Η συμφιλίωση
Δημήτρης Χατζηκωνσταντίνου
Εκδόσεις: Μεταίχμιο
Στην εποχή της οικονομικής κρίσης, ο γιατρός Ορέστης Ιωάννου αναζητά δουλειά σε νοσοκομείο του Μονάχου. Η παρουσία του εκεί θα γίνει η αφορμή να “συναντήσει” την ιστορία του παππού του, φοιτητή Ιατρικής στην ίδια πόλη, στα χρόνια της ναζιστικής παντοδυναμίας.
Η σχέση αυτή παρέμενε μυστική για πάνω από εβδομήντα χρόνια, ζητώντας επίμονα να βγει στο φως. Στο Μόναχο θα γνωρίσει τον δικηγόρο Γιάννη Παπαδάκη, μετανάστη δεύτερης γενιάς, ο οποίος θα του εκμυστηρευτεί τη συγκλονιστική ιστορία του πατέρα του με τον Γερμανό φίλο του. Οι δύο ιστορίες τέμνονται, με τη συμφιλίωση να αναδεικνύεται κυρίαρχο στοιχείο στις σχέσεις των ανθρώπων.
Ο καιρός του χρόνου
Xρίστος Ζαφείρης
Εκδόσεις: Επίκεντρο
Τα πιο πολλά κείμενα του βιβλίου γράφτηκαν στη διάρκεια της δίχρονης καραντίνας ως αντικαταθλιπτική ενασχόληση του νου και των χεριών κατά της μάστιγας του κορονοϊού. Τα έγραφα και τα έστελνα με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο σε φίλους ως χαιρετίσματα και σήματα ζωής. Έτσι βγήκαν από τα πακτωμένα πηγάδια της ψυχής μνήμες, εμπειρίες και βιώματα από τα παιδικά χρόνια στο χωριό, το σχολείο, τον στρατό, το πανεπιστήμιο, τη δικτατορία, τη δημοσιογραφία, τη συγγραφή, τις περιπέτειες της ζωής. Το σώμα τους δεν συνιστά αυτοβιογραφία, αλλά σκόρπια σπαράγματα και σπαραγμούς της ξοδεμένης ζωής. Θεωρώ πως τα κείμενα αυτά δεν περιορίζονται μόνο σε προσωπικές και αδιάφορες για τον πολύ κόσμο βιογραφικές αναφορές, αλλά καταγράφουν μέσα από το προσωπικό βλέμμα και βίωμα τον κοινωνικό και πολιτικό περίγυρο της εποχής που διατρέχει το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα.
Ο τίτλος του βιβλίου έχει την αφετηρία του σε επιγραφή αλληγορικής τοιχογραφίας του 18ου αιώνα, γεμάτης πικρή ειρωνεία για τη μοίρα του ανθρώπου, σε εκκλησία της Τσαριτσάνης Ελασσόνας, όπου εικονίζεται ο τροχός της ανθρώπινης ζωής. Σπαράγματα με γεγονότα, μνήμες και βιώματα από τον δικό μου χρονοτροχό της ζωής περιλαμβάνουν τα 18 αφηγήματα της συλλογής Ο καιρός του χρόνου που κρατάτε στα χέρια σας.
Το λευκό δωμάτιο
Αλέξης Σταμάτης
Εκδόσεις: Καστανιώτης
Οι χαρακτήρες των βιβλίων και των θεατρικών έργων συλλαμβάνονται από τους δημιουργούς τους για να ζήσουν στις σελίδες και στη σκηνή. Οι σημαντικότεροι από αυτούς ζουν για πάντα στην ψυχή των αναγνωστών και των θεατών τους. Τι γίνεται όμως μετά με τα ανύπαρκτα αυτά πλάσματα, η ζωή των οποίων δεν υπάρχει παρά μόνο στο μυαλό του συγγραφέα-νονού τους; Πού πάνε όταν αυτός που τους επινόησε τους παραδίδει στο κοινό; Στο Λευκό δωμάτιο οι χαρακτήρες και οι ρόλοι μεταφέρονται σ’ ένα καταφύγιο-κάστρο, στην αχανή πανσιόν της αινιγματικής κυρίας Φλόρας. Εκεί η Έντα Γκάμπλερ θα συνομιλήσει με άλλα θρυλικά πρόσωπα, που θα συγκρουστούν και θα ομονοήσουν για τις δυνάμεις και τις αδυναμίες της ύπαρξης, τις αναταράξεις και τις ανατροπές της ζωής. Ένα λογοτεχνικό θρίλερ όπου η αγωνία εξαρτάται από την ανάγκη της κεντρικής ηρωίδας ν’ αποκτήσει έναν πραγματικό εαυτό, να ζήσει, να ερωτευτεί, να υπάρξει ως οντότητα. Σ’ έναν κόσμο όπου κυριαρχεί το επινοημένο, πόσο δύσκολο είναι ν’ αποδράσει το αληθινό;
