία και αντίλογο. Με αυτά που γράφετε, όπως τα γράφετε, βούτυρο στο ψωμί του.
Αξιότιμε κύριε,το πρόβλημα της χώρας δεν είναι οι απόψεις Βαρουφάκη ,αλλά το ότι έγιναν επίσημη πολιτική της κυβερνήσεως Τσίπρα με ότι αυτό συνεπάγεται για τις πληγές που προκλήθηκαν στο σώμα της δύσμοιρης πατρίδος μας.Οι συσχετισμοί δυνάμεων ήταν και είναι εκεί,όπως και το φροντιστηριακό και πειραματικό κόστος ,το οποίο θα επιβαρύνει την ζωή και της επόμενης γενιάς των Ελλήνων.Αν δει κανείς πως εξελίχθηκαν οι σχέσεις μας με την Ρωσία που θα στηρίζαμε την οικονομική και εξωτερική μας πολιτική κλπ,κλπ, θα αποφανθεί ότι χειαζόμαστε ψυχίατρο.Τώρα θέλουμε να εντάξουμε στην “ληστοσυμμορία των φονιάδων των λαών του ΝΑΤΟ”ότι κινείται για να τους προφυλάξουμε από τους Ρώσους που έγιναν ξαφνικά αντίπαλοί μας. Αν και οι γεωπολτικές εξελίξεις στην Ν.Α.Μεσόγειο,κυπριακό,ενεργειακά κλπ, συνηγορούν σε σόφρωνα και λελογισμένη εξ.πολιτική,εμείς παριστάνουμε τους μάγους αλλά Κίσινγκερ,χωρίς βέβαια την “πειθώ”των αεροπλανοφόρων και των διηπειρωτικών πυραύλων.Είναι άργε προς το συμφέρον της Ελλάδος η όποια και εκτός διπλωματικής λογικής ανοικτή αντιπαράθεση με την Ρωσία;Πολύ πιο ενδιαφέρον από τις απόψεις Βαρουφάκη θα ήταν να γνωρίζουμε τι διημείφθη στην πρώτη επισκεψη του κ.Τσίπρα στις ΗΠΑ το 2013,γιατί τα αποτελέσματα της 2ης επίσκεψης το 2017 είναι ,(για όσους θέλουν να δουν)ορατά…..με εκτίμηση