Χαλαμονή
Αντώνης Παυλίδης
Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη
Η “Χαλαμονή” (ποντιακή λέξη που σημαίνει “χαλασμός”, “καταστροφή”) είναι μια ιστορία θαυμάτων, ανθρωπιάς, χαράς, πόνου και διεκδίκησης. Μια απόπειρα καταγραφής της ιστορίας του ποντιακού ελληνισμού μέσα από την ιστορία μιας οικογένειας. Μια νοσταλγική κατάδυση στον μυστηριακό κόσμο της Ανατολής, ένα μοναδικό ταξίδι στη μαγεία των γεύσεων, των χρωμάτων, των αρωμάτων, των τόπων, των ανθρώπων.
Ο παππούς του βασικού ήρωα ταξιδεύει στα τέλη του 19ου αιώνα στην Τραπεζούντα και στη συνέχεια στη γη των προγόνων του, το Σταυρί. Οι εμπειρίες αυτού του ταξιδιού αυτογνωσίας, σ’ έναν συναρπαστικό κόσμο χαμένο στην αχλύ του χρόνου, τον σημαδεύουν ανεξίτηλα.
Ο κεντρικός ήρωας γεννιέται σ’ ένα χωριό κοντά στη Σαμψούντα και μετά τα πρώτα ξένοιαστα χρόνια, αλλά και τις εξορίες, τη διάσωσή του μ’ έναν απίστευτο τρόπο, την έλευση στην Ελλάδα και τον γάμο του με μια Μικρασιάτισσα, επιστρέφει στον γενέθλιο τόπο, όπου βιώνει συγκινήσεις πρωτόγνωρες.
Ο εγγονός του κεντρικού ήρωα επισκέπτεται το 2000 την Κωνσταντινούπολη, για ν’ αποκτήσει τους τίτλους ιδιοκτησίας της περιουσίας που εκείνος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει στην Ανατολή. Μέσα απ’ αυτό το ταξίδι παρατηρούμε την πορεία της πολίτικης ρωμιοσύνης κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα.
Τα γεγονότα που περιγράφονται, καθώς και η συναρπαστική πορεία των προσώπων μέσα στον χρόνο είναι αληθινά.
Αουρέλια
Η πρώτη μνήμη
Λίλα Τρουλινού
Εκδότης: Περισπωμένη
Ένα οδοιπορικό στον χώρο και στον χρόνο που ξεκινά από τη Μεγάλη Ρουμανία της εποχής του Μεσοπολέμου για να καταλήξει στη Θεσσαλονίκη του σήμερα, με ήρωες δύο αδέρφια, την Αουρέλια και τον Κορνέλιου, που στροβιλίζονται μέσα στη δίνη του ανερχόμενου φασισμού και των μεγαλοϊδεατισμών της εποχής τους. Από τις γλιστερές πέτρες του Τρεστιάνα και τα βαλτοτόπια στο Δέλτα του Δούναβη ως τα λαγούμια του μετροπόντικα στα υπόγεια εργοτάξια της Θεσσαλονίκης και από τη ρουμάνικη αβάν γκαρντ κουλτούρα της δεκαετίας του ’30 ως τα θρυμματισμένα κεραμικά στο Ανάκτορο του Γαλέριου στην πλατεία Ναβαρίνου…
Το βιβλίο των κατόπτρων
E. O. Chirovici
μετάφραση: Αντώνης Καλοκύρης
Εκδόσεις Πατάκη
Πρίνστον, 1987: ο καταξιωμένος ψυχολόγος και καθηγητής Τζόζεφ Βίντερ δολοφονείται άγρια.
Νέα Υόρκη, 25 χρόνια μετά: ο λογοτεχνικός ατζέντης Πίτερ Κατς λαμβάνει ένα χειρόγραφο. Ή μήπως πρόκειται για ομολογία;
Σήμερα: τα μυστικά του Βιβλίου των Κατόπτρων έρχονται στο φως και αποκαλύπτουν γιατί οι αναμνήσεις είναι το πιο επικίνδυνο από όλα τα όπλα. Η αλήθεια του ενός είναι τα ψέματα του άλλου…
Το τελευταίο τρένο από το Μπουένος Άιρες
Ερνάν Ρονσίνο
μετάφραση: Αχιλλέας Κυριακίδης
Εκδότης: Opera
“Που λέτε, ονειρεύομαι τρένα. Τρένα που εκτροχιάζονται. Πριν πέσουν, τραμπαλίζονται. Σπάνε τις ράγες. Βγάζουν σπίθες. Και μετά έρχεται εκείνος ο ήχος πριν απ’ το οριστικό σταμάτημα, ο στριγκός. Που σε πονάει στα δόντια. Που σ’ ανατριχιάζει. Όπως η φαλτσέτα όταν περνάει απ’ τη ζώνη του λαιμού, και το κεφάλι αναριγεί, οι ώμοι αναριγούν, και δεν έχει σημασία αν είναι ο Μπίτσο Σόουσα ή ο γερο-Μπέρμαν, οι ώμοι τραντάζονται σαν τα βαγόνια ενός τρένου που εκτροχιάζεται. Μετά μένει στο σβέρκο μια κάψα. Και το γαργάλημα της βούρτσας με το ταλκ γύρω απ’ το λαιμό. Και μια αδιατάραχτη γαλήνη”.
Το εργοστάσιο της Glaxo στην επαρχία του Μπουένος Άιρες. Ο οικισμός που γίνεται χωριό και παίρνει τα’ όνομά του από την πολυεθνική. Τρεις φίλοι που ανδρώνονται μαζί του. Η ωραία γυναίκα που δεσπόζει στα όνειρά τους. Το πάθος που εκτροχιάζεται σε φόνο. Το τελευταίο τρένο που έρχεται διαρκώς απ’ το Γκαν Χιλ με την έγχρωμη εκδίκηση του Κερκ Ντάγκλας και τη σκοτεινή προδοσία μιας φιλίας.
