«Πολλή δουλειά χρειάζεται».
Πρόσφατη δήλωση βασικού υπουργού της νέας κυβέρνησης.
Ο υπουργός μας κάνει λάθος, αν το σχόλιό του για “πολλή δουλειά” αναφέρεται μόνο στο έργο που θα παράγει ο ίδιος κι οι συνάδελφοί του, μέλη και στελέχη της νέας διακυβέρνησης. Ο υπουργός μας έχει δίκιο, αν η “πολλή δουλειά” αναφέρεται και στην προσπάθεια που οφείλουμε όλοι μας να καταβάλλουμε…
Ο υπουργός μας δεν είναι ο μόνος, ούτε ο πρώτος, που έχει βάλει στόχο μεγαλόπνοο. Κι άλλοι από διαφορετικά μετερίζια -στα 40 χρόνια της μεταπολίτευσης- έχουν ισχυριστεί ότι απαιτούνται άθλοι για να “τρέξει” η χώρα μας με μία διαφορετική ταχύτητα. Αθλοι που θυμίζουν συνεχείς ομαδικούς μαραθωνίους.
Στο σημερινό σημείωμα αναφέρομαι στις προσπάθειες για ελπιδοφόρα βήματα εντός ευρώ και στην απουσία έργου και συνεισφοράς.
Προσπάθεια, αγώνας, ενδιαφέρον
Το τρίπτυχο του τίτλου συνοψίζει το έργο πολλών Χανιωτών που κατάφεραν -προ κρίσης- να αποκτήσουν μία ειδικότητα ή να μάθουν μία τέχνη και να αγωνίζονται από τα μετερίζια τους… Μαθαίνω για επαγγελματίες που εργάζονται ακατάπαυστα για να τα βγάλουν πέρα με τις παραγγελίες και τα συμβόλαιά τους.
Αλλοι, γηγενείς και μετανάστες πρώτης γενιάς έχουν εφαρμόσει την πολυ-επαγγελματικότητα κηπουροί τη μια περίοδο, καρποσυλλέκτες την επόμενη.
Στην ίδια συχνότητα διορατικοί επιχειρηματίες επένδυσαν και επενδύουν σε διαφορετικά πεδία και επιχειρήσεις. Αυτό για να μοιράζουν τον επιχειρηματικό κίνδυνο και να εκμεταλλεύονται τις νέες τάσεις και το σταθερό περιβάλλον του ευρώ.
Πολλές οικογενειακές επιχειρήσεις, σε όλους τους κλάδους, αγωνίζονται και κρατάνε την ποιότητα και την παράδοση των ιδρυτών τους.
Εργο χρήσιμο που δεν καταγράφεται στο Α.Ε.Π., παράγουν κι οι πολυάριθμοι εθελοντές της πόλης μας!
Τέλος, υπεύθυνοι τουριστικών μονάδων της περιοχής αγωνίζονται ολοχρονίς για να κρατήσουν το ποσοτικό και το ποιοτικό επίπεδο του προϊόντος, που είναι ο βασικός τροφοδότης των εισοδημάτων μας.
Απουσία, άγνοια, αδιαφορία
Στον αντίποδα έχουμε ένα τρίπτυχο στάσεων αρνητικών, με τις λέξεις που τις προσδιορίζουν να αρχίζουν με το στερητικό Α.
Ποιοι υιοθετούν αυτές τις στάσεις;
Κατ’ αρχήν, όσοι απουσιάζουν από την καταβολή φόρων και εισφορών. Αυτοί που δεν αποδίδουν τον Φ.Π.Α κι όσοι δηλώνουν ότι δεν είναι δηλωμένοι στην Εφορία, μικροί, μεγάλοι δεν έχει σημασία.
Η εμπειρία δείχνει ότι οι πολίτες αυτοί, είτε είναι απολιτικοί, είτε η ιδεολογία τους δεν τους εμποδίζει να μην πληρώνουν φόρους, όποιος και να είναι στην κυβέρνηση.
Μία δεύτερη κατηγορία είναι οι επιδειξίες που από άγνοια ή ηθελημένα ισχυρίζονται ότι παράγουν έργο, ενώ η συμμετοχή τους είναι μηδενική.
Να μην παραλείψω τους πανίσχυρους γραφειοκράτες που αδιαφορούν και δεν ανανεώνουν το δίπλωμα οδήγησης 4 μήνες μετά την αίτησή σου.
Τέλος, υπάρχει μία όχι ευκαταφρόνητη ομάδα πολιτών που ταυτίζουν το στενό οπαδικό τους συμφέρον με το κοινό μας καλό.
Βήματα μπροστά με ευρώ
Η 15ετής θητεία μου (1979-1994) στη θέση του ελεγκτή συναλλάγματος της Τράπεζας της Ελλάδος μου επιτρέπει να επισημάνω ότι τα ελπιδοφόρα βήματα μας οφείλουν να είναι εντός ευρώ.
Οι πρακτικές που εφαρμόζαμε για να προστατεύουμε τη δραχμή, τη δεκαετία του 1980, δεν είναι ανεκτές από τη σημερινή κοινωνία. Συγκεκριμένα, αυστηρότατοι (!) κανόνες για περιορισμό των εισαγωγών, αυξήσεις στα εισαγόμενα είδη εξαιτίας των υποτιμήσεων της δραχμής, απερίγραπτες δυσκολίες σε φοιτητές εξωτερικού, επαγγελματίες, ασθενείς και επιστήμονες, μηδενική δυνατότητα μεταφοράς κεφαλαίων.
Η διαρροή συναλλάγματος -σε βάρος της δραχμής- έφθανε σε δυσθεώρητα ύψη με τον κατασταλτικό έλεγχο να είναι αδύνατος.
Σ’ αυτό το χαοτικό περιβάλλον κράτος και επιχειρήσεις αδυνατούσαν να προγραμματίσουν σχέδια ανάπτυξης.
Επιπλέον, για το υποθετικό σενάριο επιστροφής σε εθνικό νόμισμα υπάρχουν σοβαρές τεχνικές δυσκολίες υλοποίησης. Κι αυτό, επειδή απαιτούνται νέες μήτρες εκτύπωσης, ειδικό χαρτί ασφαλείας και χρόνος μερικών μηνών για τη δημιουργία του και τον επαρκή εφοδιασμό χιλιάδων υποκαταστημάτων.
Συμπέρασμα
Τολμώ να προβλέψω ότι για μία ακόμη φορά, η “πολλή δουλειά” δεν θα βγει από τους αδιάφορους πολίτες που αρνούνται να επενδύσουν στην κοινή προσπάθεια κι ας είναι ομοϊδεάτες τους στην εξουσία. Αντίθετα τα βήματα μπροστά θα γίνουν από οικοδόμους, ανεξάρτητα ιδεολογικής τοποθέτησης, που βοηθάνε την κοινωνία τους να βάλει θεμέλια και να προκόψει.
Αυτά τα ελπιδοφόρα βήματα μας οφείλουν να γίνουν εντός ευρώ.
