“Βιομηχανία” προκλήσεων και οδυνηρή πραγματικότητα

I.-Η ΤΟΥΡΚΙΑ βασίζεται στη στρατιωτική της δύναμη. Είναι μια από τις ισχυρότερες του ΝΑΤΟ.

ΗΠΑ, ΕΕ, ιδιαίτερα η Γερμανία έχουν κάθε συμφέρον να… ευνοούν την Τουρκία στις επιδιώξεις της. Έστω κι αν, Ελλάδα και Κύπρος, είναι μέλη της ΕΕ. Έστω κι αν Ελλάδα και Τουρκία είναι μέλη του ΝΑΤΟ!

ΓΙ’ αυτό είμαστε επιφυλακτικοί στο αν ΟΗΕ (Σ.Α.), ΗΠΑ και ΕΕ θα πάρουν αποτελεσματικά μέτρα εις βάρος της Τουρκίας, μετά την παραβίαση των διεθνών συμφωνιών για την Αμμόχωστο (Famagusta). Μάλλον, πάλι μόνο ευχολόγια θα ακούσουμε.

ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ, δυστυχώς ό,τι προγραμματίζουν, όσες δεκαετίες και να περάσουν, το πραγματοποιούν. Μεθοδικά, οργανωμένα, διπλωματικά αποδομούν τον αντίπαλο προωθώντας τα σχέδιά τους. Το είδαμε με τους “Αττίλα Ι και ΙΙ” (1974), το βλέπουμε τώρα με την πόλη-φάντασμα (Αμμόχωστο): παρά τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών, τα μετέπειτα 550 (1984) και 789 (1992), οι Τούρκοι αποφάσισαν να “ανοίξουν πιλοτικά”(!) ένα τμήμα της Αμμοχώστου (περίπου το 3,5 της πόλης), καταστρέφοντας έτσι κάθε ελπίδα για κάποια ειρηνευτική συνολική διευθέτηση.

Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ είναι εμφανής, διότι οι Τούρκοι γνωρίζουν την αδυναμία της διεθνούς κοινότητας να επιβάλλει πρακτικές κυρώσεις σε έναν εκ συστήματος διεθνή “ταραξία”.

ΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ κυρώσεις που πράγματι θα πονούσαν πολύ την Τουρκία, τόσο από τις ΗΠΑ, όσο και από την ΕΕ, μάλλον θα είναι όχι μόνο οι πρέπουσες αλλά και ατελέσφορες.
ΤΑ ΗΝΩΜΕΝΑ Έθνη δεν διαθέτουν αποτρεπτικό μηχανισμό. Διαθέτουν “ειρηνευτικές δυνάμεις” των οποίων ο σκοπός είναι, πάντα “κατόπιν εορτής”, να τηρούν τις ληφθείσες αποφάσεις του Σ.Α.

II.-ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ παραμένουν αμείλικτοι: γύρω στις 150.000 άνθρωποι (πάνω από το ένα τέταρτο του συνολικού πληθυσμού και το ένα τρίτο των Ελληνοκυπρίων) προσφυγοποιήθηκαν το 1974. Ένα χρόνο αργότερα (1975), 60.000 περίπου Τουρκοκύπριοι, μετακινήθηκαν από τις ελεύθερες νότιες περιοχές, στις βόρειες (τουρκικές) περιοχές.

ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ, κατά την προσφιλή τους μέθοδο “αλλοίωσης” των ντόπιων πληθυσμών, μετέφεραν κατά την περίοδο 1975-1995 πλήθος Τούρκων υπηκόων στην Κύπρο.

ΤΟ 1967 οι τ/κ δεν υπερέβαιναν το 18% του συνολικού πληθυσμού της Κύπρου. Εκτιμάται ότι οι μεταφερθέντες Τούρκοι από τα βάθη της πάμπτωχης Ανατολίας ήσαν τότε περίπου 36.000. Εγκαταστάθηκαν αυθαίρετα σε σπίτια Ελληνοκυπρίων που προηγουμένως είχαν αναγκαστεί να τα εγκαταλείψουν, λόγω της εισβολής. Σήμερα η συνεχής εισροή Τούρκων εποίκων αλλοίωσε τον πληθυσμό έτσι ώστε οι έποικοι -γνήσιοι Τούρκοι- να υπερτερούν των γηγενών Τουρκοκυπρίων, οπότε καταλαβαίνει κανείς το απώτερο σχέδιο των Τούρκων.

ΜΕΤΑ 47 χρόνια από την τουρκική εισβολή το Κυπριακό τείνει να “λυθεί” σύμφωνα, δυστυχώς, με τα συμφέροντα της Τουρκίας -κατά τα άλλα “εγγυήτριας” δύναμης του απαραβίαστου του status quo στην Κύπρο! Και μόνο στην ιδέα δύο ξεχωριστών εχθρικών κρατών στο ίδιο νησί, αντιλαμβάνεται κανείς τι ζοφερό μέλλον περιμένει όλο τον Ελληνισμό.