ΜΟΝΑ, ΜΟΝΑ, ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ;
ΕΛΕΝΗ ΔΑΦΝΙΔΗ
Εκδόσεις «Ψυχογιός»
Αυτή είναι αναμφίβολα μια πολύ κακή χρονιά για τη Σμαράγδα. Η οικονομική κρίση τής παίρνει τη δουλειά, η τράπεζα τής παίρνει το σπίτι και ό,τι έχει μέσα, καθώς και το αυτοκίνητο, και η εικοσάχρονη Μις Τουρισμός τής παίρνει τον αγαπημένο. Κάτι ακριβές τσάντες, παλτά και παπούτσια τής απομένουν μόνο, αλλά αναγκάζεται να τα πουλήσει κι αυτά για να ζήσει.
Μόνο ο θείος της φαίνεται πως έχει κάτι να της δώσει, κι αυτό δεν είναι άλλο από ένα παλιό αρχοντικό σ’ ένα απομακρυσμένο χωριό. Το κληρονομεί υπό την προϋπόθεση ότι δε θα το πουλήσει αν δεν κατοικήσει εκεί για έναν ολόκληρο χρόνο. Εκείνη, αφού δεν έχει άλλη επιλογή, μαζεύει τα υπάρχοντά της κι εγκαταλείπει την πόλη για να ζήσει μόνη στην Κερασιά.
Βέβαια, δε φαντάζεται ότι, όχι μόνο δεν είναι μόνη της στο αρχοντικό, αλλά και ότι δεν είναι καν η πρωταγωνίστρια αυτού του βιβλίου…
Η ΕΛΕΝΗ ΔΑΦΝΙΔΗ γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1978. Το 1996 αποφοίτησε από το κλασικό τμήμα του Παγκύπριου Γυμνασίου και ακολούθησε νομικές σπουδές στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Παράλληλα ασχολήθηκε με τη στιχουργική και την ποίηση. Σήμερα εργάζεται ως δικηγόρος.
«Άγγελοι του Χάους»
του Εμμανουήλ Σακελλάρη
Εκδόσεις «MYSTIS»
Μέσα στην λαίλαπα της οικονομικής και ηθικής κρίσης του σύγχρονου κόσμου οι ήρωες προσπαθούν να αναχαιτίσουν την κατάρρευση που απειλεί τον άνθρωπο. Χρησιμοποιούν το διαδίκτυο και τις απεριόριστες δυνατότητές του για να εξαρθρώσουν μια επικίνδυνη συμμορία με παγκόσμιες διαστάσεις, η οποία κερδίζει δυσθεώρητα ποσά από την εμπορία του σεξ στον κυβερνοχώρο. Αγωνίζονται με πάθος για να πολεμήσουν τους επικεφαλής αυτών των «σκοτεινών κέντρων» και πολλές φορές υπερβαίνουν και τους ίδιους τους εαυτούς τους. Θυσιάζουν ολόκληρη την ζωή τους για να μπορέσουν να αποκαλύψουν στην ανθρωπότητα ποιοι είναι αυτοί που οδηγούν τα πράγματα στο υπαρξιακό βάραθρο. Στόχος τους είναι να αποκτήσει ξανά η χώρα τους την πρωτεύουσα θέση στο παγκόσμιο πολιτισμικό στερέωμα. Βασικό τους μήνυμα είναι το αίτημα για ανθρωπιά μέσα σε μια κοινωνία που προάγει μόνον την αξία του χρήματος. Θα καταφέρουν τελικά να υλοποιήσουν τους σκοπούς τους;
…Όσα δεν μπόρεσα να πω!
του Νεκτάριου Ανυφαντάκη
Εκδόσεις «MYSTIS»
Οι δύσκολες εποχές που ζούμε,εγιναν η αιτία να ξεχωρίσουν οι αξίες και τα αληθινά αισθήματα,να ξεχωρίσει το καλό απο το κακό,την αγάπη απο το μίσος και σε ενα σωρό ακόμα τέτοιου είδους “αντιθέσεις” που πάντα θα βρίσκονται στην κορυφή και θα κάνουν τη διαφορά στις αξίες του ανθρώπου.Επειρεασμένος απο όλα αυτα βρήκα τη δική μου αφορμή πάνω στην έννοια της λέξης “Άνθρωπος” να γράψω αυτό το βιβλίο δίνοντας σημασία στην αγάπη,στον έρωτα,στην ανθρωπιά,στον πόνο,στη χαρά,στην ίδια τη ζωή…
Ωριμάζοντας γινόμαστε όλο και νεότεροι
Έρμαν Έσσε
«Όταν κάποιος έχει πια γεράσει κι έχει εκπληρώσει την αποστολή του, τότε δικαιούται να συμφιλιωθεί γαλήνια με το θάνατο. Δεν έχει ανάγκη τους ανθρώπους. Tους ξέρει, αρκετούς είδε. Aυτό που χρειάζεται είναι η γαλήνη…» Στα λόγια του Kινέζου Mενγκ Xσία κρύβεται μια βαθιά ειρωνεία. Kι ο Έσσε, που τα χρησιμοποιεί, αφουγκράζεται τους αιώνιους νόμους της φύσης, της γέννησης και του θανάτου, της φθοράς και της αναγέννησης. Στο κείμενο αυτό ο μεγάλος στοχαστής και συγγραφέας συμφιλιώνεται με τα γηρατειά κι ανακαλύπτει ότι «η αλήθεια είναι ένα τυπικά νεανικό ιδεώδες», ενώ αντίθετα η αγάπη είναι ιδεώδες του ώριμου ανθρώπου, αυτού που προσπαθεί «να είναι έτοιμος και πάλι για τη διάλυση και το θάνατο…».
Ο Έρμαν Έσσε γεννήθηκε στο Calw της Γερμανίας στα 1877. Βιβλιοπώλης στην αρχή, έγινε γρήγορα γνωστός με τα ποιήματα και τα μυθιστορήματά του. Στα 1904 δημοσιεύει το πρώτο του μυθιστόρημα, Πήτερ Κάμεντσιντ, και αποκεί και πέρα κερδίζει το ψωμί του απ’ τα γραφτά του. Στη Ροσάλντε (1914) εξετάζει τα προβλήματα του καλλιτέχνη, ο Κνουλπ (1915) είναι μια προσφορά στην αλητεία, ο Ντέμιαν (1919) αποτελεί μια ψυχαναλυτική μελέτη της αιμομειξίας, ενώ στο Νάρκισσος και Χρυσόστομος (1930) σκιαγραφεί τις δυο πλευρές της ανθρώπινης φύσης, αντιπαραθέτοντας ένα μοναχό με έναν ηδονιστή. Ο Λύκος της Στέπας (1927) αντικαθρεπτίζει τη σύγχυση της σύγχρονης ύπαρξης, ενώ ο Μαγκίστερ Λούντι (1945) δεν είναι παρά μια ουτοπική φαντασία πάνω στο θέμα της απόσυρσης απ’ τον κόσμο. Ιδιαίτερα σημαντικό είναι και το Ταξίδι στην Ανατολή (1932), ένα απ’ τα πρώτα βιβλία που κίνησαν στον 20ό αι. το ενδιαφέρον της Δύσης για την ανατολική φιλοσοφία και στάση ζωής.
Οι βασικές επιρροές στο έργο του Έσσε είναι, όπως ο ίδιος λέει: «Το χριστιανικό
