Οταν βγαίνει η αράχνη
Φρεντ Βαργκάς
Μετάφραση: Γιάννης Στρίγκος
Εκδόσεις: Πατάκη
Παράξενα θανατηφόρα κρούσµατα από τσίµπηµα αράχνης µε θύµατα ηλικιωµένους παρατηρούνται σε µια επαρχιακή πόλη της νότιας Γαλλίας. Ο φλεγµατικός επιθεωρητής Ανταµσµπέργκ στρέφει το ενδιαφέρον προς αυτά τα ασυνήθιστα περιστατικά. Για άλλη µία φορά, η διαίσθησή του δεν τον ξεγελά: κάτι άλλο κρύβεται πίσω από τους θανάτους αυτούς, δεδοµένου ότι δεν είναι θανατηφόρο το δηλητήριο της συγκεκριµένης αράχνης που θεωρείται πως τους προκάλεσε.
Με ελάχιστους συµµάχους από την οµάδα του στο πλευρό του, ο επιθεωρητής ξεκινά µια παράτυπη έρευνα η οποία, στην πορεία, φέρνει στο φως νέα στοιχεία πλέκοντας έναν τροµακτικό ιστό γύρω από την υπόθεση. Τα θύµατα της αράχνης, ηλικιωµένοι άντρες που όλοι τους υπήρξαν κάποτε τρόφιµοι στο ίδιο ορφανοτροφείο της περιοχής, πολλαπλασιάζονται κι ο Ανταµσµπέργκ, θα βυθιστεί σε “µια υπόθεση που φτάνει ως τα βάθη του παρελθόντος αλλά και του µυαλού”…
Του επαγγέλματός της
Στέλλα Τενεκεντζή
Εκδόσεις: Απόπειρα
Σωστό ή λάθος, δεν ξέρω πώς αλλιώς να το πω αλλά όσο οι εαυτοί δέχονται ο ένας την αδυναμία του άλλου, ο χρόνος γίνεται περιττός, για πάντα καλοκαιρινός ο τόπος, άμμος στα δάχτυλα των ποδιών, στον θώρακα, πάνω στο στήθος μου αλατόνερο, στα χέρια κατακόκκινο καρπούζι. Τη μια τα καταφέρνω, δροσίζει, γλυκαίνει το στόμα μου, την άλλη -μα τι αδέξια, τι παρορμητική- γλιστρά πάνω στις γάμπες μου, κολλάω ολόκληρη, αμάν, θα αναμετρηθώ ξανά με τις επίμονες μύγες.
Είναι νεαρή δημοσιογράφος και μόλις ολοκλήρωσε το ένθετο της εφημερίδας της για τον Μάη του ’68. Η κόπωση, οι πολλαπλές συνεντεύξεις με τα στιγμιότυπα του τότε και του τώρα, η συγκίνηση, τα ερωτήματα και το πηγαινέλα στην Ιστορία, την αποσυντονίζουν.
Αφήνει την αυτονόητη πραγματικότητα και, με μοναδικό εργαλείο τις λέξεις, αποτυπώνει την κινούμενη άμμο κάτω από τα πόδια των ανθρώπων, τις τυχαίες ή οργανωμένες για τη συνείδησή τους διαδρομές. Σε μια πόλη που θα μπορούσε να είναι η οποιαδήποτε πόλη αφού η ματιά της συγγραφέα εστιάζεται στα εσωτερικά τοπία των ηρώων.
Ιστορίες ανάμεσα
Δημήτρης Οικονομίδης
Εκδόσεις: Τόπος
Ένα κλειδί περνά από χέρι σε χέρι. Καταλήγει σ’ έναν οδοιπόρο προσκυνητή. Ώσπου μια γυναίκα ξεκλειδώνει την καρδιά της. Και τη δική του. Ο εφιάλτης του Αδόλφου Χίτλερ την τελευταία του νύχτα στοιχειώνει τις ζωές ανθρώπων που επιμένουν στην αλήθεια. Πενήντα έξι σελίδες ενός χειρόγραφου περνούν από αφηρημάδα ενός συγγραφέα στα χέρια του μικρού αγοριού του. Ένας καθρέφτης εξαπατά και το μυαλό περνά στην άλλη όχθη.
Τέσσερα αφηγήματα, ξεκινώντας από διαφορετική αφετηρία, διηγούνται ισάριθμες ιστορίες ανάμεσα: στο κακό και το καλό, το φανταστικό και το πραγματικό, την τρέλα και την “κανονικότητα”, το αθώο παιχνίδι και την καταστροφή.
Crash
J. G. Ballard
Μετάφραση: Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης, Σώτη Τριανταφύλλου
Εκδόσεις: Κέδρος
Ο αφηγητής της ιστορίας, ένας μυστήριος τύπος με το όνομα Μπάλαρντ, εμπλέκεται σε ένα τρομερό αυτοκινητιστικό δυστύχημα: το αυτοκίνητό του συγκρούεται με ένα άλλο και ο Μπάλαρντ βλέπει τον οδηγό του οχήματος να ξεψυχάει μπροστά στα μάτια του. Αντί όμως αυτή η φοβερή εμπειρία να τον σοκάρει και να τον απελπίσει, τον βυθίζει σταδιακά σ’ έναν καινούργιο, ζοφερό, αλλά ιδιαίτερα θελκτικό κόσμο, τον κόσμο των αυτοκινητιστικών ατυχημάτων. Συνοδοιπόρος του ο Ρόμπερτ Βον, επιστήμονας και πρώην τηλεοπτικός αστέρας, ένας άγγελος εξολοθρευτής των αυτοκινητόδρομων. Ο Βον έχει συγκεντρώσει γύρω του ένα πλήθος θυμάτων από τα διάφορα “πειράματά” του, ανθρώπους διαλυμένους από τις θηριωδίες στις οποίες επιδίδεται οδηγώντας ξέφρενα το αυτοκίνητό του, όμως η φιλοδοξία του δεν σταματάει εκεί. Το μεγάλο του όνειρο είναι να συμμετάσχει σ’ ένα μεγαλειώδες τρακάρισμα, που θα υπερβαίνει όλα τ’ άλλα, σε μια παράσταση χωρίς προηγούμενο…
Το “Crash”, που σύμφωνα με τον ίδιο τον Τζ. Γκ. Μπάλαρντ αποτελεί “μια εργαλειοθήκη απόγνωσης για χρήση σε ακραία κρίση”, θεωρείται ένα από τα κορυφαία του μυθιστορήματα. Μεταφέρθηκε με μεγάλη επιτυχία στον κινηματογράφο από τον Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ.
