Το φωτάκι
Αντόνιο Μορέσκο
Mετάφραση: Μαρία Φραγκούλη
Εκδόσεις: Καστανιώτη
Μακριά από τα πάντα, σ’ έναν εγκαταλελειμμένο ορεινό οικισμό, ένας άνδρας ζει στη μοναξιά. Ένα μυστήριο όμως ταράζει την απομόνωσή του: Κάθε νύχτα, την ίδια ώρα, το πυκνό σκοτάδι διακόπτεται από ένα φωτάκι που εμφανίζεται πάνω στο βουνό, ακριβώς απέναντι από το πέτρινο σπίτι του. Τι να είναι; Ο κάτοικος ενός άλλου ακατοίκητου χωριού; Μια ξεχασμένη λάμπα δρόμου που ανάβει από κάποια ηλεκτρική ώθηση; Κάποιος εξωγήινος μήπως; Μια μέρα ο άνδρας φτάνει στο σημείο απ’ όπου προέρχεται το φως. Εκεί βρίσκει να τον περιμένει ένα παιδί που ζει κι αυτό μόνο του σ’ ένα κατάλυμα μες στο δάσος και μοιάζει να έρχεται από μιαν άλλη εποχή – ή ίσως από έναν άλλο κόσμο. Καινούργια ερωτήματα κατακλύζουν το μυαλό του άνδρα: Ποιο είναι στ’ αλήθεια αυτό το παιδί; Και ποια σχέση τούς ενώνει; Θα το ανακαλύψουμε σταδιακά, πλησιάζοντας όλο και περισσότερο στον μυστικό πυρήνα αυτής της αλλόκοτης και τρομερής ιστορίας, μέχρι το απρόσμενο τέλος της. “Το Φωτάκι” του Αντόνιο Μορέσκο είναι ένα βιβλίο αινιγματικό, έντονο και βαθύ, που προκαλεί ταραχή, προορισμένο να σημαδεύσει την ψυχή των αναγνωστών.
Ερωτες στη Μεταπολίτευση
1974-1990
Διονύσης Χαριτόπουλος
Εκδόσεις: Τόπος
Η ξαφνική ελευθερία τα ανακάτεψε όλα.
Ο γενικευμένος πυρετός απαιτήσεων και προσδοκιών χωρίς όρια. Η φούρια, η τρέλα, τα πάθη, τα λάθη. Η πολιτική και ερωτική υπερκατανάλωση των πρώτων χρόνων. Όπως περιγράφεται στο βιβλίο:
«Η Μεταπολίτευση είναι γένους θηλυκού. Είχε ομορφιά, αισιοδοξία, γονιμότητα, ελπίδα. Και η πιο μεγάλη από τις μεγάλες αλλαγές που έφερε ήταν ασφαλώς η γυναικεία χειραφέτηση. Τα κορίτσια βγήκαν από τη σκιά που τις περιόριζαν εκ γενετής και διεκδίκησαν το αυτεξούσιο της ζωής τους. Προέλασαν γενναία στον αντρικό κόσμο κάμπτοντας κάθε αντίσταση».
Πάνω στα ποτάμια που κυλούν
António Lobo Antunes
Μετάφραση: Μαρία Παπαδήμα
Εκδόσεις: Πόλις
Η μνήμη, όπως η ζωή, είναι ένα ποτάμι που κυλάει. Ένας άντρας βρίσκεται σε νοσοκομείο της Λισαβόνας: στα σπλάχνα του, ένας αχινός δεν σταματάει να μεγαλώνει σιωπηλά, ο γιατρός τον ονομάζει καρκίνο. Στο νοσοκομείο, ζαλισμένος καθώς είναι απ’ τον πόνο και τα φάρμακα, ξαναζεί τα παιδικά του χρόνια: τον πατέρα του να παίζει τένις, τη μητέρα του να του κάνει χωρίστρα στα μαλλιά, τα βουνά, τη μυρωδιά της μαρμελάδας στο κελάρι, τις γλάστρες με τα λουλούδια στα σκαλοπάτια, τους έρωτες που δεν βρήκαν ανταπόκριση… Ένα ποτάμι από αναμνήσεις που αναδύονται με την εμφάνιση της αρρώστιας, αλλά η εγγύτητα του θανάτου κάνει το κάλεσμα της ζωής να ακουστεί με μεγαλύτερη δύναμη.
Τα λύτρα
Πάνος Αμυράς
Εκδόσεις: Διόπτρα
Σεπτέμβριος 1943.
Οι πρώτες φλόγες του Εμφυλίου τυλίγουν τη χώρα. Υπό μυστηριώδεις συνθήκες εξαφανίζονται η εξάχρονη κόρη Γερμανού ανώτατου διπλωμάτη και ο πεντάχρονος γιος της Ελληνίδας υπηρέτριάς του. Η Αθήνα συνταράσσεται από τη διπλή απαγωγή.
Ο υπαστυνόμος Νίκος Αγραφιώτης, που έχει επιστρέψει στην Ελλάδα με νέα ταυτότητα και διαλυμένη ζωή, αναλαμβάνει μια αποστολή που θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό την πορεία των επιχειρήσεων των Συμμάχων στη Μεσόγειο. Τα σχέδιά του, όμως, θα ανατραπούν με δραματικό τρόπο, καθώς θα υποχρεωθεί να διεισδύσει στα άδυτα της Ειδικής Ασφάλειας για να εξαρθρώσει κυκλώματα προδοτών και να εξιχνιάσει την υπόθεση απαγωγής των παιδιών.
Με τη βοήθεια μιας γυναίκας, ο Αγραφιώτης θα συνδεθεί με μυστικές πατριωτικές οργανώσεις της Αθήνας, θα περιπλανηθεί στα βουνά του Εμφυλίου και θα προσπαθήσει να μείνει αλώβητος μέσα στη “φωλιά του κακού” για να σώσει ανθρώπινες ζωές χωρίς να χάσει την ψυχή του.
Μια διαρκής μάχη μεταξύ ευσυνειδησίας και προδοσίας, πατριωτισμού και ήθους, μα πάνω από όλα του ανθρωπισμού απέναντι στη θηριωδία.
