Μαύρη τούρτα
Χριστίνα Μούτσου
Εκδότης: Αρχέτυπο
Τώρα είχε κουλουριαστεί στη δική της πλευρά του κρεβατιού. Δεν μπορούσε ν’ αντισταθεί στον πειρασμό να χαϊδεύει πότε-πότε τα στρωσίδια στην αδειανή μεριά του Νικόλα, κρύα και ατσαλάκωτα στο άγγιγμά της. Μακάρι να μπορούσε να κλάψει, σκέφτηκε, αλλά τα δάκρυα δεν ανέβαιναν ως τα μάτια της. Όλη η θλίψη κρυβόταν κάπου βαθιά και σκοτεινά μέσα της, σ’ ένα μέρος που δεν μπορούσε να φτάσει.
Πρέπει να είχε λαγοκοιμηθεί, μιας και την ξύπνησε η εξώπορτα που άνοιξε κι έκλεισε. Γύρισε να κοιτάξει το ξυπνητήρι στο κομοδίνο του Νικόλα. Τέσσερις και πέντε. Έμεινε ν’ αφουγκράζεται καθώς τα βαριά βήματα σταμάτησαν στον καναπέ του καθιστικού. Περίμενε κρατώντας την αναπνοή της, αλλά δεν άκουσε τίποτε άλλο.
Τέσσερις άνθρωποι πιασμένοι στον κυκεώνα ενός οικογενειακού μυστικού, επιχειρούν χρόνια μετά να
βρουν τον εαυτό τους. Από τη Θεσσαλονίκη ως το Λονδίνο και από την Αθήνα ως το Παρίσι, οι διαδρομές τους χτίζουν μια ιστορία με πολλά επίπεδα, αξεδιάλυτα σαν τις πολλαπλές στρώσεις μιας πλούσιας τούρτας.
Υπόγειος σιδηρόδρομος
Colson Whitehead
Μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας
Εκδότης: Ψυχογιός
Η Κόρα είναι σκλάβα σε μια βαμβακοφυτεία στην Τζόρτζια. Η ζωή είναι εφιαλτική για όλους τους σκλάβους αλλά ιδιαίτερα για την Κόρα, γιατί είναι μια περιθωριακή για τους άλλους Αφρικανούς. Ακόμη μεγαλύτερος πόνος την περιμένει καθώς ενηλικιώνεται και γίνεται γυναίκα. Όταν ο Σίζαρ καταφτάνει από τη Βιρτζίνια και της μιλάει για τον Υπόγειο Σιδηρόδρομο, οι δυο τους αποφασίζουν να αψηφήσουν τον τεράστιο κίνδυνο και να δραπετεύσουν. Τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως σχεδίαζαν και, παρόλο που καταφέρνουν να βρουν μια στάση και να κατευθυνθούν προς τα βόρεια της χώρας, καταδιώκονται.
Στην ιδιοφυή σύλληψη του Γουάιτχεντ, ο “Υπόγειος σιδηρόδρομος” δεν είναι απλώς μια αλληγορία – μηχανικοί και οδηγοί έχουν στήσει υπογείως ένα μυστικό δίκτυο από ράγες και σήραγγες. Η πρώτη στάση της Κόρας και του Σίζαρ είναι η Νότια Καρολίνα, σε μια πόλη που αρχικά φαντάζει παράδεισος αλλά κρύβει κάτι σατανικό για τους μαύρους κατοίκους. Το χειρότερο είναι ότι ο Ριτζγουέι, ο αμείλικτος κυνηγός σκλάβων, είναι στα ίχνη τους. Αναγκασμένη να το σκάσει ξανά, η Κόρα ρίχνεται σ’ ένα απίστευτο ταξίδι, αναζητώντας την πραγματική ελευθερία.
Ελαφρά ελληνικά τραγούδια
Αλέξης Πανσέληνος
Εκδότης: Μεταίχμιο
Αθήνα 1950-1953. Σε μια πλατιά τοιχογραφία ο συγγραφέας ανακαλεί τις εικόνες μιας εποχής που για εκείνον όρισαν για πάντα το πρόσωπο της πόλης του. Μια αναπαράσταση των πρώτων χρόνων μετά από μια αιματηρή δεκαετία με κατοχή και εμφύλιο, χωρίς καταφυγή σε αρχειακό υλικό, παρά μόνο με τη δύναμη της μυθιστορηματικής επινόησης που προσπαθεί να συναγωνιστεί σε αμεσότητα τα ντοκουμέντα, οπτικά και ηχητικά, της εποχής. Έρωτες, ίντριγκες, συνωμοσίες, φτώχεια και δυστυχία, μια εποχή δύσκολης ανάρρωσης ενός κόσμου που μάτωσε και πείνασε. Οι ιστορίες του μυθιστορήματος μπλέκουν μεταξύ τους, στη διάρκεια της πρώτης τριετίας μιας ειρηνικής σειράς ετών, σημαδεμένων για πάντα από τα τραύματα του πρόσφατου παρελθόντος.
Ημερήσια διάταξη
Εric Vuillard
Μετάφραση: Μανώλης Πιμπλής
Εκδότης: Πόλις
Η ιστορία των παρασκηνίων της εγκαθίδρυσης του ναζιστικού καθεστώτος, ένα σύμφυρμα από πραξικοπηματικές ενέργειες και ωραία λόγια, μια σειρά από οργίλες τηλεφωνικές κλήσεις και χονδροειδείς απειλές, φανερώνει μια εντελώς διαφορετική πλευρά, πολύ λιγότερο ένδοξη. Η σκωπτική παρουσίαση αυτής της πραγματικότητας είναι αριστουργηματική. Η ορμητική αφήγηση συγκλονίζει. Η γραφή του Eric Vuillard αποκαθιστά στην αλληλουχία των γεγονότων το πραγματικό (ευτελές και αξιοθρήνητο) συναισθηματικό της φορτίο, το εύθραυστο της στιγμής. Ο συγγραφέας θέλει να μας θυμίσει ότι τις περισσότερες φορές αυτό που καθιστά κάποιον αήττητο δεν είναι οι περιστάσεις, αλλά η δική μας συναίνεση και οι συμβιβασμοί των ισχυρών. Γιατί η καταστροφή δεν είναι πάντοτε μοιραία…
