Ο θάνατος του Τζορτζ Φλόιντ έφερε στην επιφάνεια και στο Βέλγιο οργή που εκφράστηκε σε πολλές περιπτώσεις με τον βανδαλισμό αγαλμάτων του Λεοπόλδου Β’, του δεύτερου βασιλιά των Βελγίου.
«Ο βασιλιάς που προκάλεσε δυσφορία μέχρι το παλάτι» ήταν ο τίτλος άρθρου της βελγικής εφημερίδας Le Soir για την κατάσταση που επικρατεί.
Για τους Βέλγους ήταν ο «οικοδόμος βασιλιάς». Aυτό δεν ισχύει όμως για τους Βέλγους αφρικανικής καταγωγής.
«Δεν είναι ο Λεοπόλδος που έφτιαξε το Βέλγιο. Οι Κονγκολέζοι έφτιαξαν το Βέλγιο και οι υπόλοιποι που ήρθαν. Οι Ιταλοί, άνθρωποι που δούλευαν στα ανθρακωρυχεία, οι Μαροκινοί», λέει ο Βέλγος ηθοποιός Πίτσο Γουάμπα Κόνγκα που ήρθε από το Κονγκό σε ηλικία επτά ετών.
Στο τέλος του 19ου αιώνα ο βασιλιάς Λεοπόλδος κατάφερε να «κερδίσει» την ιδιοκτησία του Κονγκό στη διάσκεψη του Βερολίνου, το οποίο δεν παραχωρήθηκε στο Βέλγιο ως αποικία, αλλά στον ίδιο ως ιδιοκτησία του. Ο Λεοπόλδος κατηγορήθηκε για τον θάνατο περίπου δέκα εκατομμυρίων ανθρώπων και τον βασανισμό ή τον ακρωτηριασμό όσων δεν θεωρούσε επαρκείς για τις δουλειές που τους ήθελε και ειδικότερα στις εταιρείες για την εκμετάλλευση του καουτσούκ.
Στην άλλη πλευρά, ο πρίγκιπας Λοράν του Βελγίου, μικρότερος αδερφός του βασιλιά Φιλίππου, δήλωσε ότι δεν βλέπει «πώς ο Λεοπόλδος θα μπορούσε να έχει βλάψει τους πολίτες του Κονγκό, γιατί ποτέ δεν πήγε στον Κονγκό του οποίου ήταν ιδιοκτήτης».
Σε πολλές περιοχές του Βελγίου ήδη έχει ξεκινήσει η συλλογή υπογραφών για την απομάκρυνση των αγαλμάτων του Λεοπόλδου Β’. Υπάρχει ανησυχία για το τι θα μπορούσε να συμβεί την 30η Ιουνίου, ημέρα της ανεξαρτησίας του Κονγκό.
Για τον καθηγητή σύγχρονης ιστορίας Βενσάν ΝτυΖαντάν ωστόσο «οι πληγές του παρελθόντος δεν γιατρεύονται με την απομάκρυνση αγαλμάτων».
