“Η γλώσσα του σύγχρονου θεάτρου”
∆ήµητρα Κονδυλάκη
Θέατρο
Εκδόσεις: Νεφέλη
Ήδη από τη δεκαετία του 1980, µετά από µια πλήρη και γενικευµένη αµφισβήτηση της θέσης του συγγραφέα στο θέατρο τις προηγούµενες δεκαετίες, έγινε αισθητή η ανάγκη νέων κειµένων που θα εξέφραζαν αυθεντικά το σήµερα· η ανάγκη να βρεθεί η φλέβα ενός νέου ποιητικού λόγου προορισµένου για τη σκηνή. Μετά τη διαπίστωση του “τέλους των λογοτεχνικών ειδών”, ο θεατρικός συγγραφέας δεν µπορούσε πια να επαναπαυθεί στην ασφάλεια της κλασικής δραµατικής φόρµας. Έπρεπε να την εφεύρει από την αρχή, να προχωρήσει ένα βήµα παραπέρα, να συντονιστεί µε τις σύγχρονες σκηνικές κατακτήσεις.
Με τη θεωρητική απόσταση που χαρίζει η αναδροµική παρατήρηση όλης αυτής της µετακίνησης, καθώς διανύουµε την τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα, εµφανίζεται πλέον απολύτως αναγκαία µια προσέγγιση της γλώσσας του σύγχρονου θεάτρου από τη σκοπιά της λογοτεχνίας, και αυτό ακριβώς επιχειρεί το ανά χείρας βιβλίο. Με αφετηρία κορυφαίους σύγχρονους δραµατουργούς, αγγίζει πληθώρα πεδίων που άπτονται ακριβώς της “κατασκευής” του θεατρικού κειµένου σήµερα: από το πεδίο της λογοτεχνικής θεωρίας και της θεωρίας του θεάτρου έως το πεδίο της συγγραφικής πράξης, της σκηνοθεσίας και της θεατρικής µετάφρασης. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).
“Ήλιος με ξιφολόγχες”
Γιώργος Σκαµπαρδώνης
Πεζογραφία
Εκδόσεις: Πατάκης
Μεσοπόλεµος, πρώτο εξάµηνο του 1931. Ο ταγµατάρχης Γόρδιος Κλήµεντος, επικεφαλής της αντικατασκοπίας στη Θεσσαλονίκη, αναλαµβάνει να «ενοποιήσει τις πεποιθήσεις» στη γοητευτική πόλη που σπαράσσεται από συγκρούσεις: εθνικιστές εναντίον αριστερών και Εβραίων, βενιζελικοί κατά βασιλικών, τροτσκιστές κατά κοµµουνιστών, 140.000 πρόσφυγες, κοµιτατζήδες, παρακρατικοί, πράκτορες ξένων δυνάµεων, απεργίες και δολοφονίες. Όλοι εναντίον όλων. Ο ταγµατάρχης, που υποφέρει και από ένα ανεξέλεγκτο ερωτικό πάθος, προσπαθεί να κρατήσει τις αρχές του στον απελπισµένο αγώνα του να ελέγξει τη δυναµική των γεγονότων, που ωστόσο καταλήγουν, τον Ιούνιο του ‘31, στην πρώτη µεγάλη επίθεση κατά των Ισραηλιτών στην Ευρώπη του 20ού αιώνα: στο πογκρόµ και στον εµπρησµό του εβραϊκού συνοικισµού Κάµπελ. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).
“Ποιητική και πολιτική της αφήγησης”
Χούλιο Κορτάσαρ
∆οκίµιο
Πανεπιστηµιακές Εκδόσεις Κρήτης
Ο Χούλιο Κορτάσαρ είναι ευρέως γνωστός ως ένας από τους σηµαντικότερους Λατινοαµερικάνους συγγραφείς, που µε το µυθοπλαστικό τους έργο σφράγισαν την ιστορία της παγκόσµιας λογοτεχνίας. Πολύ λιγότερο γνωστό παραµένει, ωστόσο, το εκτενές δοκιµιακό/κριτικό του έργο, το οποίο, πλην της φιλολογικής του αρτιότητας, ξεχωρίζει για την υψηλή αισθητική του αξία, κάτι, µάλιστα, που έχει κάνει ορισµένους µελετητές να το τοποθετούν ανάµεσα στα κορυφαίο δείγµατα του δοκιµίου ως είδους.
Η παρούσα έκδοση περιλαµβάνει πέντε κείµενα, τα οποία συµπυκνώνουν αλλά και αναπτύσσουν µε τον πλέον αντιπροσωπευτικό τρόπο τις θεωρητικές αρχές του Αργεντινού συγγραφέα πάνω στα δύο βασικό αφηγηµατικά είδη που κατεξοχήν διακόνησε, το διήγηµα και το µυθιστόρηµα, καθώς και στην εν γένει σχέση τους µε την ιστορική, πολιτική και κοινωνική πραγµατικότητα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).
“Αόριστος”
Ελευθερία Παπουτσάκη
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
Εκδόσεις: Νήσος
∆ώδεκα πραγµατικές ιστορίες ψυχοθεραπείας από την οπτική γωνία του ψυχοθεραπευόµενου. Τρεις άντρες και έξι γυναίκες από 35 έως 75 ετών καταθέτουν την εµπειρία τους στη συγγραφέα, η οποία τους υποδύεται και αφηγείται τα πάθη τους σε α’ ενικό πρόσωπο. Τρεις απ’ τις δώδεκα ιστορίες είναι δικές της.
Απελπισία και ελπίδα, οδύνη και χιούµορ, µπλέκονται και πλέκουν το ανθρώπινο αδιέξοδο. Ψυχαναλυτική, λακανική, ραϊχική, συµπεριφορική, γνωσιακή, συστηµική ψυχοθεραπεία και γκεστάλτ, διαφορετικές σχολές και κοινοί τόποι. Μια απόπειρα να ειπωθεί η ψυχοθεραπευτική εµπειρία από την άλλη πλευρά. Ιστορίες και στιγµιότυπα απ’ την ανάποδη. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).
