Το θανάσιμο πέρασμα
Lone Theils
Μετάφραση: Γρηγόρης Κονδύλης
Εκδότης: Μεταίχμιο
Όταν η δηµοσιογράφος Νόρα Σαν, ανταποκρίτρια του δανέζικου εβδοµαδιαίου περιοδικού Globalt στο Λονδίνο, αγοράζει µια βαλίτσα από ένα παλαιοπωλείο, βρίσκεται ενώπιον µιας πολύ παράξενης ανακάλυψης. Στην ξεχασµένη βαλίτσα περιέχονται διάφορες πολαρόιντ, µεταξύ των οποίων και η φωτογραφία δύο νεαρών κοριτσιών απ’ τη Δανία που εξαφανίστηκαν σε ένα φεριµπότ ταξιδεύοντας προς Αγγλία το 1985. Η επαγγελµατική περιέργειά της ξυπνά και πριν προλάβει να το συνειδητοποιήσει µπλέκεται σε µια έρευνα που περιλαµβάνει αλλεπάλληλα ταξίδια µεταξύ Κοπεγχάγης και Λονδίνου, άπειρες συνεντεύξεις µε µάρτυρες, αλλά και συναντήσεις µε πρόσωπα από το παρελθόν της. Τα βήµατά της θα την οδηγήσουν σ’ έναν σίριαλ κίλερ που εκτίει ισόβια κάθειρξη σε µια διαβόητη βρετανική φυλακή, καθώς η αναζήτηση της αλήθειας για την τύχη των δύο εξαφανισµένων κοριτσιών αποδεικνύεται πολύ πιο επικίνδυνη αποστολή απ’ ό,τι είχε φανταστεί…
Βασισμένο σε αληθινή ιστορία, το αστυνομικό μυθιστόρημα της δανέζας Lone Theils γοητεύει τόσο χάρη στο μαύρο χιούμορ και τη νοσταλγική διάθεση για τη δεκαετία του 1980 με την οποία είναι ποτισμένο όσο και στην τολμηρή και συναρπαστική ηρωίδα του.
Ερωτομανία
Φλοράνς Νουαβίλ
Mετάφραση: Λίνα Σιπητάνου
Εκδότης: Βιβλιοπωλείον της Εστίας
“Κοίτα! Ντύθηκα εσύ!”. Η Κ. μπήκε στο γραφείο όπου δούλευα και πρόφερε αυτά τα λόγια χαρωπά. Ακόμα και σήμερα ακούω τη φωνή της να τονίζει το εσύ. Θα πρέπει να είχα ανασηκώσει τα μάτια μου, αλλά άφησα τη φράση να τρυπώσει στο κεφάλι μου. Είχε κάτι περίεργο. Γιατί “εσύ” και όχι “σαν κι εσένα”; Κι αυτή η έμφαση στο “εσύ”; Τελικά ξεκόλλησα τα μάτια απ’ την οθόνη μου. Και την είδα… “ντυμένη εγώ”…
Ανάμεσά μας ζουν πολύ άρρωστοι άνθρωποι. Ψυχωτικοί που δεν τους αρκεί που είναι τρελοί, αλλά προσποιούνται ότι είναι φυσιολογικοί. Όσοι από την κοινότητα των θνητών δεν είναι θύματα, δεν αντιλαμβάνονται κανένα σύμπτωμα. Συναναστρεφόμαστε σαλεμένους χωρίς να φυλαγόμαστε. Ενδέχεται να ασκούν αρμοδιότητες. Ενδέχεται μάλιστα να μας είναι και συμπαθείς. Έως την ημέρα που τα πράγματα ξεφύγουν.
www.afp./com/fr/societe/faitdivers – Παρασκευή 23 Ιουνίου, ώρα 19:13, μια γυναίκα έπεσε από την ταράτσα του ξενοδοχείου Μολιτόρ, κοντά στο δάσος της Βουλόνης στο Παρίσι (16ο διαμέρισμα). Η έρευνα θα δείξει εάν πρόκειται για ατύχημα, αυτοκτονία ή δολοφονία.
Ο αγριόγατος πηγαίνει πάντα μόνος
Τέτη Παγκάλου
Εκδότης: Γαβριηλίδης
Τι τον είχε πιάσει μια μέρα τον Αστέριο όταν ήταν μικρός κι όλο παίδευε την ψυχομάνα του, που σκαρφίστηκε μια ιστορία για να τον φοβερίσει. Υπάρχει, του είπε, ένας αγριόγατος που τη νύχτα βγαίνει για ν’ αναζητήσει τροφή, αλλά αν δεν βρει, δεν το έχει σε τίποτα να φάει ακόμη και παιδάκια! Λουφαγμένος ο μικρός Αστέριος όλο και συλλογιόταν τον αγριόγατο. Κι όταν μεγάλωσε, όλο και το ’χε κατά νου να ψάξει και να το βρει αυτό το ζωντανό, που ίσως και να μην το φοβόταν πια, γιατί όχι και να το συμπαθούσε λιγάκι, αφού ποτέ δεν ξέχασε τι του είχε πει η ψυχομάνα: “Ο αγριόγατος πηγαίνει πάντα μόνος”. Πώς να μην ένιωθε το ορφανό ο Αστέριος ένα δέσιμο με κάποιον που πορεύεται μονάχος; Με αυτά περνούσε ο καιρός στο ταπεινό χωριό των Τρισκάλων, εκεί κάπου στις αρχές του 19ου αιώνα, τότε που οι σπίθες της Επανάστασης που έμελλε ν’ αποτινάξει τον τουρκικό ζυγό είχαν μόλις αρχίσει να φέγγουν κάτω από την πατίνα του παρόντος.
Εκεί κάτω στον ουρανό
Γεωργία Συλλαίου
Εκδότης: Πόλις
Ετσι, εκπαιδεύτηκε να θυμάται.
Ανακαλώντας τα γεγονότα, έβλεπε τον εαυτό της να βγαίνει μέσα από παραμορφωτικούς καθρέφτες. Μια λέξη, ένας ήχος, γινόταν αίφνης το κλειδί που άνοιγε μια πόρτα ερμητικά κλειστή, γινόταν η αστραπή που φώτιζε ένα αθέατο τοπίο.
Υποχρέωνε, ικέτευε τις στιγμές να υπάρξουν και πάλι.
Τώρα στέκεται μισοζαλισμένη στο μπαλκόνι με ένα τσιγάρο στο χέρι, μες στο καταχείμωνο, φορώντας μάλλινα, σκούφο και γάντια, και αναρωτιέται τι πήγε στραβά και βρίσκεται μισοζαλισμένη στο μπαλκόνι με ένα τσιγάρο στο χέρι, μες στο καταχείμωνο, φορώντας μάλλινα, σκούφο και γάντια, να αναρωτιέται τι πήγε στραβά.
