Η βία κατά των γυναικών είναι βαθιά ριζωμένη στη νοοτροπία των αντρών, γενικά των ανδροκρατούμενων κοινωνιών. Με τη “νομική” διαιώνιση των αρνητικών στερεότυπων (πρόσφατος νόμος Ερντογάν στην Τουρκία, νόμος που δυστυχώς ισχύει και στην Ελλάδα!) (1), οι γυναίκες πάντα θεωρούνται “παίγνια” των ανδρών.
Όχι ισότιμα όντα, με τα ίδια δικαιώματα. Οι σεξουαλικές παρενοχλήσεις στους χώρους εργασίας των δυο φύλων θεωρούνται συνήθως… φυσιολογική αντίδραση των ανδρών στην… προκλητική εμφάνιση ή συμπεριφορά των γυναικών! Ποτέ δεν θεωρούνται ως άσκηση βίας (ψυχοσωματικής) του λεγόμενου ισχυρού φίλου απέναντι στο ασθενές. Αλλο ένα στερεότυπο που διαιωνίζεται από γενιά σε γενιά είναι αυτό του άντρα-“κυνηγού” και της γυναίκας-”θηράματος”, του “κατακτητή” και του “θύματος”. Και ο πόλεμος συνεχίζεται αμείωτα.
Στη διατήρηση των παραπάνω αντιλήψεων συντελούν όχι μόνον οι νομιμοφανείς ποσοστώσεις σε βάρος των γυναικών (ας πούμε στη Βουλή), αλλά και τα στερεότυπα που “ανανεώνονται” μέσα από την Εκπαίδευση (επαγγέλματα, δουλειές στο σπίτι, διαφορά μισθών για ίδια εργασία, προσλήψεις, ανεργία κ.λπ.). Να’ναι καλά τα ΜΜΕ με την σεξιστική παρουσία της γυναίκας σε σειρές και διαφημίσεις!
Νομίζουμε πως στόχος όλων θα πρέπει να είναι η σταδιακή αποδόμηση των κλασικών στερεοτύπων (υπεροχή ανδρός και υποταγή γυναικός, ισχυρό και ασθενές φύλο, άλλες δουλειές γυναικών και άλλες ανδρών, “συζυγικά” καθήκοντα γυναικών και “δικαίωμα” απιστίας ανδρών κ.ά.) που τείνουν στη διατήρηση της κατωτερότητος -και άρα της υποταγμένης γυναίκας στις κάθε είδους ορέξεις των ανδρών. Πότε θα γίνει η ανατροπή;
Μάλλον όταν οι γυναίκες κυβερνήσουν..
Σημείωση: -(1) Άρθρο 339, § 3 του Π.Κ. (http://www.ministryofjustice.gr)
