Οι κόρες της Μεσσήνης
Maggie Rainey – Smith
μετάφραση: Μαρία Καλλίθρακα – Μοσχοχωρίτου
Εκδότης: Κέδρος
Η Άρτεμη έχει το όνομα της αρχαίας θεάς, αλλά δυσκολεύεται να συμπεριφερθεί αντάξια. Συνήθως αποφεύγει να αντιμετωπίσει ό,τι τη δυσκολεύει, και το σκάει. Αυτή τη φορά φεύγει μακριά από τον παντρεμένο άντρα με τον οποίο έχει σχέση κι από τους Έλληνες της Νέας Ζηλανδίας, που έχουν άποψη για όλα, και τρέχει στην αγκαλιά της οικογένειάς της στην Πελοπόννησο, που επισκέπτεται για πρώτη φορά. Παίρνει μαζί της τις στάχτες της μητέρας της και ένα iPod με ηχογραφήσεις. Ακούγοντάς τες μαθαίνει σταδιακά τι συνέβη στη γιαγιά της κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου.
Η συγγραφέας ξετυλίγει την ιστορία των γυναικών μιας οικογένειας. Εκείνων που παρέμειναν στη διχασμένη Ελλάδα, της μητέρας της Άρτεμης, που – μαζί με πολλές άλλες νέες γυναίκες – έφτασε στις αρχές του 1960 στην άλλη άκρη του κόσμου για να ξεφύγει απ’ όσα είχε δει, και της Άρτεμης, που έρχεται στην Ελλάδα χωρίς να ξέρει τι ακριβώς ψάχνει.
Το νησί Καμίνο
John Grisham
μετάφραση: Γιώργος Μπαρουξής
Εκδότης: Ελληνικά Γράμματα
Μια ομάδα σεσημασμένων κακοποιών πραγματοποιεί μια εξαιρετικά τολμηρή ληστεία στο θησαυροφυλάκιο της Βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου Πρίνστον. Το Πρίνστον έχει ασφαλίσει τον θησαυρό για είκοσι πέντε εκατομμύρια δολάρια, ωστόσο η αξία του είναι ανυπολόγιστη. Ο Μπρους Κέιμπλ είναι ο χαρισματικός ιδιοκτήτης του πιο πολυσύχναστου βιβλιοπωλείου στο κοσμοπολίτικο παραλιακό θέρετρο Σάντα Ρόζα, στο παραμυθένιο νησί Καμίνο της Φλόριντα. Το “Βιβλιοπωλείο Μπέι” τα πάει πολύ καλά χάρη στην επιχειρηματική δεινότητα του ιδιοκτήτη του. Πολύ λίγοι όμως γνωρίζουν ότι ο Κέιμπλ είναι ανακατεμένος με την εμπορία κλεμμένων βιβλίων και ανεκτίμητων χειρογράφων στη μαύρη αγορά.
Η Μέρσερ Μαν, μια φιλόδοξη συγγραφέας, έχει μόλις χάσει τη δουλειά της στο πανεπιστήμιο όταν την προσεγγίζει μια μυστηριώδης και εκλεπτυσμένη γυναίκα, η οποία εργάζεται για μια ακόμα πιο μυστηριώδη επιχείρηση. Η γενναιόδωρη οικονομική προσφορά της θα πείσει τη Μέρσερ να διεισδύσει στον κύκλο των λογοτεχνικών φίλων του Κέιμπλ και να προσπαθήσει να μάθει τα μυστικά του. Παρά τους αρχικούς ενδοιασμούς της, η Μέρσερ αποδεικνύεται πολύ καλή στον ρόλο της.
Η Μαντόνα με το γούνινο παλτό
Σαμπαχαττίν Αλί
μετάφραση: Ε. Ι. Σακαλή
Εκδότης: Ροές
H Μαρία Πούντερ, Γερμανοεβραία από την Τσεχία, και ο Ραΐφ, Τούρκος μουσουλμάνος, συναντιούνται στο Βερολίνο του Μεσοπολέμου και ζουν έναν μοναδικό έρωτα με απρόσμενη κατάληξη.
Η “Μαντόνα με το γούνινο παλτό” είναι το σημαντικότερο έργο του Σαμπαχαττίν Αλί, Τούρκου συγγραφέα που, πριν από τον τραγικό και μυστηριώδη θάνατό του, κυνηγήθηκε και φυλακίστηκε για τις πολιτικές του ιδέες. Το μυθιστόρημα πρωτοδημοσιεύθηκε στα τουρκικά στις αρχές της δεκαετίας του 1940, χωρίς να σημειώσει ιδιαίτερη επιτυχία. Εβδομήντα χρόνια αργότερα, το βιβλίο εξελίσσεται σε best seller στην Τουρκία, γίνεται παγκοσμίως γνωστό χάρη στη μετάφρασή του στα αγγλικά και σε πάμπολλες άλλες γλώσσες, και προκαλεί κύμα ενθουσιωδών δημοσιευμάτων διεθνώς.
Ίσως…
Βαγγέλης Λαδόπουλος
Εκδότης: Πηγή
Στη ζωή τίποτε δεν είναι δεδομένο, τίποτε δε διαρκεί για πάντα. Από την ώρα που ανοίγουμε τα μάτια μας, η κοινωνία με τους μηχανισμούς που διαθέτει μας προετοιμάζει να κατανοήσουμε το εφήμερο της ύπαρξής μας. Το φθαρτό, που τόσο εύκολα ξεχνάμε στο διάβα μας. Στην προσπάθεια να βρούμε την ευτυχία, μπερδεύουμε στόχους και σκοπούς. Αναζητούμε το ιδανικό και προσπερνάμε το απλό, το ταπεινό, που δίνει νόημα και ουσία στη ζωή. Ψάχνουμε στο αύριο την ευτυχία, κυνηγάμε το όνειρο που θα έρθει και προσπερνάμε τη στιγμή, αδιαφορούμε για το τώρα, για το μεγαλείο που ζούμε. Δίνουμε βαρύτητα στο θεαθήναι και ευτελίζουμε το ουσιαστικό. Μένουμε στην εικόνα. Συχνά την κάνουμε βασικό αγαθό της ζωής και αδιαφορούμε για το εσωτερικό μας. Η λύτρωση της ψυχής μας, δεδομένο σκηνικό θεατρικής παράστασης. Ξέρουμε το περιορισμένο του χρόνου μας σ’ αυτήν τη συμφωνία. Αλλά η αλαζονεία μας δε μας επιτρέπει να σκεφτούμε με καθάριο μυαλό και κυρίως με καθαρή ψυχή. Αναζητούμε το χρήμα, τη δόξα, την καταξίωση και προσπερνάμε αδιάφορα κάθε ταπεινό που βρίσκουμε μπροστά μας. Παλεύουμε να κατακτήσουμε την ύλη και αδιαφορούμε για την ενέργεια που έχουμε μέσα μας και που στην ουσία αυτή μας δίνει την πνοή μας.
